Przejdź do zawartości

Roberto Carlos (brazylijski piłkarz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Roberto Carlos
Ilustracja
Roberto Carlos (2023)
Pełne imię i nazwisko

Roberto Carlos da Silva Rocha[1]

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1973
Garça

Wzrost

168 cm

Pozycja

lewy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1993 União São João 0 (0)
1992 Atlético Mineiro (wyp.) 3 (0)
1993–1995 SE Palmeiras 68 (5)
1995–1996 Inter Mediolan 30 (5)
1996–2007 Real Madryt 370 (47)
2007–2009 Fenerbahçe SK 65 (6)
2010–2011 Corinthians Paulista 35 (1)
2011–2012 Anży Machaczkała 25 (4)
2015 Delhi Dynamos 3 (0)
2022 Bull in the Barne United 1 (0)
W sumie: 600 (68)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1992–2006  Brazylia 125 (11)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2012 Anży Machaczkała (asystent)
2013–2014 Sivasspor
2015 Akhisar Belediyespor
2015–2016 Delhi Dynamos
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
podpis
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Korea Południowa i Japonia 2002 piłka nożna
II miejsce Francja 1998 piłka nożna
Igrzyska olimpijskie
brąz Atlanta 1996 Piłka nożna
Copa América
złoto Boliwia 1997
złoto Paragwaj 1999
srebro Urugwaj 1995
Puchar Konfederacji
złoto Arabia Saudyjska 1997
Strona internetowa

Roberto Carlos, właśc. Roberto Carlos da Silva Rocha (ur. 10 kwietnia 1973 w Garça) – brazylijski trener piłkarski, piłkarz i reprezentant Brazylii w latach 1992–2006 z którą zdobył Mistrzostwo Świata 2002, Wicemistrzostwo Świata 1998, dwukrotnie mistrzostwo Copa América 1997, 1999, srebro 1995 i brązowy medal Igrzysk Olimpijskich 1996. Z Realem Madryt trzykrotnie triumfował w rozgrywkach Ligi Mistrzów UEFA w sezonach (1997/1998), (1999/2000) i (2001/2002).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Roberto Carlos karierę rozpoczął w podrzędnej drużynie União São João. Na początku 1993 roku przeniósł się do SE Palmeiras i z tym klubem zdobył mistrzostwo Brazylii w 1993 i 1994. Na początku sezonu 1994/1995 przeniósł się do włoskiego Interu Mediolan. Jednak tego sezonu nie mógł zaliczyć do udanych. Drużyna uznawana za faworyta do Mistrzostwa Włoch nawet nie zdołała toczyć wyrównanej walki o to trofeum. Latem 1996 roku po obrońcę zgłosił się Real Madryt i Brazylijczyk przeszedł do Madrytu za 6 milionów euro. Już wtedy był uważany za jednego z najlepszych lewych obrońców świata. Skutecznie grający wślizgiem, odznaczający się szybkością, zwinnością, potrafiący skonstruować bardzo szybką kontrę i co najważniejsze bardzo mocno uderzyć z dystansu lewą nogą. Rekordowa prędkość jaką nadał piłce wyniosła aż 179 km/h.

Swoją najsłynniejszą bramkę zdobył w meczu z Francją podczas turnieju towarzyskiego Tournoi de France w 1997 roku. Kopnięta zewnętrzną częścią lewej stopy piłka minęła mur Francuzów (o metr) z prawej strony, a gdy wydawało się, że poleci w trybuny, skręciła nagle i ocierając się o słupek, wpadła do siatki.

Roberto Carlos jako zawodnik Realu Madryt święcił największe triumfy w karierze. Pięć razy zostawał Mistrzem Hiszpanii, 3 razy zdobywał puchar Ligi Mistrzów. W madryckim klubie przez jedenaście sezonów rozegrał 584 mecze i strzelił w nich 71 goli.

W 2002 roku razem z reprezentacją Brazylii został mistrzem świata, a w 1998 roku wicemistrzem. Zdobył z nią także Copa America w 1997 i 1999 roku.

