Przejdź do zawartości

Czerń PN

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czerń brylantowa PN
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C28H17N5Na4O14S4

Masa molowa

867,68 g/mol

Wygląd

czarny lub niebieskofioletowy proszek

Identyfikacja
Numer CAS

2519-30-4

PubChem

5359750

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Czerń brylantowa PN (E151) – organiczny związek chemiczny, dwuazowy barwnik spożywczy, który rozpuszczony w wodzie daje granatowo-fioletowe zabarwienie. Znajduje zastosowanie w barwieniu niektórych wyrobów cukierniczych oraz napojów spirytusowych. Jest zakazany w Stanach Zjednoczonych[2].

Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 1-5 mg/kg ciała[1].

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

W przemyśle spożywczym używana do barwienia ciast w proszku z czarną porzeczką, jogurtów (zwłaszcza pitnych), ajerkoniaku, sosu brązowego oraz kawioru.

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Negatywnie wpływa na nerki. Może wywoływać typowe dla barwników azowych działanie niepożądane[2]. W jelitach, może być przekształcony przez bakterie do prawdopodobnie niebezpiecznych składników[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Food-Info.net: E151:Czerń brylantowa PN. [dostęp 2010-10-08]. (pol.).
  2. a b Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, s. 336. ISBN 978-83-7243-529-3.