Perazyna

Perazyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	10-(3-(4-metylopiperazyn-1-ylo)propylo)-10H-fenotiazyna
	Inne nazwy i oznaczenia
farm.	łac. perazinum
inne	pernazyna
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C20H25N3S
Masa molowa	339,50 g/mol
	Identyfikacja
Numer CAS	84-97-9
PubChem	4744
DrugBank	DB12710
SMILES
	CN1CCN(CC1)CCCN2C3=CC=CC=C3SC4=CC=CC=C42
InChI
	InChI=1S/C20H25N3S/c1-21-13-15-22(16-14-21)11-6-12-23-17-7-2-4-9-19(17)24-20-10-5-3-8-18(20)23/h2-5,7-10H,6,11-16H2,1H3
	InChIKey
	WEYVCQFUGFRXOM-UHFFFAOYSA-N
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
	Podobne związki
Podobne związki	flufenazyna, perfenazyna, prochlorperazyna, trifluoperazyna, tioproperazyna
	Klasyfikacja medyczna
ATC	N05AB10
	Multimedia w Wikimedia Commons

Perazyna, pernazyna – organiczny związek chemiczny, pochodna fenotiazyny zawierająca łańcuch boczny z pierścieniem piperazyny.

Stosowana jest jako lek przeciwpsychotyczny (neuroleptyk), najczęściej w leczeniu schizofrenii i innych psychoz, a także manii i stanów pobudzenia^[1]. Przy dobrej tolerancji u chorego może być podawana długotrwale, bez zbytniego ryzyka działań niepożądanych (akatyzji, dyskinezy).

Ma bardziej zrównoważony profil terapeutyczny od chlorpromazyny; jest zaliczana do leków o umiarkowanej sile działania. W znacznym stopniu wyparła chloropromazynę z uwagi na mniejszy efekt sedatywny i znacznie mniejsze działania uboczne (w tym niepożądane działanie antycholinergiczne). W porównaniu do innych neuroleptyków wykazuje jednak stosunkowo słabe działanie przeciwpsychotyczne^[1].

Jest antagonistą receptorów dopaminowych D₁ i D₂. Działa też antagonistycznie na receptory adrenergiczne α₁, receptory muskarynowe, receptory histaminowe i receptory serotoninowe.

Preparaty

Do roku 2010 perazyna została zarejestrowana w Niemczech, Polsce, Holandii i krajach byłej Jugosławii^[2]^[3].

Preparaty perazyny dostępne w Polsce^[4]: Peragal, Perazin, Pernazinum.

Przypisy

↑ ^a ^b MarcinM. Siwek MarcinM., KrzysztofK. Wojtasik-Bakalarz KrzysztofK., Leki przeciwpsychotyczne, [w:] JanuszJ. Rybakowski (red.), Psychofarmakologia kliniczna, Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 29 lipca 2022, s. 171, ISBN 978-83-01-22488-2 (pol.).
↑ A. Kiejna. Perazyna w leczeniu zaburzeń psychotycznych – przegląd badań. „Psychiatria Polska”. 44 (3), s. 427–434, 2010. PMID: 20672521.
↑ S. Leucht, B. Hartung. Perazine for schizophrenia. „Cochrane Database of Systematic Reviews”, s. CD002832, 2002. DOI: 10.1002/14651858.CD002832. PMID: 11869638.
↑ BIL – Leki w Polsce – Szukaj leku. [w:] Leki w Polsce [on-line]. Ministerstwo zdrowia RP. [dostęp 2015-04-04].

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[:0-1] MarcinM. Siwek MarcinM., KrzysztofK. Wojtasik-Bakalarz KrzysztofK., Leki przeciwpsychotyczne, [w:] JanuszJ. Rybakowski (red.), Psychofarmakologia kliniczna, Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie, 29 lipca 2022, s. 171, ISBN 978-83-01-22488-2 (pol.).

[2] A. Kiejna. Perazyna w leczeniu zaburzeń psychotycznych – przegląd badań. „Psychiatria Polska”. 44 (3), s. 427–434, 2010. PMID: 20672521.

[3] S. Leucht, B. Hartung. Perazine for schizophrenia. „Cochrane Database of Systematic Reviews”, s. CD002832, 2002. DOI: 10.1002/14651858.CD002832. PMID: 11869638.

[bil-4] BIL – Leki w Polsce – Szukaj leku. [w:] Leki w Polsce [on-line]. Ministerstwo zdrowia RP. [dostęp 2015-04-04].

[1]

[2]

[3]

[4]