Wacław Kowalski: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Drobne poprawki. Na przyszłość: zakres i przełom lat piszemy w całości, tzn. np.: 1980-1985, 1990/1991. |
poprawa opisu zdjęcia; poprawa dywizu, przecinka |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|imię i nazwisko = Wacław Kowalski |
|imię i nazwisko = Wacław Kowalski |
||
|grafika = Waclaw Kowalski Kino Praha Warsaw.jpg |
|grafika = Waclaw Kowalski Kino Praha Warsaw.jpg |
||
|opis grafiki = Wacław Kowalski |
|opis grafiki = Wacław Kowalski jako [[Kazimierz Pawlak]] – [[relief]] na ścianie [[Kino Praha|kina Praha]] w [[Warszawa|Warszawie]] |
||
|prawdziwe imię i nazwisko = |
|prawdziwe imię i nazwisko = |
||
|data urodzenia = [[2 maja]] [[1916]] |
|data urodzenia = [[2 maja]] [[1916]] |
||
Linia 18: | Linia 18: | ||
|www = |
|www = |
||
}} |
}} |
||
[[Plik:Sami Swoi.jpg|mały|240px| |
[[Plik:Sami Swoi.jpg|mały|240px|Pomnik Wacława Kowalskiego jako [[Kazimierz Pawlak|Kazimierza Pawlaka]] i [[Władysław Hańcza|Władysława Hańczy]] jako [[Władysław Kargul|Władysława Kargula]] w [[Toruń|Toruniu]]]] |
||
[[Plik:Grob_Waclawa_Kowalskiego.jpg|mały|240px|Grób Wacława Kowalskiego na Cmentarzu parafialnym w [[Brwinów|Brwinowie]]]] |
[[Plik:Grob_Waclawa_Kowalskiego.jpg|mały|240px|Grób Wacława Kowalskiego na Cmentarzu parafialnym w [[Brwinów|Brwinowie]]]] |
||
'''Wacław Kowalski''' (ur. [[2 maja]] [[1916]] w [[Gagarin (Rosja)|Gżatsku]], zm. [[27 października]] [[1990]] w [[Brwinów|Brwinowie]]) – polski [[aktor]] [[film]]owy i [[teatr]]alny. |
'''Wacław Kowalski''' (ur. [[2 maja]] [[1916]] w [[Gagarin (Rosja)|Gżatsku]], zm. [[27 października]] [[1990]] w [[Brwinów|Brwinowie]]) – polski [[aktor]] [[film]]owy i [[teatr]]alny. |
Wersja z 19:26, 27 paź 2019
Wacław Kowalski jako Kazimierz Pawlak – relief na ścianie kina Praha w Warszawie | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód | |
Współmałżonek |
Stanisława Kowalska |
Lata aktywności |
1946–1982 |
Odznaczenia | |
Wacław Kowalski (ur. 2 maja 1916 w Gżatsku, zm. 27 października 1990 w Brwinowie) – polski aktor filmowy i teatralny.
Życiorys
Urodził się podczas I wojny światowej w mieście Gżatsk (od 1968 nosi nazwę Gagarin), w ówczesnym Imperium Rosyjskim. Na początku wojny ojciec Kowalskiego, który był kowalem, wraz z rodziną został ewakuowany przez wojska rosyjskie na wschód (bieżeństwo).
Rodzina Kowalskich wróciła do Polski, do wsi Gnojno po zakończeniu wojny. Dzieciństwo i młodość Wacław Kowalski spędził w Gnojnie, gdzie mieszkał wraz z rodzicami i trzema siostrami. W tym czasie zmarł jego ojciec i jedna siostra[1]. W 1937 ukończył seminarium nauczycielskie w Leśnej Podlaskiej i podjął pracę w Instytucie Pedagogiki Specjalnej. W 1939 walczył w kampanii wrześniowej[1]. Po II wojnie światowej rozpoczął studia w łódzkim Konserwatorium Muzycznym, marząc o karierze śpiewaka operowego. Przebywając wówczas w Łodzi zgłosił się jako statysta do Teatru Wojska Polskiego. Tam wypatrzył go Leon Schiller i powierzył mu niewielką śpiewającą rólkę. Tak rozpoczęła się jego przygoda z aktorstwem. W 1946 zadebiutował na dużym ekranie epizodyczną rolą, śpiewaka z gitarą w pierwszym powojennym polskim filmie Zakazane piosenki. W 1951 zdał egzamin eksternistyczny. W latach 1948-1955 występował w Łodzi; w Teatrze Pinokio (1948-1949) i w Teatrze Nowym (1949-1955). W 1955 przeniósł się do Warszawy grając kolejno w: Teatrze Klasycznym w latach 1955-1969, Teatrze Polskim w latach 1970-1977 i Teatrze na Woli w latach 1977-1981.
