Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów we Lwowie

Cerkiew św. Andrzeja
Kościół Świętej Rodziny
Церква Святого Андрія Первозваного
	nr rej. 46-101-1977
	cerkiew parafialna
	; Widok ogólny (po przebudowie z lat 90. XX w.)
Państwo	Ukraina
Obwód	lwowski
Miejscowość	Lwów
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Kościół Prawosławny Ukrainy
Eparchia	lwowska
Wezwanie	Świętej Rodziny (przed 1945); św. Andrzeja (obecnie)
Wspomnienie liturgiczne	30 listopada/13 grudnia
Historia
Data rozpoczęcia budowy	1896
Data zakończenia budowy	1899; 1998
Data poświęcenia	2 października 1910
Data zamknięcia	1945
Aktualne przeznaczenie	czynna świątynia prawosławna
Data reaktywacji	ok. 1990
Poprzednie wyznanie	rzymskokatolickie
Dane świątyni
Styl	neorenesansowo-neobarokowy
Architekt	Michał Kowalczuk
Świątynia; • materiał bud.	; • cegła
Wieża kościelna; • liczba wież	; 2
Kopuła; • liczba kopuł	; 3
Liczba naw	3
Dzwonnica; • typ dzwonnicy	; wolnostojąca, parawanowa
	Położenie na mapie Lwowa Cerkiew św. Andrzeja; Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie Ukrainy Cerkiew św. Andrzeja; Kościół Świętej Rodziny
	Położenie na mapie obwodu lwowskiego Cerkiew św. Andrzeja; Kościół Świętej Rodziny
	49°50′45,7″N 24°00′26,8″E/49,846028 24,007444
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół Świętej Rodziny i klasztor Reformatów (cerkiew św. Andrzeja) – kościół we Lwowie, położony przy ulicy Tarasa Szewczenki 66 (ukr. Шевченка Т., 66; przed 1945 – Janowska). Obecnie jest to cerkiew w jurysdykcji eparchii lwowskiej Kościoła Prawosławnego Ukrainy^[1].

Historia

Pierwotny klasztor reformatów zlikwidowany został w 1789. Reformaci podjęli decyzję o powrocie do Lwowa. 9 stycznia 1895 zakon kupił działkę przy ulicy Janowskiej 58 (obecnie ulica T. Szewczenki 66). Świątynię zbudowano w latach 1896–1899 w stylu neorenesansowo-neobarokowym według projektu architekta Michała Kowalczuka i poświęcono Świętej Rodzinie. Obok wzniesiono budynki klasztorne. Główna fasada kościoła wychodziła na ulicę Janowską i była zdobiona wysokim frontonem i portalem wejścia głównego. W polu środkowym fasady umieszczono aediculę z kanelowanych kolumn, ustawionych na tle pilastrów. Nad wysokim dachem zbudowano sygnaturkę. Trzynawowy gmach kościoła wzniesiono na planie prostokąta i zakończono absydą.

Wystrój wnętrza kościoła utrzymany był w stylu neobarokowym. Zespół sześciu ołtarzy i ambonę wykonała firma Ferdynanda Majerskiego z Przemyśla, zaś organy – czeska firma Rieger z Krnowa. Autorem polichromii jest Tadeusz Popiel. Witraże w prezbiterium wykonała firma F. Mayera z Monachium (1897), a w oknach korpusu kościoła – K. Gejlinga z Wiednia (1900).

W dniu 2 października 1910 arcybiskup Józef Bilczewski dokonał konsekracji świątyni.

Po drugiej wojnie światowej kościół zamieniono na klub, a klasztor na biura.

Po 1990 przekazano go wiernym Ukraińskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego na cerkiew, którą następnie wyświęcono pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła (ukr. святого Андрія Первозванного). W latach 1993–1998 dokonano przebudowy obiektu (m.in. zwieńczono go trzema kopułami)^[2], wzniesiono też wolnostojącą dzwonnicę^[3]. Od 2018 r. świątynia służy wiernym Kościoła Prawosławnego Ukrainy^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ЛЬВІВСЬКИЙ ДЕКАНАТ. uaoc.lviv.ua. [dostęp 2019-12-25]. (ukr.).
↑ Храм Св. Андрія Первозванного УАПЦ (колишній костел Св. Сім’ї та монастир ордену реформатів). velychlviv.com, 9 września 2014. [dostęp 2019-12-25]. (ukr.).
↑ ХРАМ СВЯТОГО АНДРІЯ ПЕРВОЗВАННОГО, УАПЦ. lviv-tourist.info. [dostęp 2019-12-26]. (ukr.).

Bibliografia

Ryszard Chanas, Janusz Czerwiński, Lwów, Przewodnik turystyczny, wyd. Ossolineum, Wrocław 1992 ISBN 83-04-03913-3

Linki zewnętrzne

Jurij Smirnow, Historia świątyń rzymskokatolickich Lwowa, cz. III

[lviv-1] ЛЬВІВСЬКИЙ ДЕКАНАТ. uaoc.lviv.ua. [dostęp 2019-12-25]. (ukr.).

[2] Храм Св. Андрія Первозванного УАПЦ (колишній костел Св. Сім’ї та монастир ордену реформатів). velychlviv.com, 9 września 2014. [dostęp 2019-12-25]. (ukr.).

[3] ХРАМ СВЯТОГО АНДРІЯ ПЕРВОЗВАННОГО, УАПЦ. lviv-tourist.info. [dostęp 2019-12-26]. (ukr.).

[1]

[2]

[3]