Panzerkampfwagen E-100
.jpg) Model czołgu E-100 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
6 |
| Historia | |
| Egzemplarze |
1 (tylko kadłub) |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
12-cylindrowy Maybach HL 230 P30 o mocy 700 KM (prototyp) |
| Pancerz |
40-240 mm |
| Długość |
8,70 m (kadłuba) |
| Szerokość |
4,48 m |
| Wysokość |
3,32 m (gąsienice bojowe) |
| Masa |
137,8 t |
| Osiągi | |
| Prędkość |
38–40 km/h |
| Zasięg pojazdu |
120 km (na drodze) |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1× armata kalibru 128 mm, 150 mm lub 170 mm 1x armata kalibru 75 mm 1-2× karabin maszynowy MG 34 kalibru 7,92 mm | |
| Użytkownicy | |
| Niemcy, Wielka Brytania (egzemplarz zdobyczny) | |
Panzerkampfwagen E-100 – niemiecki prototypowy czołg superciężki opracowany w końcowej fazie II wojny światowej. Pojazd zaprojektowano w ramach programu Entwicklungsserie, mającego na celu opracowanie serii pojazdów pancernych różnych typów, możliwie uproszczonych i zestandaryzowanych.
Początek prac nad czołgiem miał miejsce w 1943 roku, ale już w 1944 roku na rozkaz Adolfa Hitlera porzucono projekt. Przedsiębiorstwo Henschel, prowadzące nad nim prace, w ograniczonym zakresie kontynuowało jego rozwój do końca wojny. Wyprodukowano jedynie kadłub, na którym według planów miała być osadzona zmodyfikowana wieża czołgu Maus z działem 12,8 KwK. Rozważano też dalsze modyfikacje w celu montowania armat większego kalibru. W czerwcu 1945 roku kadłub został przejęty przez wojska brytyjskie, które przetransportowały go do Wielkiej Brytanii w celu oceny konstrukcji. Następnie kadłub został zezłomowany.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Panzerkampfwagen E100. Technical Virtue. [dostęp 2010-02-22]. (ang.).
- Andrzej Kiński, Paweł Żurkowski: Czołg superciężki E-100. Niemiecka Broń Pancerna. [dostęp 2010-02-22]. (pol.).
- Entwicklung Series (Standard Series). Achtung Panzer!. [dostęp 2014-06-01]. (ang.).