Camilo José Cela

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Camilo José Cela
Ilustracja
Pomnik pisarza.
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1916
Iria Flavia

Data i miejsce śmierci

17 stycznia 2002
Madryt

Dziedzina sztuki

literatura

Epoka

tremendyzm

Nagrody
Nagroda Nobla w dziedzinie literatury

Don Camilo José Cela, markiz Iria Flavia (hiszp. Don Camilo José Cela Trulock, marqués de Iria Flavia, ur. 11 maja 1916 w Iria Flavia, zm. 17 stycznia 2002 w Madrycie) – pisarz i arystokrata hiszpański, członek tzw. Pokolenia 1950. Twórca stylu literackiego zwanego tremendyzmem[1]. Znany głównie jako prozaik, choć wydał dwa tomiki wierszy (1941 i 1948) i kilka reportaży z podróży po kraju. Redagował też czasopismo literackie.

Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1989. W uzasadnieniu komisji noblowskiej otrzymał ją za bogatą i mocną prozę, która z powściągliwym współczuciem ukazuje bezbronne istnienie człowieka[1].

Twórczość Celi w oryginalny sposób łączyła tendencje do eksperymentów stylistycznych typowych dla wielkich innowatorów prozy XX wieku z tradycją literatury przełomu XVI i XVII wieku oraz z hiszpańską makabreską.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Literacka Nagroda Nobla.
  2. Elżbieta KOMARNICKA, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [dostęp 2022-05-19].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Beata Baczyńska: Historia literatury hiszpańskiej. Warszawa: PWN, 2014, s. 472–474.