Reprezentacja Włoch w piłce nożnej mężczyzn
| Przydomek |
Azzurri (Niebiescy) | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Związek | |||||||
| Sponsor techniczny | |||||||
| Trener |
Luigi Di Biagio (tymczasowo) | ||||||
| Skrót FIFA |
ITA | ||||||
| Ranking FIFA |
| ||||||
| Miejsce w rankingu Elo |
8. (10 lipca 2016) (1927 pkt.) | ||||||
| Zawodnicy | |||||||
| Najwięcej występów |
Gianluigi Buffon (175) | ||||||
| Najwięcej bramek |
Luigi Riva (35) | ||||||
| |||||||
| Mecze | |||||||
Pierwszy mecz Włochy 6:2 Francja  (Mediolan, Włochy; 15 maja 1910) | |||||||
Najwyższe zwycięstwo Włochy 9:0 USA  (Brentford, Anglia; 2 sierpnia 1948) | |||||||
Najwyższa porażka Węgry 7:1 Włochy (Budapeszt, Węgry; 6 kwietnia 1924) | |||||||
| Medale | |||||||
| Igrzyska olimpijskie | |||||||
| |||||||
| Mistrzostwa świata | |||||||
| |||||||
| Mistrzostwa Europy | |||||||
| |||||||
| Strona internetowa | |||||||
| |||||||
Reprezentacja Włoch w piłce nożnej (wł. Nazionale di calcio maschile dell'Italia) – zespół piłkarski, reprezentujący Włochy w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować zawodnicy posiadający obywatelstwo włoskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialny jest Federazione Italiana Giuoco Calcio.
Historia
Włosi osiemnastokrotnie brali udział w mistrzostwach świata (1934, 1938, 1950, 1954, 1962, 1966, 1970, 1974, 1978, 1982, 1986, 1990, 1994, 1998, 2002, 2006, 2010, 2014) - turnieje w 1934 i 1990 jako gospodarz. Zwyciężyli w nich czterokrotnie (1934, 1938, 1982, 2006), dwukrotnie zajęli drugie miejsce (1970, 1994) i raz trzecie (1990). W mistrzostwach Europy z kolei grali dziewięciokrotnie (1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016) triumfując w nich raz (1968 - byli wtedy gospodarzem tej imprezy), dwukrotnie zajęli w nich drugie miejsce (2000, 2012), raz byli trzeci (1988). Pierwszym poważnym sukcesem był brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie w 1928. Włochy nie uczestniczyły w pierwszych finałach w 1930. W kolejnych MŚ w 1934, gdzie byli gospodarzami, Włosi pokonali w finale Czechosłowację po dogrywce 2:1, zdobywając swój pierwszy tytuł. Kolejny tytuł mistrzowski został zdobyty w 1938, a w finale Włosi pokonali Węgrów 4:2. Co ciekawe oba tytuły zdobył trener Vittorio Pozzo, który do tej pory pozostaje jedynym selekcjonerem który to uczynił[potrzebny przypis]. W międzyczasie Włochy zdobyły złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Berlinie w 1936.
Po II wojnie światowej Włosi nie byli tak skuteczni. W 1949 w katastrofie lotniczej koło Turynu zginęła niemal cała drużyna Torino FC. Ta tragedia miała kolosalny wpływ na drużynę narodową ponieważ aż 10 piłkarzy z Torino grało w podstawowym składzie reprezentacji.
