Giuseppe Bergomi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Giuseppe Bergomi
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1963
Mediolan

Wzrost

184 cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1980–1999 Inter Mediolan 507 (24)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1982–1998  Włochy 81 (6)
Dorobek medalowy
Mistrzostwa świata
I miejsce Hiszpania 1982 piłka nożna
III miejsce Włochy 1990 piłka nożna
Mistrzostwa Europy
III miejsce RFN 1988 piłka nożna

Giuseppe Bergomi (ur. 22 grudnia 1963 w Mediolanie) – włoski piłkarz grający jako obrońca.

Przez całą swoją karierę związany z Interem Mediolan.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W pierwszym zespole zadebiutował w styczniu 1980 roku w spotkaniu Pucharu Włoch przeciwko Juventusowi[1]. Ówczesny trener klubu Eugenio Bersellini, który odważnie stawiał na Włocha – początkowo Bergomi występował jako prawy obrońca z czasem został przeniesiony na środek defensywy[1]. W trakcie dziewiętnastu lat gry dla klubu Interu przeżył wiele zawirowań – prowadziło go dziewiętnastu szkoleniowców, klub miał trzech właścicieli, a gra Nerazzurrich często odbiegała od oczekiwań kibiców – mimo to, Bergomi pozostawał związany z klubem.

Decyzję o zakończeniu kariery podjął w 1999 roku, kiedy to nowy trener klubu – Marcello Lippi zakomunikował, że zamierza na jego pozycję ściągnąć francuza Laurenta Blanca, a jego nie widzi w swoich planach kadrowych[1].

Łącznie w barwach Interu rozegrał 758 spotkań – zajmuje drugie miejsce w rankingu wszech czasów za Javierem Zanettim – zdobył jedno Scudetto (1988/89), jeden Puchar Włoch (1981/82), jeden Superpuchar Włoch (1989) oraz trzy Puchary UEFA (1990/91, 1993/94, 1997/98).

Od 1992 do 1999 roku pełnił funkcje kapitana zespołu.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Włoch debiutował tuż przed mistrzostwami świata w Hiszpanii, w kwietniu 1982 roku w spotkaniu przeciwko Niemcom Zachodnim (0:1)[1][2].

Na Mistrzostwach Świata 1982 początkowo pełnił funkcję rezerwowego Fulvio Collovatiego[1]. Swój pierwszy mecz rozegrał w decydującym spotkaniu drugiej fazy grupowej przeciwko Brazylii (3:2) – od tego momenty nie stracił już w miejsca w wyjściowej jedenastce występując w spotkaniach przeciwko Polsce w półfinale (2:0) i Niemcom Zachodnim w zwycięskim finale (3:1). W trakcie turnieju, zawodnik nosił czarne, gęste wąsy, przez co, pomimo zaledwie osiemnastu lat zyskał pseudonim Lo Zio (wujek).

Cztery lata później na Mistrzostwach Świata 1986 Włosi odpadli w 1/8 finału, a Bergomi rozegrał trzy spotkania. Na Mistrzostwach Świata 1990 był kapitanem reprezentacji Włoch, która zdobyła brązowy medal – Bergomi rozegrał wszystkie spotkania w pełnym wymiarze czasowym. Po nie udanych dla Squadra Azzurra eliminacjach do Mistrzostwach Europy 1992 obrońca zniknął z kadry na kilka lat – wrócił do niej dopiero tuż przed Mistrzostwami Świata 1998 we Francji, gdzie rozegrał trzy spotkania.

Pomimo udziału w czterech turniejach o Mistrzostwo Świata – Bergomi nigdy nie rozegrał spotkania w eliminacjach do tego turnieju[3].

Bergomi jest również brązowym medalistą Mistrzostw Europy 1988 – był to jedyny turniej Euro, na jakim zagrał.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Klubowe[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

Reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Włochy

  • Mistrzostwo Świata: 1982
  • Brązowy medal Mistrzostw Świata: 1990

Indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e l, Giuseppe Bergomi – Inter Mediolan, intermediolan.com [dostęp 2021-07-04] (ang.).
  2. Niemiecka Republika Demokratyczna - Włochy, 14 kwi 1982 - Mecze towarzyskie, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2021-07-04].
  3. 161385360554578, Football trivia: How Bergomi played in four World Cups but NOT ONE qualifier, talkSPORT, 13 października 2016 [dostęp 2021-07-04] (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]