Flakpanzer 38(t)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 cm Flak 38 L/55 auf PzKpfw 38(t) Sfl Sd Kfz 140 Ausf. L
ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

BMM

Typ pojazdu

samobieżne działo przeciwlotnicze

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

4 - 5 osób

Historia
Prototypy

1943

Produkcja

1943 - 1944

Egzemplarze

141 szt.

Dane techniczne
Silnik

Praga EPA AC 2800
o mocy 103 kW (140 KM)

Pancerz

stalowy
10 - 20 mm

Długość

4610 mm
kadłuba: 4020 mm

Szerokość

2130 mm

Wysokość

2250 mm

Masa

bojowa: 9800 kg

Osiągi
Prędkość

42 km/h

Zasięg pojazdu

210 km (na drodze)
140 km (w terenie)

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

bez przygotowania: 900 mm

Rowy (szer.)

1700 mm

Ściany (wys.)

500 mm

Dane operacyjne
Uzbrojenie
armata automatyczna 2 cm Flak 38

Flakpanzer 38(t) Gepard (Sd.Kfz.140) – niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej zbudowane na podwoziu czołgu PzKpfw 38(t). Do zakończenia produkcji w roku 1944 wyprodukowano 141 sztuk.

Wieżyczkę czołgu PzKpfw 38(t) zastąpiono ośmiokątną otwartą od góry platformą ze składanymi płytami pancernymi. Uzbrojenie stanowiło pojedyncze działko 2 cm FlaK 38.

Zastosowane opancerzenie okazało się zbyt cienkie, a uzbrojenie zbyt słabe, aby mógł stanowić większe zagrożenie dla lotnictwa alianckiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.