Erytrozyna

Erytrozyna
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	sól disodowa kwasu 2-(2,4,5,7-tetrajodo-6-oksydo-3-okso-3H-ksanten-9-ylo)benzoesowego
	Inne nazwy i oznaczenia
	E127, C.I. 45430, czerwień FD&C 3, czerwień kwasowa 51, jodoezyna, sól sodowa tetrajodofluoresceiny, erytrozyna B
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C20H6I4Na2O5
Masa molowa	879,86 g/mol
Wygląd	ciemnoczerwony proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	16423-68-0
PubChem	12961638
SMILES
	C1=CC=C2C(=C1)C(=O)OC23C4=CC(=C(C(=C4OC5=C(C(=C(C=C35)I)[O-])I)I)[O-])I.[Na+].[Na+]
Właściwości
	Rozpuszczalność w wodzie
	rozpuszczalna
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; sól sodowa
Uwaga
Zwroty H	H302, H413
Zwroty P	brak zwrotów P
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie podanej karty charakterystyki; sól sodowa
	Szkodliwy; (Xn)
Zwroty R	R22
Zwroty S	S36
	NFPA 704
Na podstawie; podanego źródła	0 1 0
Numer RTECS	LM5950000
Dawka śmiertelna	LD50 200 mg/kg (szczur, dożylnie)
	Podobne związki
Podobne związki	fluoresceina
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku

Erytrozyna, sól sodowa tetrajodofluoresceiny (E127) – organiczny związek chemiczny, wiśniowoczerwony smołowy barwnik spożywczy.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Przemysł spożywczy[edytuj | edytuj kod]

Stosowana jako barwnik spożywczy, np. w owocach konserwowych i koktajlowych, osłonkach (kiszkach) kiełbas, herbatnikach i ciastach w proszku. Zakazana w niektórych krajach^[2].

Inne zastosowania[edytuj | edytuj kod]

Tusze do drukowania, tabletki i pasty do zębów, kosmetyki (np. róż) oraz lekarstwa^[2].

Stosowana jest też do barwienia preparatów w mikrobiologii oraz jako sonda fosforescencyjna w badaniach białek^[3].

Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]

Może powodować typowe dla barwników azowych działania niepożądane oraz światłowstręt i trudności w nauce. Wpływa na wątrobę, serce, tarczycę, płodność i żołądek. W zwiększonych stężeniach (niestosowanych w żywności) zakłóca metabolizm jodu^[4].

Nie jest klasyfikowana jako możliwy czynnik rakotwórczy dla ludzi wg kryteriów IARC^[5].

Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 0,1 mg/kg ciała^[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Erytrozyna. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-08]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}
↑ ^a ^b Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, s. 336. ISBN 978-83-7243-529-3.
↑ Erythrosine B ( C.I. 45430). Chemicalland21. [dostęp 2014-01-11].
↑ ^a ^b E127: Erytrozyna. (pol.). E127: Erythrosine. Food-Info.net. [dostęp 2014-01-11]. (ang.).
↑ Erytrozyna B, sól sodowa (nr E8886) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[AKRON-1] Erytrozyna. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-08]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}

[e213-2] Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, s. 336. ISBN 978-83-7243-529-3.

[3] Erythrosine B ( C.I. 45430). Chemicalland21. [dostęp 2014-01-11].

[fi-4] E127: Erytrozyna. (pol.). E127: Erythrosine. Food-Info.net. [dostęp 2014-01-11]. (ang.).

[5] Erytrozyna B, sól sodowa (nr E8886) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]