Wydarzenie to znalazło odzwierciedlenie w wynikach Azzurich. Na mundialach 1950 i 1954 Włosi odpadali już po fazie grupowej, na mistrzostwa w 1958 nie awansowali. Turnieje w Chile i Anglii znów zakończyli na fazie grupowej. W 1968 Włochy zdobyły Mistrzostwo Europy, pokonując w finale Jugosławię. Był to pierwszy sukces od czasu MŚ w 1938. Na mundialu w 1970 Włosi dotarli do finału, gdzie przegrali z Brazylią. Na mistrzostwa Europy 1972 i 1976 nie awansowali, z mundialu w Niemczech 1974 odpadli po fazie grupowej, a na mistrzostwach świata 1978 i Euro 1980 (na tym drugim turnieju byli gospodarzem) Włosi zajęli czwarte miejsce. Kolejny sukces miał miejsce w 1982 kiedy Włochy pokonały w finale mundialu RFN 3:1.
Po zwycięstwie zaczęły się chude lata. Włochy nie zakwalifikowały się do ME w 1984. Na MŚ 1986 Włochy odpadły w drugiej rundzie przegrywając z Francją. Na Mistrzostwach Europy w 1988 Włochy w półfinale przegrały z ZSRR. W 1990 Włochy, gospodarz Mistrzostw, były faworytem, ale w półfinale przegrały z Argentyną po rzutach karnych. W 1994 Włochy dotarły do finału, ale tam trafili na Brazylię, z którą znów przegrali, tyle że po rzutach karnych. Na Mistrzostwach Europy w 1992 Włosi nie zakwalifikowali się, a na kolejnych nie wyszli z grupy.
W 1998 podczas mundialu we Francji Włosi dotarli do ćwierćfinału, gdzie znów przegrali z Francją, a na dodatek po rzutach karnych, które stały się przekleństwem Włochów do mundialu w 2006. Na Mistrzostwach Europy w 2000, Włosi dotarli do finału, gdzie pechowo przegrali z Francją. Mimo prowadzenia 1:0 Francja wyrównała w ostatniej minucie meczu, a w dogrywce Francuzi strzelili "złotego gola". Na Mistrzostwach Świata w 2002, Włosi odpadli w 1/8 finału po meczu z gospodarzami, Koreą Płd. Na Mistrzostwach Europy dwa lata później, Włochy nie wyszły z grupy. Na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach w tym samym roku Włosi zajęli trzecie miejsce.
Mundial 2006 to wielki sukces prowadzonych przez Marcello Lippiego Azzurich którzy pokonując w finale Francję po rzutach karnych zdobyli upragniony tytuł mistrzów świata. Po mundialu z funkcji trenera zrezygnował Lippi, a federacja wyznaczyła na jego następcę Roberta Donadoniego.
Na Mistrzostwach Europy 2008, stawiani w gronie ścisłych faworytów Włosi spisali się poniżej oczekiwań – odpadli w ćwierćfinale po przegranej w rzutach karnych z Hiszpanami. Po turnieju zwolniono trenera Donadoniego i do pracy z kadrą powrócił Marcello Lippi.
Azzurri pod wodzą Lippiego zagrali na dwóch ważnych turniejach – Pucharze Konfederacji i Mistrzostwach Świata. Przygodę z oboma zakończyli już na fazie grupowej. Po tym drugim turnieju Lippi rozstał się z kadrą (zgodnie z zapowiedziami, że uczyni to niezależnie od wyniku). Jego następcą został Cesare Prandelli[1]. Pod jego wodzą Włosi na Mistrzostwach Europy w 2012 awansowali do finału, gdzie przegrali z Hiszpanami 0:4 osiągając największy sukces od czasu Mundialu 2006. Wcześniej Włosi w drodze do finału m.in. pokonali w ćwierćfinale w rzutach karnych Anglików i w półfinale jednego z faworytów tych Mistrzostw Niemców.
Później Prandelli prowadził kadrę podczas Pucharu Konfederacji 2013 gdzie Włosi w swojej grupie zajęli drugie miejsce dając się wyprzedzić tylko Brazylii, a w półfinale ponownie nie udało się im pokonać Hiszpanii. Włosi przegrali ten mecz dopiero po serii rzutów karnych stosunkiem 6:7. W meczu o trzecie miejsce również w rzutach karnych okazali się lepsi od zespołu Urugwaju.
