Edwin O’Brien

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	25 marca 1996
Miejscowość	Nowy Jork
Miejsce	archikatedra św. Patryka
Konsekrator	John O’Connor
Współkonsekratorzy	Patrick Joseph Thomas Sheridan; John Gavin Nolan
Konsekrowani biskupi
John Joseph Kaising	11 kwietnia 2000
Joseph Estabrook	3 lipca 2004
Richard Higgins	3 lipca 2004
Współkonsekrowani biskupi
James Francis McCarthy	29 czerwca 1999
Daniel Thomas	26 lipca 2006
Frank Richard Spencer	8 września 2010
Mark Brennan	19 stycznia 2017
Adam Parker	19 stycznia 2017

Edwin O’Brien
Edwin Frederick O’Brien
	Kardynał prezbiter ; Prymas Stanów Zjednoczonych (2007–2011)
	; Edwin O’Brien (2012)
	Pastores dabo vobis; Dam wam pasterzy
Kraj działania	Stany Zjednoczone; Watykan
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1939 ; Nowy Jork
	Wielki mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie
Okres sprawowania	2011–2019
	Arcybiskup metropolita Baltimore
Okres sprawowania	2007–2011
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	29 maja 1965
Nominacja biskupia	6 lutego 1996
Sakra biskupia	25 marca 1996
Kreacja kardynalska	18 lutego 2012; Benedykt XVI
Kościół tytularny	św. Sebastiana na Palatynie
	Multimedia w Wikimedia Commons

Edwin Frederick O’Brien (ur. 8 kwietnia 1939 w Nowym Jorku) – amerykański duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, rektor seminarium św. Józefa w Nowym Jorku w latach 1985–1989 (i 1994–1997), rektor Papieskiego Kolegium Północnoamerykańskiego w Rzymie w latach 1990–1994, biskup pomocniczy Nowego Jorku w latach 1996–1997, arcybiskup koadiutor amerykańskiego ordynariatu polowego w 1997, arcybiskup polowy amerykańskiego ordynariatu polowego w latach 1997–2007, arcybiskup metropolita Baltimore i tym samym prymas Stanów Zjednoczonych w latach 2007–2011, wielki mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie w latach 2011–2019, kardynał od 2012 (najpierw w stopniu diakona, w 2022 promowany do stopnia prezbitera).

Życiorys

Przyszedł na świat w dzielnicy Bronx w rodzinie Edwina Fredericka seniora. Ma dwóch braci. Ukończył seminarium Św. Józefa i 29 maja 1965 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk ówczesnego arcybiskupa Nowego Jorku kardynała Francisa Spellmana. Następnie rozpoczął służbę jako kapelan wojskowy gdzie z czasem uzyskał stopień kapitana. W latach 1971–1972 służył w Wietnamie. W 1973 zakończył służbę w armii i wyjechał na studia doktoranckie do Rzymu na Uniwersytet Angelicum. Po uzyskaniu tytułu doktora Świętej Teologii powrócił do kraju. Służył jako wicekanclerz rodzinnej archidiecezji. W latach 1985–1989 i 1994–1997 był rektorem seminarium Św. Józefa, a między 1990 a 1994 rektorem Papieskiego Kolegium Północnoamerykańskiego w Rzymie.

6 lutego 1996 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Nowego Jorku ze stolicą tytularną Thizica. Sakry udzielił mu 25 maja kardynał John Joseph O’Connor. 7 kwietnia następnego roku został koadiutorem arcybiskupa polowego amerykańskiej armii. Sukcesję przejął cztery miesiące później. 7 marca 1998 zrezygnował ze swej stolicy tytularnej. 12 lipca 2007 papież Benedykt XVI mianował go następcą kardynała Keelera w Baltimore^[1]. Stał się jednocześnie honorowym prymasem USA. Ingres odbył się 1 października tego samego roku. Uczestniczyło w nim ośmiu kardynałów i wielu biskupów.

29 sierpnia 2011 zastąpił kardynała Foleya na stanowisku wielkiego mistrza Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie^[2]. 6 stycznia 2012 ogłoszona została jego kreacja kardynalska^[3], której papież Benedykt XVI dokonał oficjalnie na konsystorzu w dniu 18 lutego 2012^[4]. Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 8 grudnia 2019 papież przyjął jego rezygnację. Jego następcą został kardynał Fernando Filoni^[5].

