50 Pułk Zmechanizowany
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1967 |
| Rozformowanie |
1989 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja |
Ośrodek Materiałowo-Techniczny |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 2317[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
50 Pułk Zmechanizowany – oddział zmechanizowany Sił Zbrojnych PRL.
Wchodził w skład 15 Dywizji Zmechanizowanej im. Gwardii Ludowej.
Stacjonował w garnizonie Lidzbark.
Po rozformowaniu, na jego bazie powstał Ośrodek Materiałowo Techniczny.
Skład (lata 80. XX w)[edytuj | edytuj kod]
- Dowództwo i sztab
- 3 x bataliony zmechanizowane[2]
- 3 x kompanie zmechanizowane
- bateria moździerzy 120mm
- pluton plot
- pluton łączności
- batalion czołgów
- 3 kompanie czołgów
- pluton łączności
- kompania rozpoznawcza
- bateria haubic 122mm
- bateria ppanc
- kompania saperów
- bateria plot
- kompania łączności
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- 3 x bataliony zmechanizowane[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ W latach 80. XX w. na bazie 3 batalionu piechoty funkcjonowała Szkoła Podoficerska i Młodszych Specjalistów szkoląca dowódców drużyn i młodszych specjalistów Wojsk Obrony Terytorialnej dla potrzeb innych jednostek.
Polskie wojska zmechanizowane
| Korpusy (rozformowane) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
| Rodowód | |
|---|---|
| Instytucje centralne | |
| Formacje | |
| Struktura organizacyjna | |
| Działania wojsk |
|
| Stalinizm w wojsku | |
| Szkolnictwo wojskowe |