Cesare Prandelli poprowadził Włochów również (tym razem bez powodzenia) podczas Mistrzostw Świata 2014, gdzie Włochy trafiły do grupy śmierci i już drugi raz z rzędu na mundialu odpadli w pierwszej fazie rozgrywek. Po zwycięstwie w ładnym stylu 2:1 z Anglią przegrali kolejne dwa mecze (dwukrotnie po 0:1) z Kostaryką i Urugwajem. Po ostatnim meczu przeciwko Urugwajczykom podał się do dymisji, a wraz z nim do dymisji podał się również prezes krajowej federacji piłkarskiej Giancarlo Abete.
Następcą Prandellego na stanowisku selekcjonera włoskiej kadry został Antonio Conte. który poprowadził drużynę Italii w eliminacjach do Mistrzostw Europy 2016. Włosi trafili w nich do grupy H razem z Chorwacją, Norwegią, Bułgarią, Azerbejdżanem i Maltą. Wygrali w niej siedem spotkań: dwukrotnie z Norwegią (2:0 i 2:1), Azerbejdżanem (2:1 i 3:1), Maltą (oba mecze po 1:0) i raz z Bułgarią (1:0), trzy zremisowali: z Chorwacją (oba spotkania zakończone remisem 1:1) i raz z Bułgarią (2:2), nie ponosząc ani jednej porażki. Z dorobkiem 24 punktów zajęli pierwsze miejsce w grupie co dało im bezpośredni awans na turniej.
Na Euro 2016 reprezentacja Włoch trafiła do grupy E razem z Belgią, Irlandią i Szwecją. Po dwóch zwycięstwach (z Belgią 2:0 i Szwecją 1:0), oraz jednej porażce (z Irlandią 0:1) z sześcioma punktami na koncie wyszli z tej grupy z pierwszego miejsca (Belgowie mieli tyle samo punktów, lecz gorszy bilans bramkowy i przegrany mecz bezpośredni w pierwszej kolejce spotkań). W 1/8 finału trafili na reprezentację Hiszpanii z którą wygrali 2:0 dzięki trafieniom Giorgio Chielliniego i Graziano Pellè. W ćwierćfinale zmierzyli się z reprezentacją Niemiec. Po regulaminowych 90 minutach, a także dodatkowych 30 minutach dogrywki było 1:1. Półfinalistę Euro 2016 musiały wyłonić więc rzuty karne, w których Włosi przegrali 5:6, odpadając tym samym z turnieju. Po tych mistrzostwach Antonio Conte przestał być selekcjonerem reprezentacji Włoch. Na tym stanowisku zastąpił go Giampiero Ventura.
W eliminacjach do Mistrzostw Świata w Rosji 2018 Włosi grali w grupie G razem z Hiszpanią, Albanią, Izraelem, Macedonią i Liechtensteinem. Zajęli w niej drugie miejsce z dorobkiem 23 punktów po siedmiu zwycięstwach, dwóch remisach i porażce w dziesięciu spotkaniach. Dało to jednak jedynie prawo do udziału w meczach barażowych o awans. Azzurri zmierzyli się w nich z reprezentacją Szwecji. Po porażce w pierwszym meczu w Sztokholmie 0:1, w rewanżu na San Siro w Mediolanie padł bezbramkowy remis. Tym samym Włosi nie zagrają na mundialu po raz pierwszy od 1958 roku. W następstwie tego wydarzenia Gianluigi Buffon, Giorgio Chiellini, Daniele De Rossi i Andrea Barzagli zakończyli kariery reprezentacyjne[2], a dotychczasowy selekcjoner Italii Giampiero Ventura został zwolniony[3].
24 stycznia 2018 roku w Lozannie odbyło się losowanie grup nowopowstałej Ligi Narodów UEFA. Włosi znaleźli się w Dywizji A grupie trzeciej razem z Portugalią oraz Polską.
