Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rysunek sztyletu tarczkowego
Współczesna replika sztyletu
Sztylet tarczkowy – sztylet popularny w XIV i XV wieku nazywany błędnie mizerykordią.
Charakteryzuje się tym, że jelec i głowica mają formę okrągłych lub sześciokątnych tarczek.
|
Broń biała |
|
| Broń obuchowa |
|
|
| Broń drzewcowa |
|
prymitywna
|
|
|
|
armii starożytnych
|
|
|
|
armii średniowiecznych i nowożytnych
|
|
|
|
azjatycka
|
|
|
|
| Broń sieczna |
|
|
|
krótka
|
|
|
|
długa
|
|
|
|
bardzo długa
|
|
|
|
krótka azjatycka
|
|
|
|
|
|
głownia obosieczna - miecz |
|
jednoręczny
|
|
|
|
półtoraręczny
|
|
|
|
|
|
|
|
|
głownia jednosieczna prosta
|
|
|
|
głownia jednosieczna zakrzywiona
|
|
|
|
|
|
|
|
|
