8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
23 października 1943 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. por. Siemion Kriwoszein |
| Ostatni |
gen. mjr Iwan Driomow |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk |
wojska zmechanizowane |
| Odznaczenia | |
 
| |
8 Gwardyjski Karpacko-Berliński Korpus Zmechanizowany odznaczony Orderem Czerwonej Gwiazdy i Orderem Suworowa (ros. 8-й гвардейский механизированный Прикарпатско-Берлинский Краснознамённый, ордена Суворова корпус) – związek operacyjno-taktyczny wojsk w składzie Armii Czerwonej w okresie II wojny światowej.
Rozkazem Ludowego Komisariatu Obrony nr 306 z 23 października 1943 3 Korpus Zmechanizowany ze względu na bohaterstwo i odwagę został przemianowany na 8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany. Korpus brał udział w działaniach bojowych przeciw armii niemieckiej, wśród których były: bitwa o Kijów (13.11.1943 – 22.12.1943), Operacja dnieprowsko-karpacka (wyzwolenie prawobrzeżnej Ukrainy), (24.12.1943 – 17.04.1944), operacja lwowsko-sandomierska (13.07.1944 – 29.08.1944), operacja wiślańsko-odrzańska (12.01.1945 – 03.02.1945), operacja warszawsko-poznańska (14.01.1945 – 03.02.1945), operacja pomorska (10.02.1945 – 04.04.1945) i operacja berlińska w czasie której zdobyto stolicę III Rzeszy[1].
Uczestnicząc w działaniach bojowych na ziemiach polskich 8 Gwardyjski Korpus Zmechanizowany miał między innymi za zadanie uchwycić przeprawy na rzece Warcie i odciąć wojskom niemieckim drogę odwrotu z rejonu Łodzi. Oddziały korpusu (1 gwardyjska brygada pancerna dowodzona przez płk Abrama Tiemnika) uczestniczyły w walkach o przejęcie z rąk niemieckich Aleksandrowa Łódzkiego, udało się go zdobyć 18 stycznia 1945 roku[2].
Dowództwo korpusu[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy:
- gen. por. Siemion Kriwoszein 23.10.1943 – 00.01.1944;
- gen. mjr Iwan Driomow 03.01.1944 – 00.06.1945[3].
Szefowie sztabu[4]:
- płk Wasilij Georgiewicz (23.10.1943 - 30.12.1943)
- płk Gieorgij Sydorowicz (30.12.1943 - 31.05.1944)
- płk Władimir Woronczenko (31.05.1944 - 30.06.1945)
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
Skład w latach 1944-1945:
- 19 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana
- 20 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana, dowódca: płk Aleksiej Anfimow[2]
- 21 Gwardyjska Brygada Zmechanizowana
- 1 Gwardyjska Brygada Pancerna, dowódca: płk Abram Tiemnik[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Люки открыли в Берлине. Боевой путь 1-й гвардейской танковой армии. Бабаджанян А. Х., Попель Н. К., Шалин М. А., Кравченко И. М. М., Воениздат, 1973.
- ↑ a b c Dolata i Jurga 1977 ↓, s. 12.
- ↑ Дрёмов И. Ф. Наступала грозная броня. Киев, Политиздат Украины, 1981
- ↑ https://pamyat-naroda.ru/warunit/id5524/
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bolesław Dolata, Tadeusz Jurga: Walki zbrojne na ziemiach polskich 1939-1945. Warszawa: 1977.