Udział w międzynarodowych turniejach
Igrzyska olimpijskie
|
Mistrzostwa świata
|
Mistrzostwa Europy
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Rekordziści
Stan na 14 listopada 2017 roku
Najwięcej występów w kadrze
|
Najwięcej goli w kadrze
|
Selekcjonerzy reprezentacji Włoch od lat 80.
| Trener | Data zatrudnienia |
Data rezygnacji |
LM | Z | R | P |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Enzo Bearzot | 8 października 1977 |
17 czerwca 1986 |
88 | 40 | 26 | 22 |
| Azeglio Vicini | 8 października 1986 |
12 października 1991 |
54 | 32 | 15 | 7 |
| Arrigo Sacchi | 13 listopada 1991 |
6 listopada 1996 |
53 | 34 | 11 | 8 |
| Cesare Maldini | 22 stycznia 1997 |
31 lipca 1998 |
20 | 10 | 8 | 2 |
| Dino Zoff | 1 sierpnia 1998 |
4 lipca 2000 |
23 | 11 | 7 | 5 |
| Giovanni Trapattoni | 6 lipca 2000 |
15 lipca 2004 |
44 | 25 | 12 | 7 |
| Marcello Lippi | 16 lipca 2004 |
12 lipca 2006 |
29 | 18 | 9 | 2 |
| Roberto Donadoni | 13 lipca 2006 |
24 czerwca 2008 |
23 | 13 | 5 | 5 |
| Marcello Lippi | 24 czerwca 2008 |
1 lipca 2010 |
25 | 11 | 10 | 4 |
| Cesare Prandelli | 1 lipca 2010 |
24 czerwca | 56 | 25 | 14 | 17 |
| Antonio Conte | 14 lipca 2014 |
2 lipca 2016 |
25 | 14 | 6 | 5 |
| Giampiero Ventura | 15 lipca 2016 |
15 listopada 2017 |
16 | 9 | 4 | 3 |
| Luigi Di Biagio | 2 lutego 2018 |
0 | 0 | 0 | 0 |
Mistrzowie Świata w 2006
| Podstawowe ustawienie Reprezentacji Włoch w czasie Mundialu 2006 |
Trener: Marcello Lippi (ur. 11.04.1948)
Mistrzostwa Europy w 2012 roku
Włosi znaleźli się w grupie C, która wyglądała tak:
| Miejsce | Flaga | Drużyna | Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Bramki + | Bramki – | Bilans bramkowy | Punkty |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 |  |
Hiszpania | 3 | 2 | 1 | 0 | 6 | 1 | +5 | 7 |
| 2 | |
Włochy | 3 | 1 | 2 | 0 | 4 | 2 | +2 | 5 |
| 3 |  |
Chorwacja | 3 | 1 | 1 | 1 | 4 | 3 | +1 | 4 |
| 4 |  |
Irlandia | 3 | 0 | 0 | 3 | 1 | 9 | -8 | 0 |
Drużyna Cesarego Prandellego wyszła z grupy z drugiego miejsca, a w ćwierćfinale trafiła na zwycięzców grupy D – Anglików, których pokonali w serii rzutów karnych 4:2. W półfinale Włosi spotkali się z ekipą Niemiec. To spotkanie również wygrali. Zwycięstwo dały im dwie bramki Maria Balotellego. 1 lipca 2012 w finale na Stadionie Olimpijskim w Kijowie zmierzyli się z Hiszpanami, którym ulegli 0:4.
* Pogrubioną czcionką zostały zaznaczone drużyny, które awansowały do fazy pucharowej turnieju.
