Sd.Kfz. 7/2

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sd.Kfz. 7/2
3,7cm Flak 36 auf Selbstfahrlafette
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Typ pojazdu

samobieżne działo przeciwlotnicze

Trakcja

półgąsienicowa

Załoga

7

Historia
Prototypy

1942

Produkcja

19421945

Wycofanie

1945

Egzemplarze

około 1000

Dane techniczne
Silnik

1 silnik gaźnikowy, 6-cylindrowy Maybach HL 62TUK (pierwsze serie) lub Maybach HL 64TR (późniejsze serie) o mocy 140 KM

Transmisja

mechaniczna

Poj. zb. paliwa

203 l

Pancerz

grubość: do 8 mm

Długość

6,55 m

Szerokość

2,40 m

Wysokość

3,20 m

Masa

11 500 kg

Osiągi
Prędkość

50 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

250 km (po drodze)
100 km (w terenie)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 działo przeciwlotnicze 3,7cm FlaK 36 kal. 37 mm (zapas amunicji – 120 szt.)
Użytkownicy
Niemcy

Sd.Kfz. 7/2 - 3,7cm Flak 36 auf Selbstfahrlafetteniemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1942 roku zbudowano na podwoziu półgąsienicowego ciągnika artyleryjskiego Sd.Kfz. 7 w wersji opancerzonej samobieżne działo przeciwlotnicze przez umieszczenie na platformie z tyłu pojazdu działa przeciwlotniczego 3,7cm FlaK 36 kalibru 37 mm. Wcześniej działa te były montowane na podwoziach lżejszych ciągników Sd.Kfz.6 (pojazd Sd.Kfz. 6/2).

Produkcję seryjną pojazdów rozpoczęto w 1942 i trwała ona do 1945 roku. W tym czasie wyprodukowano około 1000 pojazdów tego typu. Pojazd miał lekko opancerzoną kabinę kierowcy oraz płytę pancerną z przodu, przed chłodnicą silnika.

SdKfz.7/2

Służba[edytuj | edytuj kod]

Działo Sd.Kfz. 7/2 wprowadzone zostało do użycia w 1942 roku do pododdziałów artylerii przeciwlotniczej, gdzie służyły do walki z nisko latającymi samolotami przeciwnika, jak również do niszczenia celów naziemnych. Użytkowano je do zakończenia II wojny światowej.

Eksponaty muzealne[edytuj | edytuj kod]

Armata 37 mm z pojazdu Sd.Kfz. 7/2 znajduje się w ekspozycji Pomorskiego Muzeum Wojskowego w Bydgoszczy.

Wrak transportera Sd.Kfz. 7/2 został w 2002 roku wydobyty z rzeki Pilicy i znajduje się w ekspozycji Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej w Warszawie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Działo samobieżne Sd.Kfz. 7/2, [w:] Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie [online], www.muzeumwp.pl [dostęp 2022-10-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • J. Williamson German half-track vehicles 1939-1945 wyd. Almark Publishing Co., Londyn, 1972 ISBN 08-5524-057-1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]