19 czerwca 2007 zawodnik podpisał 2 letni (z opcją przedłużenia na 1 rok) kontrakt z tureckim Fenerbahçe SK. W sezonie 2007/2008 dotarł z nim do ćwierćfinału Ligi Mistrzów. W grudniu 2009 opuścił klub i po latach gry w Europie wrócił do rodzimej Brazylii.

W styczniu 2010 zasilił Corinthians Paulista, gdzie występował razem z Ronaldo[2]. Na początku lutego 2011 jego zespół niespodziewanie odpadł z Copa Libertadores już w pierwszej fazie turnieju (przegrana z kolumbijskim Deportes Tolima), a kibice uznali Roberto Carlosa za jednego z najbardziej winnych porażki. Twierdzono, że kontuzja, która wykluczyła obrońcę z rewanżowego meczu, była przez niego symulowana w celu uniknięcia odpowiedzialności za ewentualną porażkę. Pogróżki kierowane pod jego adresem spowodowały, że kilka dni później poprosił klub o rozwiązanie z nim kontraktu mającego obowiązywać do końca 2011 roku i 11 lutego odszedł z Corinthians. Dzień później przyjął ofertę gry w Anży Machaczkała, dagestańskim klubie występującym w lidze rosyjskiej, podpisując kontrakt do końca sezonu 2012/13. 29 września 2011 otrzymał ofertę poprowadzenia swojego zespołu jako trener, przyjął je i stał się następcą Gadży Gadżyjewa.

W sumie rozegrał dla Corinthians Paulista 61 meczów i zdobył 5 goli.

Ostatni mecz w barwach Anży rozegrał pod koniec 2011. Kontrakt z klubem obowiązywał go do czerwca 2013, lecz umożliwiał mu przedwczesne przejście na sportową emeryturę. W marcu został skreślony ze składu drużyny[3]. Dawny Galacticos został wówczas asystentem trenera w Anży[4]. Wówczas Brazylijczyk był także dyrektorem klubu[5].

3 czerwca 2013 Roberto Carlos podpisał trenerski kontakt z tureckim Sivasspor[6][7][8]. Był szkoleniowcem tego klubu do 21 grudnia 2014 roku. Potem przejął stery Delhi Dynamos. Od 2017 roku jest jednym z dyrektorów w Realu Madryt[9].

16 czerwca 2019 r. Roberto Carlos wziął udział w Soccer Aid na Stamford Bridge w Londynie.[10] Grał w drużynie World XI, której kapitanem był Usain Bolt. Pokonała ona Anglię XI w rzutach karnych.

W 2022 roku amatorski angielski klub Bull in the Barne United wygrał w ramach aukcji charytatywnej na portalu E-Bay możliwość zakontraktowania Roberto Carlosa na 1 mecz[11].

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Palmeiras

[edytuj | edytuj kod]

Real Madryt

[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. „Roberto Carlos Turkish Football Federation info”.
  2. Roberto Carlos se apresenta no dia 4 de janeiro – Corinthians.com.br.
  3. Roberto Carlos zakończył karierę – Onet Sport.
  4. Roberto Carlos, [w:] baza Transfermarkt (trenerzy) [dostęp 2021-04-22].
  5. Roberto Carlos: Rooney w Anży? Dlaczego nie [online], Onet Sport, 25 października 2012 [dostęp 2021-04-22] (pol.).
  6. YENİ TEKNİK DİREKTÖRÜMÜZ ROBERTO CARLOS GELDİ - Sivasspor Kulübü Resmi İnternet Sitesi [online], sivasspor.org.tr [dostęp 2024-04-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-22] (ang.).
  7. FIFA - FIFA.com [online], www.fifa.com [dostęp 2020-07-09] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-03] (ang.).
  8. Roberto Carlos będzie trenerem Sivassporu – sport.interia.pl.
  9. Roberto Carlos: Karim jest numerem jeden [online], www.realmadryt.pl [dostęp 2021-04-22].
  10. Who's in the Soccer Aid 2019 line-up? Full England and World XI teams as celebs and professionals face off [online], Radio Times [dostęp 2022-03-11] (ang.).
  11. Meczyki.pl, Roberto Carlos wraca na boisko. Podpisał kontrakt z amatorskim klubem z Anglii [online], Meczyki.pl [dostęp 2022-02-03] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]