Wakizashi

Wakizashi z okresu Edo, XIX wiek

Wakizashi (jap. 脇差) – krótki japoński miecz jednosieczny (broń biała). Ma głownię o długości 30-60 cm, w większości z wzdłużną, wzmacniającą krawędzią zwaną shinogi. Przy pochwie wakizashi noszono krótki nożyk, szpikulec kōgai i pałeczki wari-kōgai. Rękojeść wakizashi nosi nazwę tsuka i jest opleciona ozdobnym sznurem uchi-himo.

Wakizashi był bronią popularną wśród zamożnego chłopstwa, gdyż w przeciwieństwie do katany była dla niego dozwolona. Miecz ten tworzy wraz z dłuższą od niego kataną zestaw o nazwie daishō. Tylko samuraj miał prawo do noszenia dwóch mieczy (katany i wakizashi) jednocześnie.