Pierścień (matematyka): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
jghjjkf |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{definicja|Zbiór, którego elementy mogą być [[dodawanie|dodawane]], [[odejmowanie|odejmowane]] i [[mnożenie|mnożone]]. |
{{definicja|Zbiór, którego elementy mogą być [[dodawanie|dodawane]], [[odejmowanie|odejmowane]] i [[mnożenie|mnożone]ytjvbnfdgfnytjsgytfght, ''[[pierścień przemienny]]''. |
||
'''Pierścień''' – [[algebra ogólna|struktura]] formalizująca własności algebraiczne [[liczby całkowite|liczb całkowitych]] oraz [[arytmetyka modularna|arytmetyki modularnej]]. Badanie pierścieni umożliwiło uogólnienie innych pojęć matematycznych takich, jak np. [[liczba pierwsza|liczby pierwsze]] (przez ''[[ideał pierwszy|ideały pierwsze]]''), [[wielomian]]y, [[ułamek|ułamki]] oraz rozwinięcie teorii [[dzielnik|podzielności]] i wskazania przy tym najogólniejszej struktury, w której możliwe jest stosowanie [[algorytm Euklidesa|algorytmu Euklidesa]] (tzw. ''[[dziedzina Euklidesa|pierścień Euklidesa]]''). Dział matematyki opisujący te struktury nazywa się [[teoria pierścieni|teorią pierścieni]]. |
|||
W literaturze spotyka się rozmaite definicje pierścieni różniące się stopniem uogólnienia. W artykule tym za najogólniejszą przyjmowana jest definicja tzw. ''pierścienia łącznego''. Wnioskom płynącym z zawężenia definicji poprzez wymaganie elementu neutralnego mnożenia bądź warunku przemienności mnożenia również poświęcono osobne artykuły: ''[[pierścień z jedynką]]'', ''[[pierścień przemienny]]''. |
|||
== Definicja == |
== Definicja == |
Wersja z 11:43, 10 lut 2011
{{definicja|Zbiór, którego elementy mogą być dodawane, odejmowane i [[mnożenie|mnożone]ytjvbnfdgfnytjsgytfght, pierścień przemienny.
Definicja
Niech będzie algebrą, w której jest pewnym niepustym zbiorem, symbole oznaczają dwa działania dwuargumentowe określone w tym zbiorze, a jest pewnym wyróżnionym elementem. Algebra ta nazwana jest pierścieniem (łącznym), jeśli:
- struktura jest grupą abelową, nazywaną grupą addytywną, z działaniem nazywanym dodawaniem i elementem neutralnym nazywanym zerem:
- ,
- ,
- ,
- ;
- struktura jest półgrupą z działaniem nazywanym mnożeniem:
- ;
- oba działania powiązane są ze sobą prawami rozdzielności:
- ,
- .
Element odwrotny do względem dodawania (element z trzeciego aksjomatu) nazywa się elementem przeciwnym i oznacza .
Warianty
Na działanie mnożenia nakłada się często dodatkowe warunki regularności precyzując nazwę nowej struktury:
- pierścień z jedynką – istnienie elementu neutralnego mnożenia nazywanego jedynką[1]:
- ,
- pierścień przemienny – przemienność mnożenia (wówczas prawa rozdzielności stają się sobie równoważne):
- .
- Uwaga
- W pierścieniu z jedynką struktura jest monoidem (przemiennym, jeśli pierścień jest przemienny), wynika stąd, że pierścień może mieć co najwyżej jedną jedynkę.
W praktyce najczęściej rozpatruje się (niezerowe) pierścienie z jedynką; ich atutem jest, gdy są one dodatkowo przemienne.
Rodzaje
Podstawowa definicja pierścienia, bywa rozwijana w wielu różnych kierunkach:
- pierścień bez dzielników zera – brak właściwych dzielników zera (zob. dalej):
- pierścień z dzieleniem – dowolny niezerowy element ma element odwrotny (zakłada się, że pierścień ma jedynkę):
- ,
Element odwrotny do (względem mnożenia; w powyższym aksjomacie) oznacza się zwykle symbolami lub .
