Leon IX
| ||
| ||
| Papież Biskup Rzymu | ||
| ||
| ||
| Kraj działania |  Państwo Kościelne
| |
| Data i miejsce urodzenia | 21 czerwca 1002 Eguisheim | |
| Data i miejsce śmierci | 19 kwietnia 1054 Rzym | |
| Miejsce pochówku | Bazylika św. Piotra | |
| Papież | ||
| Okres sprawowania | 1049-1054 | |
| Wyznanie | chrześcijaństwo | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Pontyfikat | 12 lutego 1049 | |
| ||
| ||
| Czczony przez | Kościół katolicki | |
| Wspomnienie | 19 kwietnia | |
Leon IX (łac. Leo IX, właśc. Bruno, hrabia Egisheim-Dagsburg[1]; ur. 21 czerwca 1002 w Eguisheim, zm. 19 kwietnia 1054 w Rzymie[2]) – święty Kościoła katolickiego, papież w okresie od 12 lutego 1049 do 19 kwietnia 1054[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]
Był niemieckim papieżem, pochodzącym z Alzacji, kuzynem Henryka III[1]. Przed wyborem na papieża, współpracował ze swoim krewnym Konradem II, który 9 września 1027 roku powołał go na biskupa Toul[2]. Po śmierci Damazego II, lud rzymski chciał elekcji biskupa Lyonu, Halinarda, jednak król Henryk odmówił i, w grudniu 1048 roku w Wormacji wyznaczył na Stolicę Piotrową biskupa Brunona[2]. Ponieważ Leon chciał również zyskać aprobatę ludu rzymskiego, przyjął nominację dopiero w następnym roku[1].
Pontyfikat[edytuj | edytuj kod]
Rozpoczął reformę odnowy moralnej Kościoła, wzorując się na zasadach klasztoru Cluny[1]. Skupił dookoła siebie przedstawicieli kultury i Kościoła, jak Hugo Candidus z klasztoru w Remiremont, Humbert z klasztoru w Moyenmoutier, a także Hildebrand i Fryderyk z Liège[2]. Współpracował także z opatem Hugonem z Cluny i Piotrem Damianim[2].
Leon IX zwoływał liczne[3] synody, które zajmowały się głównie zwalczaniem w Kościele symonii i wprowadzeniem celibatu wśród kleru (papież przywrócił pokuty nałożone przez Klemensa II)[2]. Potępił Berengara z Tours, który twierdził, że podczas Eucharystii, chleb i wino tylko symbolicznie zmieniają się w ciało i krew Chrystusa[2]. Leon odbył także wiele podróży do Niemiec i Francji w celu odnowy kościelnej[1].
W maju 1053 roku, papież musiał chronić Państwo Kościelne przed atakami Normanów i w tym celu stanął na czele słabo uzbrojonej armii[2]. Bez pomocy cesarskiej (liczył wprawdzie na sojusz z katepanatem Italii Argyrosem) poniósł dotkliwą klęskę w bitwie pod Civitate[2]. Wówczas został wtrącony do więzienia na dziewięć miesięcy i zmuszony do oddania w lenno Robertowi Guiscardowi księstwa Apulii[4]. Sytuacja ta doprowadziła do konfliktu pomiędzy patriarchą Konstantynopola Michałem Cerulariuszem, a Kościołem rzymskim, jednak sytuacja polityczna wymagała uzyskania porozumienia[2]. W tym celu legaci papiescy (Leon przebywał jeszcze wówczas w więzieniu), na czele z kardynałem Humbertem, udali się na negocjacje w styczniu 1054 do Konstantynopola[2]. Obie strony pozostały jednak nieprzejednane, wskutek czego 16 lipca 1054 roku kardynał Humbert złożył na ołtarzu w Hagia Sofia bullę ekskomunikującą Cerulariusza[1]. Patriarcha Konstantynopola odpowiedział ekskomuniką Kościoła łacińskiego 24 lipca tego samego roku[2].
Śmierć[edytuj | edytuj kod]
Papież został uwolniony z więzienia i 12 marca 1054 roku przewieziony z Benewentu do Rzymu[2]. Był już wtedy słaby i schorowany, przez co zmarł około miesiąc później – 19 kwietnia[2]. Tuż po śmierci papieża, doszło do schizmy wschodniej (lipiec 1054) – rozłamu ze Wschodnimi Patriarchatami[1].
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 19 kwietnia[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 71-72. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 205-207. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ Praca zbiorowa: Oxford – Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Cesarstwo Niemieckie – Arabowie na półwyspie pirenejskim. T. 17. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2006, s. 55. ISBN 978-83-7425-697-1.Sprawdź autora:1.
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 351. ISBN 83-85719-85-7.Sprawdź autora:1.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Święty Leon IX, papież (pol.). Brewiarz. [dostęp 2012-11-24].
- Pope St. Leo IX (ang.). Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-11-24].
| ||||||||||||||||||||