50 Pułk Piechoty (LWP)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
50 Pułk Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Tradycje
Kontynuacja

50 Pułk Zmechanizowany

Organizacja
Numer

JW 2593[1][2]

Dyslokacja

Olsztyn[3]; Lidzbark Warmiński

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

15 Dywizja Piechoty[3]
21 Dywizja Piechoty

Maxim - podstawowy ckm pułku

50 Pułk Piechoty – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego

Sformowany w Olsztynie w 1945 na bazie 9 zapasowego pułku piechoty w oparciu o etat wojenny sowieckiego pułku strzeleckiego.

Wchodził w skład 15 Dywizji Piechoty. Stacjonował w Olsztynie, a następnie w Lidzbarku Warmińskim[4]. W 1952 podporządkowany 21 Dywizji Piechoty.

Skład etatowy[edytuj | edytuj kod]

dowództwo i sztab

  • 3 bataliony piechoty
  • kompanie: dwie fizylierów, przeciwpancerna, rusznic ppanc, łączności, sanitarna, transportowa
  • baterie: działek 45 mm, dział 76 mm, moździerzy 120 mm
  • plutony: zwiadu konnego, zwiadu pieszego, saperów, obrony pchem, żandarmerii

Etatowo pułk liczył żołnierzy 2445 i 336 koni.

Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.3.1946
  2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
  3. a b Kajetanowicz 2005 ↓, s. 427.
  4. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.