4 marca 2022 papież Franciszek promował go do rangi kardynała prezbitera z zachowaniem dotychczasowej diakonii na zasadzie pro hac vice^[6]^[7].

Przypisy

↑ RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI BALTIMORE (U.S.A.) E NOMINA DEL SUCCESSORE. press.vatican.va. [dostęp 2007-07-12]. (wł.).
↑ RINUNCIA DEL GRAN MAESTRO DELL'ORDINE EQUESTRE DEL SANTO SEPOLCRO DI GERUSALEMME E NOMINA DEL PRO-GRAN MAESTRO DEL MEDESIMO ORDINE EQUESTRE. press.vatican.va. [dostęp 2011-08-29]. (wł.).
↑ ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. [dostęp 2012-01-06]. (wł.).
↑ Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl. [dostęp 2012-02-18].
↑ Rinuncia e nomina del Gran Maestro dell’Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme e nomina del Prefetto della Congregazione per l’Evangelizzazione dei Popoli. press.vatican.va, 2019-12-08. [dostęp 2019-12-08]. (wł.).
↑ Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].
↑ Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
Nota biograficzna Edwina O’Briena na stronie archidiecezji Baltimore (ang.)
Edwin O’Brien w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2020-10-30] (ang.)
Edwin O’Brien [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2021-01-28] (ang.).

[1] RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO METROPOLITA DI BALTIMORE (U.S.A.) E NOMINA DEL SUCCESSORE. press.vatican.va. [dostęp 2007-07-12]. (wł.).

[2] RINUNCIA DEL GRAN MAESTRO DELL'ORDINE EQUESTRE DEL SANTO SEPOLCRO DI GERUSALEMME E NOMINA DEL PRO-GRAN MAESTRO DEL MEDESIMO ORDINE EQUESTRE. press.vatican.va. [dostęp 2011-08-29]. (wł.).

[3] ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI. [dostęp 2012-01-06]. (wł.).

[4] Nowi Kardynałowie Kościoła. radiomaryja.pl. [dostęp 2012-02-18].

[Nomina_dell’Elemosiniere_di_Sua_Santità-5] Rinuncia e nomina del Gran Maestro dell’Ordine Equestre del Santo Sepolcro di Gerusalemme e nomina del Prefetto della Congregazione per l’Evangelizzazione dei Popoli. press.vatican.va, 2019-12-08. [dostęp 2019-12-08]. (wł.).

[6] Watykan: Kościół ma dziewięciu nowych kardynałów-prezbiterów. pch24.pl. [dostęp 2022-03-04].

[7] Concistoro Ordinario Pubblico per il voto su alcune cause di Canonizzazione, 04.03.2022. press.vatican.va. [dostęp 2022-03-04].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

Zmarli kardynałowie	John McCloskey (1875) James Gibbons (1886) John Murphy Farley (1911) William O’Connell (1911) Denis Dougherty (1921) Patrick Joseph Hayes (1924) George Mundelein (1924) John Glennon (1946) Edward Mooney (1946) Francis Spellman (1946) Samuel Stritch (1946) James McIntyre (1953) Richard Cushing (1958) John Francis O’Hara (1958) Albert Meyer (1959) Aloisius Muench (1959) Joseph Ritter (1961) Lawrence Shehan (1965) Francis Brennan (1967) John Cody (1967) John Krol (1967) Patrick O’Boyle (1967) John Carberry (1969) Terence Cooke (1969) John Francis Dearden (1969) John Joseph Wright (1969) Timothy Manning (1973) Humberto Sousa Medeiros (1973) William Wakefield Baum (1976) Joseph Bernardin (1983) Bernard Law (1985) James Hickey (1988) John O’Connor (1985) Edmund Szoka (1988) Anthony Bevilacqua (1991) William Keeler (1994) Francis George (1998) Avery Dulles (2001) Edward Egan (2001) William Levada (2006) John Patrick Foley (2007)
Byli kardynałowie	Theodore McCarrick (2001); zrezygnował z godności kardynalskiej 28 lipca 2018
Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich	Roger Mahony (1991) Adam Maida (1994) James Stafford (1998) Justin Rigali (2003) Seán O’Malley (2006) Donald Wuerl (2010) Edwin O’Brien (2012)
Żyjący kardynałowie elektorzy	Daniel DiNardo (2007) Raymond Leo Burke (2010) Timothy Dolan (2012) James Harvey (2012) Blase Cupich (2016) Joseph Tobin (2016) Wilton Gregory (2020) Robert McElroy (2022) Robert Prevost (2023)