Hume Cronyn
 Hume Cronyn (lata 50.) | |
| Imię i nazwisko |
Hume Blake Cronyn Jr. |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1911 |
| Data i miejsce śmierci |
15 czerwca 2003 |
| Zawód |
aktor, reżyser, producent, scenarzysta |
| Współmałżonek |
Emily Woodruff |
| Lata aktywności |
1934–2001 |
| Odznaczenia | |
| |
Hume Blake Cronyn Jr.[1] (ur. 18 lipca 1911 w Londonie, zm. 15 czerwca 2003 w Fairfield) – kanadyjsko-amerykański[2] aktor teatralny i filmowy pochodzenia angielskiego, nominowany do Oscara za drugoplanową rolę w filmie Siódmy krzyż (1944)[3].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Londonie w Kanadzie jako syn Frances Amelii (z domu Labatt) i Hume’a Blake’a Cronyna Sr., polityka i prawnika, finansisty Izby Gmin Kanady[4]. W latach 1917-1921 uczęszczał do Elmwood School w Ottawie. Naukę kontynuował na wydziale prawa w Ridley College w St. Catharines[5]. Był amatorskim bokserem o wadze piórkowej, nominowanym do drużyny olimpijskiej w 1932 w Kanadzie[4].
Wkrótce podjął studia na wydziale dramatu na Uniwersytecie McGilla w Montrealu, gdzie został członkiem The Kappa Alpha Society[5], a następnie kontynuował studia aktorskie pod kierunkiem Maxa Reinhardta i American Academy of Dramatic Arts[4]. W 1934 dołączył do grupy teatralnej The Lambs i zadebiutował na Broadwayu jako dozorca w spektaklu Hipper's Holiday[4]. Szybko stał się znany ze swojej wszechstronności, grając wiele różnych ról na scenie. W 1986 zdobył nagrodę specjalną Drama Desk[4]. W 1990 otrzymał National Medal of Arts[4].
Po raz pierwszy wystąpił w hollywoodzkim filmie jako Herbie Hawkins w dreszczowcu Alfreda Hitchcocka Cień wątpliwości (Shadow of a Doubt, 1943)[3]. Potem zagrał w kolejnych filmach Hitchcocka: dramacie wojennym Łódź ratunkowa (1944) z Tallulah Bankhead, dreszczowcu Sznur (1948) u boku Jamesa Stewarta i melodramacie Pod znakiem Koziorożca (Under Capricorn, 1949) z Ingrid Bergman. Był nominowany do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego za rolę Paula Roedera w dramacie wojennym Freda Zinnemanna Siódmy krzyż (1944)[5]. Kreacja Poloniusza w tragedii szekspirowskiej Hamlet (1964) z Richardem Burtonem przyniosła mu Tony Award[5]. W 1990 został uhonorowany nagrodą Emmy za rolę Johna Coopera w dramacie telewizyjnym HBO Age-Old Friends (1989)[6].
Jego drugą żoną była aktorka Jessica Tandy[7], z którą wystąpił wspólnie w kilkunastu filmach. Byli małżeństwem przez 52 lata i uchodzili za jedną z najszczęśliwszych par w aktorskim środowisku[7]. Mieli dwoje dzieci. Jessica zmarła w 1994[7]. Hume ożenił się ponownie w lipcu 1996. Jego trzecią żoną została brytyjska pisarka Susan Cooper. Pozostali małżeństwem do śmierci aktora w 2003.
Zmarł 15 czerwca 2003 w wieku 91 lat w Fairfield w Connecticut na raka prostaty[3][5].
Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Lotaryngii (1943) jako Andre Duval
- W cieniu podejrzenia (1943; znany także pod tytułem Cień wątpliwości) jako Herbie Hawkins
- Siódmy krzyż (1944) jako Paul Roeder
- Łódź ratunkowa (1944) jako Stanley Garrett
- Rewia na Broadwayu (1945) jako Monty
- Listonosz zawsze dzwoni dwa razy (1946) jako Arthur Keats
- Brutalna siła (1947) jako kpt. Munsey
- Kleopatra (1963) jako Sosygenes
- Hamlet (1964) jako Poloniusz
- Ale zabawa (1969) jako Tim Grogan
- Układ (1969) jako Arthur
- Był sobie łajdak (1970) jako Dudley Whinner
- Syndykat zbrodni (1974) jako Bill Rintels
- Słodko-gorzka autostrada (1981) jako Sherm
- Prolongata (1981) jako Maxwell Emery
- Świat według Garpa (1982) jako pan Fields
- Miliony Brewstera (1985) jako wujek Rupert Horn
- Kokon (1985) jako Joseph „Joe” Finley
- Baterii nie wliczono (1987; znany także pod innymi tytułami, m.in. Bez baterii nie działa) jako Frank Riley
- Błędny ognik (1987) jako Hector
- Kokon: Powrót (1988) jako Joseph „Joe” Finley
- Droga na Broadway (1992) jako Ben
- Raport Pelikana (1993) jako sędzia Rosenberg
- Spotkać białego psa (1993) jako Robert Samuel Peek, pan Sam
- Camilla (1994) jako Ewald
- Pokój Marvina (1996) jako Marvin
- Rodzina Morskich (1999) jako John McRae
- Wczorajsze dzieci (2000) jako Sonny Sutton
- Czas wojny i pokoju (2004) jako prof. Carmichael
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Personalidade: Hume Cronyn (Canadá). InterFilmes.com. [dostęp 2019-04-13]. (port.).
- ↑ Hume Cronyn. Listal. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ a b c Hume Cronyn Biography. biography.com. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-15)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Hume Cronyn Biography (1911-). Film Reference. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ a b c d e Hume Cronyn (1911-2003). Find a Grave. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ Age-Old Friends (1989). Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-04-13]. (ang.).
- ↑ a b c Life After Jessie: For 52 years, Hume Cronyn and Jessica Tandy shared the love story of the century. Her death last year devastated him, but his love lives on. Los Angeles Times. [dostęp 2016-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-13)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Hume Cronyn w bazie IMDb (ang.)
- Hume Cronyn w bazie Filmweb
- Hume Cronyn w bazie Notable Names Database (ang.)
- Kanadyjscy aktorzy filmowi
- Kanadyjscy aktorzy telewizyjni
- Kanadyjscy aktorzy teatralni
- Amerykańscy aktorzy filmowi
- Amerykańscy aktorzy telewizyjni
- Amerykańscy aktorzy teatralni
- Odznaczeni National Medal of Arts
- Laureaci nagrody Tony
- Laureaci nagrody Emmy
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 2003
- Laureaci Kennedy Center Honors
- Ludzie urodzeni w London (Kanada)