Kordzik
Kordzik – krótka broń biała, o budowie sztyletu. Jest bronią paradną, używaną w charakterze ceremonialnym, jako wyznacznik: stopnia wojskowego, piastowanego urzędu, funkcji, lub przynależności do określonej organizacji.
Wywodzi się ze średniowiecznego sztyletu, który służył do dobijania rannych na polu bitewnym – mizerykordii (łac. misereo – okazywać litość + łac. cor – serce = łac. misericordia czyli cios miłosierdzia w serce – stąd etymologia nazwy).
W Polsce obecnie noszony przez oficerów i chorążych do munduru galowego w Marynarce Wojennej i lotnictwie zawieszony na rapciach na wysokości lewego uda na równi z dolną krawędzią marynarki.Kordzik w lotnictwie pojawił się w 1919 r. W okresie międzywojennym noszono go w czasie uroczystości na skórzanych rapciach do pasa z koalicyjką. Nosili je także oficerowie Marynarki, załóg pociągów pancernych, artylerii zmotoryzowanej i czołgiści.Zaraz po II wojnie światowej kordzik nie był używany. Przedwojenny zwyczaj noszenia kordzika lotniczego przywrócono dopiero rozkazem MON nr 30 z 14 czerwca 1958 r.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
