Kurkumina
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
 Kurkumina forma enolowa |
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | C21H20O6 | ||||||||||||||||||||||||
| Inne wzory | [HOC6H3(OCH3)CH=CHCO]2CH2 | ||||||||||||||||||||||||
| Masa molowa | 368,39 g/mol | ||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | pomarańczowobrunatny, krystaliczny proszek[1] | ||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | 458-37-7 | ||||||||||||||||||||||||
| PubChem | 969516[2] | ||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | kwas ferulowy, resweratrol | ||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
|||||||||||||||||||||||||
.svg)
Kurkumina (E100) – organiczny związek chemiczny zbudowany z dwóch reszt feruloilowych połączonych atomem węgla. Jest przeciwutleniaczem polifenolowym[5]. Stosowany jako żółto-pomarańczowy barwnik spożywczy; składnik m.in. przyprawy curry.
Strukturę związku zbadali w 1910 r. Stanisław Kostanecki, J. Miłobędzka i Wiktor Lampe[6].
Dopuszczalne dzienne spożycie w świetle zaleceń Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) wynosi 3 mg/kg masy ciała[7]. Rozporządzenie polskiego ministra zdrowia z 2008 r. w wielu przypadkach nie nakładało ograniczeń ilościowych na stosowanie kurkuminy jako dodatku do żywności[8].
Spis treści
Otrzymywanie[edytuj]
Kurkuminę otrzymuje się poprzez ekstrakcję kłączy ostryżu długiego (Curcuma longa), zwanego także kurkumą, rozpuszczalnikami[9].
Działanie[edytuj]
Według szeregu badań spowalnia rozwój nowotworów, choć są też badania wskazujące na działanie odwrotne[10]. Umiarkowanie toksyczna przy wstrzyknięciu; niekiedy powoduje podrażnienia skóry[9]. Kurkumina badana jest także jako potencjalny środek zapobiegający demencji i chorobie Alzheimera[11].
Zastosowanie[edytuj]
W przemyśle spożywczym kurkumina jest używana do barwienia takich produktów, jak: curry, wyroby cukiernicze (np. ciasta), paluszki rybne (nadaje kolor panierce), margaryny, sery topione, pikantny ryż. Ponadto jest składnikiem niektórych kosmetyków, barwnikiem do bawełny oraz wskaźnikiem chemicznym[9].
Przypisy
- ↑ a b c d Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne: Farmakopea Polska X. Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276. ISBN 978-83-63724-47-4.
- ↑ Kurkumina (CID: 969516) (ang.) w bazie PubChem, United States National Library of Medicine.
- ↑ według MSDS
- ↑ Kurkumina (nr C7727) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck KGaA). [dostęp 2011-03-02].
- ↑ Kurkumina łagodzi negatywne skutki działania nikotyny: Warto wiedzieć
- ↑ J. Miłobędzka, St. v. Kostanecki, V. Lampe. Zur Kenntnis des Curcumins. „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”. 43 (2), s. 2163–2170, 1910. DOI: 10.1002/cber.191004302168 (niem.).
- ↑ Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności. Scientific Opinion on the re-evaluation of curcumin (E 100) as a food additive. (ang.). [dostęp 2013-09-13].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 września 2008 r. w sprawie dozwolonych substancji dodatkowych (Dz.U. 2008 nr 177 poz. 1094).
- ↑ a b c Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006. ISBN 978-83-7243-529-3.
- ↑ Przyprawa jako lekarstwo. „Świat Nauki”. 3/2007. 187. Prószyński Media sp. z o.o.. ISSN 0867-6380 (pol.).
- ↑ Weekly curry 'may fight dementia' (ang.). BBC News, 3.06.2009. [dostęp 2009-06-08].