Z filmem związał się na dobre w latach 50. Największą popularność i uznanie przyniosła mu rola Kazimierza Pawlaka w komediowej trylogii Sylwestra Chęcińskiego, na którą składają się filmy: Sami swoi (1967), Nie ma mocnych (1974) oraz Kochaj albo rzuć (1977). Stworzył w nich duet z Władysławem Hańczą. Kolejną rolą Kowalskiego, która spotkała się z popularnością jest dozorca Popiołek w serialu Dom Jana Łomnickiego. Ponadto zagrał w przeszło 100 filmach i serialach telewizyjnych, kreując zwykle role drugoplanowe i epizodyczne, jednakże niezwykle wyraziste.
W 1988 otrzymał nagrodę Wiktora dla najpopularniejszej postaci TVP.
Życie prywatne
Żoną aktora była Stanisława Kowalska (z domu Osikowska)[2]. Byli małżeństwem przez 47 lat (od 1943 do śmierci Kowalskiego w 1990). Mieli dwóch synów: Jan (ur. 1946) oraz Maciej (ur. 1956, zm. 1982). W 1982 młodszy z synów, student medycyny, zginął tragicznie w wypadku samochodowym. Wacław Kowalski bardzo to przeżył. Wycofał się z aktorstwa. Zrezygnował również z roli w serialu Dom, co było jedną z głównych przyczyn zakończenia realizacji serialu w latach 80. i uśmiercenia postaci Ryszarda Popiołka. Kowalski już nigdy nie pojawił się na ekranie, konsekwentnie odrzucał wszystkie propozycje. Ostatnie lata życia spędził w swoim domu w Brwinowie pod Warszawą. Zmarł nagle w wyniku udaru mózgu[2]. Jest pochowany na cmentarzu parafialnym w Brwinowie wraz z żoną i synem.
Filmografia
Filmy fabularne | |||
Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
1946 | Zakazane piosenki | Leonard Buczkowski | śpiewak z gitarą |
1953 | Żołnierz zwycięstwa | Wanda Jakubowska | żołnierz hiszpański |
1953 | Trudna miłość | Stanisław Różewicz | Kubala |
1953 | Przygoda na Mariensztacie | Leonard Buczkowski | murarz Stefan Wachowiak |
1954 | Pod gwiazdą frygijską | Jerzy Kawalerowicz | członek partii |
1954 | Autobus odjeżdża 6.20 | Jan Rybkowski | woźny w biurze Poradzkiego |
1955 | Trzy starty | Ewa Petelska, Czesław Petelski | kolejarz na zabawie |
1956 | Ziemia | Jerzy Zarzycki | Banach |
1956 | Szkice węglem | Antoni Bohdziewicz | chłop z Baraniej Głowy |
1957 | Pętla | Wojciech Jerzy Has | taksówkarz Kostek, szwagier dozorcy |
1957 | Ewa chce spać | Tadeusz Chmielewski | rusznikarz w 8-ym komisariacie |
1958 | Wolne miasto | Stanisław Różewicz | listonosz Bronek Wiśniewski |
1958 | Kalosze szczęścia | Antoni Bohdziewicz | Kazek, strażak na Wieży Mariackiej |
1959 | Tysiąc talarów | Stanisław Wohl | strażnik w zakładzie psychiatrycznym |
1959 | Sygnały | Jerzy Passendorfer | taksówkarz, właściciel ukradzionego samochodu |
1960 | Walet pikowy | Tadeusz Chmielewski | portier w banku |
1960 | Szczęściarz Antoni | Halina Bielińska, Włodzimierz Haupe | wysłannik z Pałacu Młodzieży Kultury w sprawie czołgu |
