Lucjusz III: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m infobox, drobne redakcyjne po botowaniu |
m robot dodaje: ka:ლუციუს III; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 75: | Linia 75: | ||
{{DEFAULTSORT:Lucjusz 3}} |
{{DEFAULTSORT:Lucjusz 3}} |
||
[[Kategoria:Papieże]] |
[[Kategoria:Papieże]] |
||
[[Kategoria:Włoscy kardynałowie]] |
[[Kategoria:Włoscy kardynałowie]] |
||
Linia 97: | Linia 98: | ||
[[it:Papa Lucio III]] |
[[it:Papa Lucio III]] |
||
[[jv:Paus Lusius III]] |
[[jv:Paus Lusius III]] |
||
[[ka:ლუციუს III]] |
|||
[[sw:Papa Lucius III]] |
[[sw:Papa Lucius III]] |
||
[[la:Lucius III]] |
[[la:Lucius III]] |
Wersja z 00:31, 1 lip 2010
Ubaldo (Allucingoli) | |
Papież | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Miejsce pochówku | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska |
1138 |
Kościół tytularny |
S. Adriano |
Pontyfikat |
Lucjusz III, (Ubaldo de Lucca), (ur. ok. 1100 w Lukka – zm. 25 listopada 1185 w Weronie) – papież w okresie od 1 września 1181 do 25 listopada 1185.
Wczesne życie
Ubaldo urodził w Lukce około roku 1100. Wiadomo, że jego ojciec miał na imię Orlando, natomiast dość powszechnie przypisywane mu nazwisko Allucingoli nie jest poświadczone w źródłach mu współczesnych[1].
Był blisko związany z Bernardem z Clairvaux, wydaje się jednak, że nigdy nie wstąpił do zakonu cysterskiego. W grudniu 1138 papież Innocenty II mianował go kardynałem-diakonem S. Adriano, a w maju 1141 kardynałem-prezbiterem S. Prassede. W latach 1142-48 kilkakrotnie działał jako legat papieski w Lombardii. W 1156 roku był jednym z kardynałów negocjujących w imieniu papieża Adriana IV tzw. traktat benewencki z królem Sycylii Wilhelmem II. W grudniu 1158 Adrian IV mianował go kardynałem-biskupem Ostii. W trakcie podwójnej papieskiej elekcji 1159 poparł prawnie obranego Aleksandra III i konsekrował go w Ninfa koło Velletri. W następnych latach działał jako legat Aleksandra III w królestwie Sycylii (1165-66), Konstantynopolu (1167 i 1168-69) i Lombardii (1176-77). W 1177 był jednym z legatów negocjujących w Wenecji traktat z cesarzem Fryderykiem I Barbarossą, który położył kres trwającej od 1159 roku schizmie papieskiej. Po roku 1162 Ubaldo sprawował urząd dziekana Świętego Kolegium Kardynałów i był jedną z najbardziej wpływowych osób w kurii Aleksandra III. Podpisywał bulle papieskie między 13 lutego 1139 a 24 maja 1181.
Pontyfikat
Został wybrany na papieża po śmierci Aleksandra III, w napiętej sytuacji (jego poprzednik, przez lata zmagający się z antypapieżami, pod koniec pontyfikatu został wygnany z Rzymu). Wskutek wrogiej postawy ludu rzymskiego Lucjusz koronował się w Velletri (6 września 1181), a w marcu 1182 został zmuszony do opuszczenia Rzymu. Sprawował rządy papieskie z Velletri, następnie z Anagni i Werony.
Próbując odzyskać władzę w Rzymie próbował nawiązać porozumienie z cesarzem Fryderykiem, początkowo jednak spory o los ziem stanowiących tzw. dziedzictwo Matyldy Toskańskiej oraz bieżąca kwestia obsady arcybiskupstwa Trewiru uniemożliwiały zawarcie sojuszu. Do spotkania papieża z cesarzem doszło ostatecznie na synodzie w Weronie w listopadzie 1184. Uzgodniono wspólne stanowiska w sprawach spadkowych o ziemie, dynastycznych (papież zgodził się koronować syna cesarza, Henryka VI, na króla Italii i zaakceptował małżeństwo Henryka z Konstancją, księżniczką sycylijską) i postępowania wobec heretyków (Kościołowi pozostawiono prawo ekskomuniki, po czym oskarżonych miano przekazywać władzy świeckiej). Nie znaleziono jednak wspólnego stanowiska w sprawie ważności święceń udzielanych przez schizmatyków w Niemczech i Italii, co spowodowało faktyczne zerwanie rozmów. Papież nie otrzymał spodziewanej pomocy militarnej i zmarł jesienią 1185 w Weronie. Został pochowany w katedrze w Weronie.
Jego następcą na tronie papieskim został Urban III.
Kardynałowie z nominacji Lucjusza III
- Osobny artykuł:
- ↑ Informacja o przynależności Lucjusza III do rodziny Allucingoli, jednej z najznamienitszych w Lukce, pojawia się dopiero w źródłach z XVI wieku (Brixius, s. 90).
Źródła
- Richard P. McBrien, Leksykon papieży. Pontyfikaty od Piotra Apostoła do Jana Pawła II, Warszawa 2003
- Kazimierz Dopierała, Księga Papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996
- Ian Stuart Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and innovations, Cambridge University Press 1990
- Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912