Broń sieczna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szabla – przykład broni siecznej

Broń siecznabroń biała służąca głównie do zadawania cięć[1][2], jej cechą charakterystyczną jest najczęściej zakrzywiona głownia (chociaż nie jest to regułą). Bronią sieczną często możliwe jest również zadawanie pchnięć, jednak jest to funkcja drugorzędna a niekiedy znacznie ograniczona bądź nie występująca (por. broń sieczno-kolna).

Pojęcie „broń sieczna” bywa często nadużywane jako zbiorcze określenie zróżnicowanych typów bocznej broni białej z głownią osadzoną w rękojeści (obejmując zarówno broń sieczną, kolną i sieczno-kolną). Jest to jednak terminologicznie niepoprawne.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. broń sieczna – Słownik języka polskiego PWN. pwn.pl. [dostęp 2021-04-25].
  2. broń sieczna - Wielki słownik języka polskiego PAN [online], wsjp.pl [dostęp 2024-04-09] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9