Allobarbital

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Allobarbital
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C10H12N2O3

Masa molowa

208,21 g/mol

Wygląd

biały krystaliczny proszek

Identyfikacja
Numer CAS

52-43-7

PubChem

5842

DrugBank

DB13577

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

N05 CA21

Legalność w Polsce

substancja psychotropowa grupy IV-P

Allobarbital (dial, dwuallyl) – organiczny związek chemiczny, pochodna kwasu barbiturowego o profilu działania zależnym od dawki – uspokajającym lub nasennym i średnim czasie działania. Zsyntetyzowany w roku 1912 przez Ernesta Preiswerka i Ernesta Grethera. Dawniej posiadał zastosowanie jako lek uspokajający, nasenny oraz przeciwdrgawkowy. Samodzielnie jest obecnie praktycznie nie stosowany.

W Polsce występował dawniej w postaci połączenia ze środkami przeciwbólowymi.

Preparaty dostępne dawniej w Polsce, obecnie wycofane:

  • Pabialgin tabl. 0,25 g (allobarbital 0,03 g + aminofenazon 0,22 g), zastąpiony później preparatem Pabialgin P
  • Pabialgin P tabl. 0,25 g (allobarbital 0,03 g + propyfenazon 0,22 g),
  • Pabialginum (substancja do receptury aptecznej) (allobarbital 12% + aminofenazon 88%).
Produkcja produktu leczniczego Pabialgin P oraz surowca farmaceutycznego do receptury aptecznej Pabialginum subst. została zakończona odpowiednio w roku 2007 i 2008.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Department of Chemistry, The University of Akron: Allobarbital. [dostęp 2012-02-09]. (ang.).
  2. a b c Allobarbital, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine (ang.).
  3. Krople żołądkowe z pabialginą. Farmina (link zarchiwizowany przez WayBack Machine). [dostęp 2012-12-31].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]