15 Dywizja Zmechanizowana im. Gwardii Ludowej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
15 Dywizja Zmechanizowana
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1954

Rozformowanie

1988

Patron

Gwardia Ludowa[1]

Tradycje
Rodowód

15 Dywizja Piechoty

Kontynuacja

15 Warmińsko-Mazurska Dywizja Zmechanizowana

Dowódcy
Pierwszy

płk Zygmunt Olędzki

Ostatni

płk dypl. Józef Flis

Organizacja
Numer

JW 2576[2]

Dyslokacja

Olsztyn

Rodzaj wojsk

Wojska zmechanizowane

Podległość

8 Korpus Armijny
1 Korpus Pancerny
Warszawski Okręg Wojskowy.

15 Dywizja Zmechanizowana im. Gwardii Ludowej (15 DZ) – związek taktyczny Sił Zbrojnych PRL.

Znakiem taktycznym malowanym na pojazdach dywizji był biały prostokąt.

Formowanie[edytuj | edytuj kod]

15 Dywizja Zmechanizowana powstała w 1954, w wyniku przeformowania 15 Dywizji Piechoty. Dywizję zorganizowano wg etatów dywizji zmechanizowanej typu B jako związek taktyczny wchodzący w skład 8 Korpusu Armijnego. W 1957 dywizję włączono w skład 1 Korpusu Pancernego. W 1958, po rozwiązaniu 1 KPanc, 15 Dywizję Zmechanizowaną podporządkowano dowódcy Warszawskiego Okręgu Wojskowego.

W 1961 zakwalifikowano dywizję do grupy skadrowanych dywizji szkolnych[3].

W 1988 dywizję rozformowano, a na jej bazie powstała 15 Baza Materiałowo-Techniczna.

1 września 1993 na bazie 15 BMT dywizja sformowana została powtórnie. Przyjęła nazwę 15 Warmińsko-Mazurskiej Dywizji Zmechanizowanej.

Skład i dyslokacja (1960)[edytuj | edytuj kod]

Żołnierze dywizji[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy dywizji[4]
Oficerowie sztabu dywizji

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Tomasz Leszkowicz: Spadkobiercy Mieszka, Kościuszki i Świerczewskiego. Ludowe Wojsko Polskie jako instytucja polityki pamięci historycznej. Warszawa: Wydawnictwo Instytut Pamięci Narodowej, 2022. ISBN 978-83-8229-588-7.
  • Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
  • Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].