Antoni Sułkowski

Antoni Sułkowski
	; Sulima
Rodzina	Sułkowscy herbu Sulima
Data urodzenia	11 czerwca 1735
Data i miejsce śmierci	16 kwietnia 1796 ; Rydzyna
Ojciec	Aleksander Józef Sułkowski
Matka	Anna Maria Stein zu Jettingen
Żona	Marianna Działyńska; Karolina Bubna von Littitz
Dzieci	z Karoliną Bubną von Littitz:; Antoni Paweł Sułkowski
	Odznaczenia

Antoni Sułkowski książę herbu Sulima (ur. 11 czerwca 1735, zm. 16 kwietnia 1796 w Rydzynie) – kanclerz wielki koronny od 1793, wojewoda kaliski od 1786 i gnieźnieński od 1775, konsyliarz Rady Nieustającej w 1775 roku^[1], generał lejtnant wojsk koronnych od 1762, podkomorzy (szambelan) dworu austriackiego od 1765 roku^[2].

Życiorys

Najmłodszy syn księcia Aleksandra Józefa Sułkowskiego i Anny Marii Stein zu Jettingen.

Był starostą sokolnickim, jeziornickim, III ordynatem rydzyńskim. Książę Świętego Cesarstwa Rzymskiego, uczestnik wojny siedmioletniej po stronie rosyjskiej, szambelan cesarski, konfederat barski.

Członek konfederacji Adama Ponińskiego w 1773 roku^[3]. Na Sejmie Rozbiorowym 1773–1775 jako poseł łomżyński wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór^[4]. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski^[5]. Jako dziedzic Witkowa bronił jego przynależności do Rzeczypospolitej – bezskutecznie^[6]. Został członkiem Komisji Rozdawniczej Litewskiej, ustanowionej dla likwidacji majątku skasowanego w Rzeczypospolitej zakonu jezuitów^[7]. Poseł na sejm 1768 roku z powiatu poznańskiego^[8]. Na Sejmie Rozbiorowym 1773–1775 został członkiem Komisji Edukacji Narodowej^[9]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku^[10]. Członek Departamentu Sprawiedliwości Rady Nieustającej w 1779 roku^[11]. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego^[12]. Był konsyliarzem konfederacji targowickiej z województwa kaliskiego^[13] i konsyliarzem konfederacji generalnej koronnej^[14]. Figurował na liście posłów i senatorów posła rosyjskiego Jakowa Bułhakowa w 1792 roku, która zawierała zestawienie osób, na które Rosjanie mogą liczyć przy rekonfederacji i obaleniu dzieła 3 maja^[15]. Na sejmie grodzieńskim w 1793 roku został mianowany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego członkiem deputacji do traktowania z posłem rosyjskim Jakobem Sieversem^[16]. Członek konfederacji grodzieńskiej w 1793 roku^[17]. 22 lipca 1793 roku podpisał traktat cesji przez Rzeczpospolitą ziem zagarniętych przez Rosję a 25 września cesji ziem zagarniętych przez Prusy w II rozbiorze Polski^[18]. Sejm grodzieński (1793) nominował go do Rady Nieustającej^[19].

W 1776 odznaczony rosyjskim Orderem Świętego Andrzeja Apostoła Pierwszego Powołania, kawaler maltański^[20]. W 1779 odznaczony Orderem Orła Białego. W 1777 został kawalerem Orderu Świętego Stanisława^[21]. W 1760 roku odznaczony Orderem Świętego Aleksandra Newskiego^[22]. W 1776 roku odznaczony Orderem Świętej Anny^[23]. Był komandorem Orderu Opatrzności Bożej^[24].

