Linia kolejowa nr 217

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Linia kolejowa nr 217
Wielkie Wieżno – Braniewo (Sz)
Mapa przebiegu linii kolejowej 217
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

217

Długość

22,650[1] km

Rozstaw szyn

1520 mm

Prędkość maksymalna

60[2] km/h

Historia
Rok otwarcia

1945

Linia kolejowa nr 217 – drugorzędna, jednotorowa, niezelektryfikowana, szerokotorowa linia kolejowa przebiegająca od stacji kolejowej Wielkie Wierzno do kolejowego przejścia granicznego w Braniewie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Linia kolejowa nr 217 powstała pod koniec II wojny światowej. Została zbudowana przez Armię Czerwoną poprzez przekucie na prześwit 1524 mm jednego z dwóch torów Pruskiej Kolei Wschodniej łączącej Królewiec z Elblągiem.

W latach 1945–1946 linia służyła celom wojskowym i wykorzystywana była przez ZSRR do wywozu łupów wojennych z terenu Prus Wschodnich. W latach 1945–1948 eksportowano nią ponadto parowozy montowane z niemieckich części w upaństwowionych zakładach Schichau-Werke, a w latach późniejszych również wagony produkowane w zakładach Cegielskiego w Poznaniu.

W latach 1953–1957 wzdłuż linii na odcinku BogaczewoBraniewo został wybudowany na zlecenie Wojska Polskiego przez Przedsiębiorstwo Robót Kolejowych Nr 12 Gdańsk i Kablobeton Warszawa kompleks punktów przeładunkowych wchodzących w skład Stałego Rejonu Przeładunkowego Braniewo, który do 1991 r. dublował Wojskową Bazę Przeładunkową Ministerstwa Obrony ZSRR Mamonowo II.

W okresie zimnej wojny obiekty logistyczne SRP i linia kolejowa były utrzymywane w stałej gotowości na wypadek wojny. Zostały one w pełni wykorzystane do celów militarnych tylko jeden raz, w 1968 r., podczas przerzutu wojsk radzieckich w ramach Operacji Dunaj.

Od lat 60. XX wieku linia kolejowa nr 217 wykorzystywana jest jako towarowa. Do lat 80. XX wieku odgrywała rolę szlaku tranzytowego. Przewożono nią różnego rodzaju ładunki z Niemieckiej Republiki Demokratycznej do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Linia kolejowa obecnie[edytuj | edytuj kod]

W latach 90. XX wieku znaczna część szerokotorowej linii kolejowej łączącej Bogaczewo z Braniewem została rozebrana lub uległa degradacji. W eksploatacji zachowany został tor na odcinku Wielkie Wierzno – Braniewo – Granica Państwa. Wzdłuż linii znajduje się kilka stacji przeładunkowych i bazy paliw. Największy obecnie czynny terminal przeładunkowy na linii to położony przy granicy z Rosją obiekt logistyczny firmy Chemikals w Siedlisku.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Id-12 (D29) Wykaz linii. plk-sa.pl, 2020-07-27. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).
  2. Wykaz maksymalnych prędkości. plk-sa.pl, 2019-12-15. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Tucholski: Polskie Koleje Państwowe jako środek transportu wojsk Układu Warszawskiego. Warszawa: Instytut Historii PAN, 2009. ISBN 978-83-7545-035-4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]