Obecny skład
Występy i gole aktualne na 28 marca 2017 roku.
| Nr | Imię i nazwisko |
Data urodzenia |
Występy | Gole | Obecny klub |
|---|---|---|---|---|---|
| Bramkarze | |||||
| 1 | Gianluigi Buffon  |
28.01.1978 | 168 | 0 | Juventus F.C.
|
| 12 | Salvatore Sirigu | 12.01.1987 | 17 | 0 | Sevilla FC
|
| 13 | Federico Marchetti | 07.02.1983 | 11 | 0 | S.S. Lazio
|
| Obrońcy | |||||
| 2 | Mattia De Sciglio | 20.10.1992 | 31 | 0 | A.C. Milan
|
| 3 | Giorgio Chiellini | 14.08.1984 | 90 | 7 | Juventus F.C.
|
| 4 | Matteo Darmian | 02.12.1989 | 28 | 1 |  Manchester United F.C.
|
| 5 | Angelo Ogbonna | 23.05.1988 | 13 | 0 | West Ham United F.C.
|
| 15 | Andrea Barzagli | 08.05.1981 | 66 | 0 | Juventus F.C.
|
| 19 | Leonardo Bonucci | 01.05.1987 | 69 | 5 | A.C. Milan
|
| Pomocnicy | |||||
| 6 | Antonio Candreva | 28.02.1987 | 45 | 6 | Inter Mediolan
|
| 8 | Alessandro Florenzi | 11.03.1991 | 24 | 2 | AS Roma
|
| 10 | Thiago Motta | 28.08.1982 | 30 | 1 | Paris Saint-Germain F.C.
|
| 14 | Stefano Sturaro | 09.03.1993 | 4 | 0 | Juventus F.C.
|
| 16 | Daniele De Rossi | 24.07.1983 | 112 | 20 | AS Roma
|
| 18 | Marco Parolo | 25.01.1985 | 30 | 0 | S.S. Lazio
|
| 21 | Federico Bernardeschi | 16.02.1994 | 7 | 0 | ACF Fiorentina
|
| 22 | Stephan El Shaarawy | 27.10.1992 | 20 | 3 | AS Roma
|
| 23 | Emanuele Giaccherini | 05.05.1985 | 29 | 4 | SSC Napoli
|
| Napastnicy | |||||
| 7 | Simone Zaza | 25.06.1991 | 16 | 1 | West Ham United F.C.
|
| 9 | Graziano Pellè | 15.07.1985 | 20 | 9 |  Shandong Luneng
|
| 11 | Ciro Immobile | 20.02.1990 | 22 | 6 | S.S. Lazio
|
| 17 | Éder | 15.11.1986 | 21 | 4 | Inter Mediolan
|
| 20 | Lorenzo Insigne | 04.06.1991 | 14 | 2 | SSC Napoli
|
Ciekawostki
- Piłkarska reprezentacja Włoch jest jedyną która nigdy nie znalazła się poza pierwszą dwudziestką Rankingu FIFA. Jej najniższa lokata to 17.
Źródło: http://euro2016.pl/reprezentacja-wloch/
Przypisy
- ↑ Nowy trener Włoch
- ↑ Italia, Buffon: 'Anche Chiellini, Barzagli e De Rossi lasciano la Nazionale. Bonucci...', „Calciomercato.com | Tutte le news sul calcio in tempo reale” [dostęp 2017-11-16].
- ↑ Official: Ventura sacked by Italy | Football Italia [online], www.football-italia.net [dostęp 2017-11-16].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna witryna związku (wł.)
- Profil na stronie FIFA (ang.)
- Profil na National Football Teams (ang.)
- RSSSF – archiwum wyników (ang.)
- RSSSF – archiwum zawodników z największą liczbą meczów i goli (ang.)
- RSSSF – archiwum trenerów 1910 – (ang.)
- Planet World Cup – archiwum wyników na mistrzostwach świata (ang.)
- Planet World Cup – archiwum wyników w eliminacjach do mistrzostw świata (ang.)
- Planet World Cup – składy Włoch na poszczególnych Mundialach (ang.)
| Kobiety |
| ||
|---|---|---|---|
| Mężczyźni |
| ||