- Uwaga
- W ogólności w pierścieniu mogą istnieć elementy odwracalne, tworzą one grupę nazywaną grupą elementów odwracalnych, którą oznacza się symbolem . W pierścieniu z dzieleniem struktura jest grupą (przemienną, jeśli pierścień jest przemienny), którą nazywa się grupą multiplikatywną i oznacza ; oznaczenie nie jest przypadkowe: pokrywa się ona wówczas z grupą elementów odwracalnych.
Pierścień z jedynką bez dzielników zera nazywa się dziedziną. Ponieważ własność dzielenia pociąga za sobą brak dzielników zera[2], to każdy pierścień z dzieleniem jest pierścieniem bez dzielników zera, a więc dziedziną. Dziedziny przemienne określa się nazwą dziedzina całkowitości (także: pierścień całkowity; niekiedy nie wyróżnia się nieprzemiennych dziedzin całkowitości, wówczas często skraca się nazwę tej struktury do: dziedzina). Pierścień przemienny z dzieleniem (lub z powyższej obserwacji: dziedzinę całkowitości z dzieleniem) nazywa się ciałem.
Przykłady
Do najprostszych uniwersalnych przykładów należą:
- pierścień trywialny, zawierający dokładnie jeden element,
- pierścień zerowy, w którym mnożenie przez dowolny element daje zero.
Innymi ważnymi przykładami pierścieni są:
- liczby całkowite z działaniami arytmetycznymi dodawania i mnożenia (dziedzina całkowitości),
- pierścienie klas reszt (pierścienie przemienne z jedynką oraz ciała),
- kwaterniony (pierścień z dzieleniem),
- liczby całkowite Gaussa (dziedzina z jednoznacznością rozkładu, dziedzina Euklidesa),
- liczby całkowite Eisensteina (pierścień przemienny, dziedzina Euklidesa),
Osobnym przykładem są pierścienie wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach z pierścienia W zachowywane są następujące własności pierścienia : przemienność, istnienie jedynki, brak dzielników zera, całkowitość (tzn. bycie dziedziną całkowitości), jednoznaczność rozkładu (twierdzenie Gaussa), noetherowskość (twierdzenie Hilberta o bazie). Jeżeli jest ciałem, to jest pierścieniem euklidesowym.
Dobrze znane struktury liczb wymiernych, liczb rzeczywistych, czy liczb zespolonych z działaniami arytmetycznymi są przykładami pierścieni, jako że wszystkie są ciałami. Z kolei liczby naturalne (z działaniami arytmetycznymi) nie tworzą pierścienia, ponieważ wraz z działaniem dodawania nie tworzą nawet grupy; oktoniony również nie są pierścieniem, ponieważ mnożenie w nich określone nie jest łączne, lecz tylko alternatywne.
Składowe
Podpierścienie
- Osobny artykuł:
Podzbiór pierścienia nazywa się podpierścieniem, jeżeli jest on zamknięty na działania pierścienia , czyli sam tworzy pierścień z działaniami odziedziczonymi z :
- ,
- .
Pierwszy warunek oznacza, że musi być grupą (przemienną), drugi gwarantuje, że wynik mnożenia elementów z będzie zawierał się w tym samym zbiorze (tzn. mnożenie jest tam poprawnie określonym działaniem wewnętrznym).
Ideały
- Osobny artykuł:
Podgrupę grupy addytywnej pierścienia nazywa się ideałem lewostronnym, jeżeli dla dowolnych dwóch elementów oraz spełniony jest warunek
- .
Jeżeli spełnia w zamian warunek
- ,
to nazywa się ją ideałem prawostronnym. Ideał będący zarazem lewo- jak i prawostronny nazywa się krótko ideałem; pojęcia te pokrywają się w pierścieniach przemiennych. Każdy ideał jest podpierścieniem.
W dowolnym nietrywialnym pierścieniu istnieją co najmniej dwa różne ideały: cały pierścień i podpierścień trywialny , nazywa się je ideałami trywialnymi lub niewłaściwymi, wszystkie pozostałe nazywa się ideałami właściwymi.
