Flammpanzer 38(t)
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ pojazdu |
samobieżny miotacz ognia |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
4 osoby |
| Historia | |
| Produkcja |
1944 |
| Egzemplarze |
20 szt. |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
6-cylindrowy, gaźnikowy, chłodzony cieczą silnik rzędowy typu Praga EPA AC2 o pojemności 7750 cm³ |
| Pancerz |
stalowy |
| Długość |
4870 mm |
| Szerokość |
2630 mm |
| Wysokość |
2170 mm |
| Masa |
bojowa: 15 500 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
42 km/h |
| Zasięg pojazdu |
177 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 1100 mm |
| Rowy (szer.) |
1500 mm |
| Ściany (wys.) |
650 mm |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x km MG 34 lub MG 42 kal. 7,92 | |
Flammpanzer 38(t) – niemiecki samobieżny miotacz ognia na podwoziu niszczyciela czołgów Hetzer. Powstało 20 takich wozów zbudowanych na przełomie listopada i grudnia 1944 roku. Zamiast armaty 7,5 cm L/48 PaK 39 miały one zamontowany miotacz ognia Flammenwerfer 41. Zbiornik cieczy zapalającej o pojemności 600 l znajdował się wewnątrz kadłuba.
Zbudowane pojazdy wcielono do dwóch batalionów samobieżnych miotaczy ognia (Flammpanzer Abteilung). Wzięły one udział w ofensywie w Ardenach
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Janusz Ledwoch, 1997, Niemieckie wozy bojowe 1933-1945, Warszawa, Militaria, ISBN 83-86209-57-7.