Tiorydazyna
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C21H26N2S2 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
370,57 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ATC | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Tiorydazyna – organiczny związek chemiczny, piperydynowa pochodna fenotiazyny, stosowana jako lek przeciwpsychotyczny.
Tiorydazyna jest klasycznym neuroleptykiem o umiarkowanej sile działania. Wskazaniami do stosowania są przewlekłe, ustabilizowane klinicznie psychozy, także nasilone przypadki nerwic. Wywiera także działanie przeciwdepresyjne. Podawana ambulatoryjnie w dawkach do 150 mg, szpitalnie do 600 mg[4]. Wykazuje umiarkowane działanie uspokajające, słabe przeciwwytwórcze, przeciwautystyczne i przeciwdepresyjne. Praktycznie nie wywołuje objawów pozapiramidowych, wykazując niewielkie działania uboczne ze strony układu wegetatywnego i innych układów[5].
Jest antagonistą receptorów dopaminergicznych D1 oraz D2.
Tiorydazyna znajduje niekiedy zastosowanie w leczeniu schizofrenii, nerwic, w łagodnych zespołach depresyjnych z towarzyszącymi stanami lękowymi.
Dawka lecznicza w nerwicach do 150 mg, w psychozach do 600 mg.
Preparaty[edytuj | edytuj kod]
- Thioridazin Neuraxpharm – tabl. powl. 0,025 g; 0,05 g; 0,1 g i 0,2 g / Neuraxpharm – Niemcy
W Polsce dawniej dostępnymi preparatami był Thioridazin draż. 0,01 g; 0,025 g; 0,1 g oraz Thioridazin prolongatum tabl. 0,2 g. Ostatnim polskim wytwórcą była Jelfa.
Obecnie w Polsce nie są zarejestrowane żadne preparaty zawierające tiorydazynę, lek dostępny jest w trybie importu docelowego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Thioridazine, [w:] DrugBank, University of Alberta, DB00679 (ang.).
- ↑ a b c d Chlorowodorek tiorydazyny (nr T9025) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-03-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Chlorowodorek tiorydazyny (nr T9025) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2012-03-24]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ L. Korzeniowski, S. Pużyński: Encyklopedyczny Słownik Psychiatrii. PZWL, 1978, s. 434.
- ↑ Leszek Welbel: Leki neuroleptyczne. W: Problemy diagnostyki i terapii. Wybrane zagadnienia terapii zaburzeń psychicznych. 1982.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stephen M. Stahl: Podstawy psychofarmakologii. Leki przyciwpsychotyczne i normotymiczne. Gdańsk: Via Medica, 2007. ISBN 978-83-60945-42-1.
