Shōtō

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Shōtō (jap. 小刀) – rodzaj japońskiej krótkiej siecznej broni białej typu nihon-tō, do której zalicza się wakizashi i ko-dachi. Głownia shōtō mierzy od 1 do 2 shaku (30–60 cm).

Shōtō jest często używany i mocno związany z długim daitō. Noszone razem tworzyły daishō, parę broni, która była używana w okresie Edo przez samurajów.

p
d
e

historyczna broń obuchowo-sieczna	bałta berdysz ciupaga czekan franciska labrys nadziak topór tomahawk
historyczna broń obuchowa miażdżąca	berło buława buzdygan cep bojowy kiścień maczuga młot bojowy młot rycerski morgensztern obuch palica piernacz wekiera
azjatycka broń obuchowa miażdżąca	bō hachiwari jitte jō nunczako sansetsukon wachlarz bojowy
współczesna broń obuchowa miażdżąca	kastet kubotan pałka okopowa pałka policyjna pałka teleskopowa tonfa

Broń drzewcowa

prymitywna	włócznia kosa bojowa oszczep szydło widły bojowe włócznia skrzydełkowa
armii starożytnych	angon dziryt hasta pilum sarisa trójząb
armii średniowiecznych i nowożytnych	gizarma glewia halabarda kontarion kopia korseka lanca młot lucereński partyzana pika rohatyna runka spisa friulska sulica szponton
azjatycka	guan dao nagamaki naginata yari

krótka

noże	finka kaiken kerambit kindżał kozuka motylkowy myśliwski navaja saks sprężynowy srbosjek szturmowy tantō umabari vendetta
puginały	baselard cinquedea kordelas
sztylety	akinakes daga dirk handżar kirpan kōgai kordzik mizerykordia sai lewak parazonium pugio sprężynowy tarczkowy
inne	bagnet bhudż bichwa kard katar kris

długa

daitō	katana tachi
shōtō	ko-dachi wakizashi
inne	kogarasu-maru no-dachi ō-dachi tsurugi

inne

Broń sieczno-kolna

chwyt jednoręczny	akinakes gladius herulski jian katzbalger khanda karoliński spatha tsurugi xiphos
chwyt dwuręczny	bastardowy claymore długi dwuręczny espadon flamberg katowski

inne

Inne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Shōtō&oldid=65765414”

Nihon-tō