Ze względu na inne własności wyróżnia się m.in. następujące rodzaje ideałów pierścienia :
- ideał główny – generowany przez jeden element pierścienia,
- ideał maksymalny – zawarty wyłącznie w ideale niewłaściwym ,
- ideał pierwszy – taki, że jeśli dany element ideału jest iloczynem dwóch innych, to przynajmniej jeden z nich również należy do ideału.
Elementy wyróżnione
Element pierścienia nazywa się
- dzielnikiem zera, gdy istnieje taki niezerowy element , że .
- idempotentnym, gdy .
- nilpotentnym, gdy istnieje , dla którego .
W pierścieniu skończonym (mającym skończenie wiele elementów) każdy element jest odwracalny albo jest dzielnikiem zera.
Homomorfizmy
- Zobacz też:
Przekształcenie między dwoma pierścieniami zachowujące ich działania, tzn. dla dowolnych elementów spełnione są warunki:
- ,
- ,
nazywa się homomorfizmem pierścieni. Inaczej: jest to homomorfizm grup addytywnych, a przy tym homomorfizm półgrup multiplikatywnych tych pierścieni.
Przekształcenie między dwoma pierścieniami z jedynką zachowujące ich działania i jedynkę, tzn. dla dowolnych elementów spełnione są warunki:
- ,
- ,
- ,
nazywa się homomorfizmem pierścieni z jedynką. Inaczej: jest to homomorfizm grup addytywnych, a przy tym homomorfizm monoidów multiplikatywnych.
Pierścień ilorazowy
- Osobny artykuł:
W dowolnym pierścieniu grupa ilorazowa , gdzie jest dowolnym ideałem (dwustronnym), jest pierścieniem z dobrze określonymi działaniami dodawania i mnożenia na warstwach:
- ,
- .
Pierścień ten nazywa się pierścieniem ilorazowym pierścienia przez ideał i również oznacza symbolem .
Dodawanie jest dobrze określone z definicji grupy ilorazowej. Wystarczy więc dowieść, że iloczyn warstw nie zależy od wyboru reprezentanta mnożonych warstw. Niech dane będą dwie warstwy, każda z nich reprezentowana przez dwa różne elementy: oraz . Równość
dowodzi, że zmiana reprezentantów nie wpływa na wynik mnożenia, gdyż otrzymuje się tę samą, choć reprezentowaną przez inny element, warstwę.
Uogólnienia i przypadki szczególne
Wyróżnia się wiele rodzajów pierścieni, na które nakłada się dodatkowe warunki:
- pierścień ideałów głównych – pierścień, w którym każdy ideał jest główny (także: każdy ideał ma jeden generator),
- pierścień noetherowski – pierścień, w którym każdy ciąg wstępujący (w sensie zawierania) ideałów stabilizuje się (także: każdy ideał jest skończenie generowany),
- pierścień artinowski – pierścień, w którym każdy ciąg zstępujący (w sensie zawierania) ideałów stabilizuje się,
- pierścień z jednoznacznością rozkładu – pierścień przemienny, w którym każdy element można rozłożyć w sposób jednoznaczny na elementy nierozkładalne,
- pierścień lokalny – pierścień mający tylko jeden ideał maksymalny,
- pierścień Euklidesa – pierścień umożliwiający stosowanie algorytmu Euklidesa (znajdowanie NWD),
- pierścień zredukowany – pierścień bez niezerowych elementów nilpotentnych,
- pierścień Boole'a – pierścień przemienny z jedynką, w którym każdy element jest idempotentny,
- pierścień Dedekinda – dziedzina całkowitości, w której każdy niezerowy właściwy ideał rozkłada się na iloczyn ideałów pierwszych.
- ↑ Niekiedy wymaga się, aby był on różny od elementu neutralnego dodawania wykluczając przy tym przypadek pierścienia zerowego, przybliżając definicję pierścienia do określenia ciała.
- ↑ Z aksjomatu istnienia elementu odwrotnego wynika, że dla każdego istnieje element odwrotny . Gdyby pierścień miał dzielniki zera, to istniałyby takie , że . Lewostronne mnożenie stronami przez daje ; z istnienia elementu neutralnego mnożenia otrzymuje się sprzeczność z założeniem .
Literatura
- Andrzej Białynicki-Birula, Algebra
- Jerzy Browkin, Teoria ciał