An-22
 An-22 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
Antonow |
| Typ | |
| Konstrukcja |
metalowa |
| Załoga |
5–6 |
| Historia | |
| Data oblotu |
27 lutego 1965 |
| Lata produkcji |
1965–1975 |
| Liczba egz. |
68 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 x Kuzniecow NK-12MA |
| Moc | |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
64,4 m |
| Długość |
57,3 m[1] |
| Wysokość |
12,53 m |
| Powierzchnia nośna |
345 m² |
| Masa | |
| Własna |
118 727 kg[1] |
| Startowa |
205 000 kg |
| Paliwa |
96 000 kg[1] |
| Zapas paliwa |
127 000 l[1] |
| Osiągi | |
| Prędkość maks. |
608 km/h[1] |
| Pułap praktyczny |
8000 m[1] |
| Zasięg |
3 100 km (z ładunkiem) |
| Rozbieg |
1460 m[1] |
| Dobieg |
1040 m[1] |
| Dane operacyjne | |
| Użytkownicy | |
 ZSRR / Rosja,  Ukraina
| |
| Rzuty | |
| |
An-22 (ros. Aн-22, Антей – „Antei”) – radziecki samolot transportowy zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa. W kodzie NATO otrzymał oznaczenie Cock.
Samolot przewidziany do transportu wojska i ładunków oraz poszukiwania złóż minerałów. Wyposażony w silniki turbośmigłowe Kuzniecow NK-12, które napędzały również samoloty Tu-95 i Tu-142 z rodziny samolotów bombardujących i patrolujących. NK-12 był najpotężniejszym wówczas używanym turbinowym silnikiem śmigłowym. Pierwszy lot samolotu miał miejsce 27 lutego 1965 roku. Pierwszy publiczny pokaz odbył się podczas Międzynarodowych Pokazów Lotniczych w Paryżu rok później. W swoim czasie An-22 był największym samolotem transportowym na świecie. W roku 1970 uległ katastrofie samolot An-22 z żywnością i sprzętem przeznaczonym do pomocy dla Peru po trzęsieniu ziemi. W 1975 roku produkcja została zakończona. Wyprodukowano 68 maszyn[2].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]
Samolot został zaprojektowany jako strategiczna maszyna przystosowana do operowania z krótkich lądowisk. Zmiana ciśnienia w oponach dawała możliwość startu z nieutwardzonych lądowisk. Wysoko umieszczone skrzydła umożliwiły skonstruowanie ogromnej przestrzeni ładunkowej mierzącej 33 metry długości oraz 639 m³ objętości. Oddzielona hermetyzowana kabina pozwalała na zmieszczenie od 5 do 8 członków załogi, oraz 29 pasażerów. Część ładunkowa nie była hermetyzowana, co pozwalało na otworzenie tylnych drzwi ładunkowych podczas lotu i desant wojska spadochronowego oraz sprzętu. Samolot mógł przenosić ładunek o masie do 60 ton (istniały plany zwiększenia ładowności do 80 ton, lecz nie zostały wdrożone)[3]. W doświadczalnym locie rekordowym w 1967 roku uniósł ładunek o masie 100,44 ton na wysokość 7848 m[4], ustanawiając nadal niepobity rekord dla samolotu turbośmigłowego. Zamontowane silniki są najpotężniejszymi silnikami turbośmigłowymi kiedykolwiek zamontowanymi w samolocie (i największymi jakie powstały), 4 silniki Kuzniecow NK-12MA każdy po 11 030 kW (14997 KM).[potrzebny przypis]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Jakubowicz 2013 ↓, s. 109.
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 21.
- ↑ Jakubowicz 2013 ↓, s. 19, 24.
- ↑ Jakubowicz 2013 ↓, s. 24.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dawid Rendall Jane’s Lotnictwo Przewodnik Encyklopedyczny Zysk i S-ka Wydawnictwo, poznań 2001, s. 103 ISBN 83-7150-819-0
- Nikołaj Jakubowicz: Wojenno-transportnyj gigant An-22 «Antiej». «Russkoje czudo», «Letajuszczij Sobor». Moskwa: Jauza / Eksmo, 2013. ISBN 978-5-699-63201-5. (ros.).
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
| Samoloty myśliwskie | |
|---|---|
| Samoloty bombowe | |
| Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia | |
| Samoloty szturmowe | |
| Samoloty szkolno-treningowe | |
| Samoloty transportowe i szybowce desantowe | |
| Śmigłowce | |
| Prototypy i konstrukcje doświadczalne |
|