Zobacz też

Sułkowscy herbu Sulima

Przypisy

↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 86.
↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski, Polacy, dygnitarzami Austrii, T. I, Podkomorzowie i paziowie (1750–1890), Lwów 1890, s. 12.
↑ Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.
↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: „Kwartalnik Historyczny”, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545–562.
↑ Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20–48.
↑ PrzemysławP. Hauser PrzemysławP. (red.), Dzieje Witkowa, Poznań 2010 .
↑ Stanisław Załęski, Historya zniesienia jezuitów w Polsce i ich zachowanie na Białej Rusi, t. II, Lwów, 1875, s. 1–68.
↑ „Wiadomości Warszawskie” 1768, nr 79, [b.n.s.]
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 152.
↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
↑ Kalendarz polityczny dla Królestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego na rok pański 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Księgarza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s.]
↑ Kalendarzyk narodowy y obcy na rok... 1792..., Warszawa 1791, s. 309.
↑ Leon Wegner, Konfederacja województw wielkopolskich z roku 1792, Poznań 1863, s. 152–153.
↑ Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 – styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.
↑ Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792–1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 272.
↑ Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 11–23.
↑ Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 221.
↑ Volumina Legum t. X, Poznań 1952, s. 23, 36.
↑ Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 344.
↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 224.
↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006, s. 184.
↑ Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 143.
↑ Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 189.
↑ Zofia Libiszowska, Z archiwaliów amerykańskich. August Sułkowski i Order Opatrzności Bożej, w: Trudne stulecia, studia z dziejów XVII i XVIII wieku, Warszawa 1994, s. 76.

Linki zewnętrzne

Genealogia polskich rodzin arystokratycznych.
Antoni Sułkowski – noty w bibliotece Polona

[1] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 86.

[2] Jerzy Sewer Dunin-Borkowski, Polacy, dygnitarzami Austrii, T. I, Podkomorzowie i paziowie (1750–1890), Lwów 1890, s. 12.

[3] Actum in Curia Regia Varsaviensi Feria Tertia post Dominicam Conductus Paschae videlicet, die vigesima Mensis Aprilis Anno Domini Millesimo Septingentesimo Septuagesimo Tertio. [Inc. tekst pol.:] My Posłowie na Seym blisko następuiący [...], b.n.s.

[4] Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: „Kwartalnik Historyczny”, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545–562.

[5] Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20–48.

[6] PrzemysławP. Hauser PrzemysławP. (red.), Dzieje Witkowa, Poznań 2010 .

[7] Stanisław Załęski, Historya zniesienia jezuitów w Polsce i ich zachowanie na Białej Rusi, t. II, Lwów, 1875, s. 1–68.

[8] „Wiadomości Warszawskie” 1768, nr 79, [b.n.s.]

[9] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 152.

[10] Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.

[11] Kalendarz polityczny dla Królestwa Polskiego y Wielkiego Xięstwa Litewskiego na rok pański 1779. w Warszawie, Nakładem y drukiem Michała Groella Księgarza Nadwornego J.K.Mci., [b.n.s.]

[12] Kalendarzyk narodowy y obcy na rok... 1792..., Warszawa 1791, s. 309.

[13] Leon Wegner, Konfederacja województw wielkopolskich z roku 1792, Poznań 1863, s. 152–153.

[14] Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 – styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.

[15] Łukasz Kądziela, Między zdradą a służbą Rzeczypospolitej. Fryderyk Moszyński w latach 1792–1793, Warszawa 1993, s. 46, Сборник Русского исторического общества, t. 47,Petersburg 1885, s. 272.

[16] Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 11–23.

[17] Korwin [Kossakowski] S., Trzeci Maj i Targowica, Kraków 1890, s. 221.

[18] Volumina Legum t. X, Poznań 1952, s. 23, 36.

[19] Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 344.

[20] Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 224.

[21] Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006, s. 184.

[22] Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 143.

[23] Бантыш-Каменский Н.Н. Списки кавалерам российских императорских орденов Св. Андрея Первозванного, Св. Екатерины, Св. Александра Невского и Св. Анны с учреждения до установления в 1797 году орденского капитула, 2005, s. 189.

[24] Zofia Libiszowska, Z archiwaliów amerykańskich. August Sułkowski i Order Opatrzności Bożej, w: Trudne stulecia, studia z dziejów XVII i XVIII wieku, Warszawa 1994, s. 76.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[23]

[24]