Artur Balazs
Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1952 |
---|---|
Minister-członek Rady Ministrów | |
Okres |
od 12 września 1989 |
Przynależność polityczna | |
Minister-członek Rady Ministrów | |
Okres |
od 23 grudnia 1991 |
Przynależność polityczna | |
Minister rolnictwa i rozwoju wsi | |
Okres |
od 26 marca 1999[1] |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezes Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego | |
Okres |
od 12 stycznia 2002 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Artur Krzysztof Balazs (ur. 3 stycznia 1952 w Ełku) – polski polityk, rolnik i działacz opozycji antykomunistycznej w PRL. Poseł na Sejm X, I, III i IV kadencji, senator III kadencji, Minister-członek Rady Ministrów w latach 1989–1991 i 1991–1992, od 1999 do 2001 minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej, a następnie minister rolnictwa i rozwoju wsi.
Życiorys
Wykształcenie i praca zawodowa
Ukończył w 1985 studia na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej w Szczecinie. Wcześniej od 1974 przez dwa lata pracował jako kierownik służby rolnej w Urzędzie Gminy Wolin[3]. Od 1976 prowadzi wielkoobszarowe indywidualne gospodarstwo rolne. W latach 1991–1998 był prezesem zarządu Europejskiej Fundacji Rozwoju Wsi Polskiej.
Działalność publiczna
W latach 1978–1980 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W 1980 wraz z Piotrem Baumgartem założył szczecińskie struktury NSZZ „Solidarność” Rolników Indywidualnych. Od początku zasiadał we władzach tego związku. Wchodził w skład komitetu strajkowego protestu w Ustrzykach Dolnych, którego uczestnicy domagali się rejestracji rolniczej „Solidarności”. Następnie był sygnatariuszem porozumień rzeszowsko-ustrzyckich. W stanie wojennym został internowany i przetrzymywany w Goleniowie. Zwolniono go w lipcu 1982.
We wrześniu 1982 został ponownie aresztowany pod zarzutem wydawania nielegalnego pisma „Solidarność Wiejska”. W areszcie przebywał do grudnia tego samego roku. W 1986 został członkiem Prezydium Tymczasowej Krajowej Rady Rolników „Solidarność” odpowiedzialnym za współpracę rolniczej „Solidarności” ze NSZZ „Solidarność”.
Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w podzespole do spraw rolnictwa, zespole do spraw pluralizmu związkowego oraz grupie roboczej do spraw ustawy o związkach zawodowych rolników indywidualnych. Był członkiem Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W latach 1989–1993 i 1997–2005 sprawował mandat posła Sejmu X, I, III, IV kadencji. Od 1995 do 1997 był senatorem III kadencji, wybranym w wyborach uzupełniających w województwie szczecińskim po rezygnacji Bodo Englinga. Pełnił funkcję ministra-członka Rady Ministrów ds. warunków życia na wsi w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, ministra-członka Rady Ministrów ds. kontaktów politycznych w gabinecie Jana Olszewskiego i ministra rolnictwa w rządzie Jerzego Buzka.
Po krótkich związkach z Unią Demokratyczną (1990–1991) współorganizował Polskie Stronnictwo Ludowe „Solidarność”, przekształcone potem w Stronnictwo Ludowo-Chrześcijańskie, w którym pełnił funkcję przewodniczącego. W 1997 wraz z Aleksandrem Hallem doprowadził do powstania Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, z którym przystąpił do Akcji Wyborczej Solidarność. Do Sejmu IV kadencji wszedł z okręgu szczecińskiego z listy Platformy Obywatelskiej. W listopadzie 2001 wystąpił z jej klubu parlamentarnego i współtworzył koło poselskie SKL. W styczniu 2002 objął funkcję prezesa partii Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe – Ruch Nowej Polski, kierował nią do samorozwiązania w grudniu 2003 (oficjalnie pozostawał prezesem jeszcze przez pewien okres, zanim partia została wyrejestrowana).
W 2005 nie kandydował do parlamentu. W styczniu 2006 został doradcą Samoobrony RP. Reprezentował to ugrupowanie w rozmowach koalicyjnych z Prawem i Sprawiedliwością[4]. W 2007 reaktywował SKL, do grudnia 2009 pełnił funkcję jego prezesa. Potem formalnie wystąpił z partii, pozostając z nią związanym.
W 2011 bez powodzenia kandydował do Senatu z własnego komitetu w okręgu nr 98, m.in. z poparciem PiS, uzyskując 41 301 głosów i zajmując trzecie miejsce spośród czterech kandydatów[5]. W 2013 został konsulem honorowym Węgier w Szczecinie[6]. W 2014 podjął współpracę z Polską Razem Jarosława Gowina, w której struktury włączyło się wówczas reaktywowane przez niego wcześniej SKL.
Odznaczenia i wyróżnienia
W 2005, za wybitne zasługi w działalności na rzecz Fundacji Europejski Fundusz Rozwoju Wsi Polskiej, został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[7]. W 2012 prezydent Bronisław Komorowski odznaczył go Krzyżem Wolności i Solidarności[8][9]. W 1996 otrzymał tytuł honorowego obywatela gminy Mszana Dolna[10].
Przypisy
- ↑ Do 19 października jako minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej, później nazwa resortu została zmieniona.
- ↑ Stronnictwo Konserwatywno-Ludowe – Ruch Nowej Polski
- ↑ Artur Balazs. wyborcza.pl, 8 września 2009. [dostęp 1 września 2010].
- ↑ Były minister Artur Balazs negocjatorem Leppera. gazeta.pl, 18 stycznia 2006. [dostęp 22 stycznia 2011].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 13 października 2012].
- ↑ Informacje na stronie Konsulatu Honorowego Węgier w Szczecinie. [dostęp 11 lutego 2013].
- ↑ M.P. z 2006 r. nr 6, poz. 81
- ↑ Wojewoda odznaczył zasłużonych. radioszczecin.pl, 25 lipca 2012. [dostęp 25 lipca 2012].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 549
- ↑ Honorowi Obywatele Gminy. mszana.pl. [dostęp 8 sierpnia 2015].
Bibliografia
- Strona sejmowa posła IV kadencji. [dostęp 1 września 2010].
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 1 września 2010].
- Artur Balazs w serwisie „Ludzie Wprost”. [dostęp 13 października 2012].
- Absolwenci Akademii Rolniczej w Szczecinie
- Polscy rolnicy
- Członkowie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
- Członkowie Komitetu Obywatelskiego przy Przewodniczącym NSZZ „Solidarność” Lechu Wałęsie
- Działacze opozycji w PRL
- Ministrowie rolnictwa III Rzeczypospolitej
- Ministrowie-członkowie Rady Ministrów III Rzeczypospolitej
- Ministrowie PRL
- Ofiary represji komunistycznych w Polsce 1939–1989
- Politycy Akcji Wyborczej Solidarność
- Politycy Platformy Obywatelskiej
- Politycy Polski Razem
- Politycy Samoobrony
- Politycy Stronnictwa Ludowo-Chrześcijańskiego
- Politycy Unii Demokratycznej
- Posłowie na Sejm kontraktowy
- Posłowie z okręgu Szczecin
- Posłowie z okręgu Stargard Szczeciński (PRL)
- Prezesi Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego
- Senatorowie III Rzeczypospolitej
- Uczestnicy Okrągłego Stołu (strona solidarnościowa)
- Honorowi obywatele gminy Mszana Dolna
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Ludzie urodzeni w Ełku
- Urodzeni w 1952