1960 | Rok pierwszy | Witold Lesiewicz | piekarz |
1960 | Ostrożnie Yeti | Andrzej Czekalski | kolejarz |
1961 | Ogniomistrz Kaleń | Ewa Petelska, Czesław Petelski | plutonowy Kolanowski |
1961 | Kwiecień | Witold Lesiewicz | sanitariusz |
1961 | Dwaj panowie N | Tadeusz Chmielewski | badylarz Henryk Nowak |
1961 | Drugi człowiek | Konrad Nałęcki | rzemieślnik Zygmunt Filarski |
1962 | O dwóch takich co ukradli księżyc | Jan Batory | kowal w Zapiecku |
1962 | Klub kawalerów | Jerzy Zarzycki | Stanisław Wygodnicki |
1963 | Wiano | Jan Łomnicki | Stadny |
1963 | Rozwodów nie będzie | Jerzy Stefan Stawiński | portier w Pałacu Kultury i Nauki |
1963 | Naganiacz | Ewa Petelska, Czesław Petelski | Tomasik |
1963 | Liczę na wasze grzechy | Jerzy Zarzycki | Marzec, pracownik zakładu pogrzebowego "Concordia", sąsiad Panka |
1963 | Gdzie jest generał... | Tadeusz Chmielewski | plutonowy Kaziuk |
1964 | Życie raz jeszcze | Janusz Morgenstern | kolejarz w parowozowni |
1964 | Spotkanie ze szpiegiem | Jan Batory | niemowa |
1964 | Rękopis znaleziony w Saragossie | Wojciech Jerzy Has | sługa ojca Van Wordena |
1964 | Barwy walki | Jerzy Passendorfer | Niemiec |
1964 | Agnieszka 46 | Sylwester Chęciński | Kondera, chłop z Kosiny Wielkiej |
1965 | Trzy kroki po ziemi | Jerzy Hoffman, Edward Skórzewski | woźny sądowy |
1965 | Lekarstwo na miłość | Jan Batory | milicjant ścigający "18-tkę" |
1965 | Jutro Meksyk | Aleksander Ścibor-Rylski | Fruńka, pracownik ośrodka sportowego |
1965 | Bigos | Sylwester Szyszko | gospodarz |
1966 | Szyfry | Wojciech Jerzy Has | Madeja, zarządca PGR-u w Gorczy |
1966 | Pieczone gołąbki | Tadeusz Chmielewski | Kołodziejczyk, członek brygady Wierzchowskiego |
1966 | Don Gabriel | Ewa Petelska, Czesław Petelski | Hawrot, żołnierz Legii Straceńców |
1967 | Sami swoi | Sylwester Chęciński | 2 role: Kazimierz Pawlak; w retrospekcji Kacper Pawlak, ojciec Kazimierza |
1967 | Człowiek, który zdemoralizował Hadleyburg | Jerzy Zarzycki | John Wharton Bilson |
1967 | Komedia z pomyłek | Jerzy Zarzycki | mieszkaniec miasteczka |
1967 | Zamrożone błyskawice | János Veiczi | chłop |
1967 | Cyrograf dojrzałości | Jan Łomnicki | nauczyciel Wiktora |
1968 | Lalka | Wojciech Jerzy Has | wozak Wysocki |
1968 | Kierunek Berlin | Jerzy Passendorfer | szeregowy Ostrejko |
1969 | Rzeczpospolita babska | Hieronim Przybył | weterynarz |
1969 | Paragon gola | Stanisław Jędryka | chłop Anielak, wspólnik Wawrzysiaka |
1969 | Ostatnie dni | Jerzy Passendorfer | szeregowy Ostrejko |
1969 | Jarzębina czerwona | Ewa Petelska, Czesław Petelski | kapral Podarzyn |
1969 | Jak rozpętałem drugą wojnę światową | Tadeusz Chmielewski | Kiedros, sierżant Legii Cudzoziemskiej |
1970 | Raj na ziemi | Zbigniew Kuźmiński | kapral Machura |
1970 | Przystań | Paweł Komorowski | Matusiak |
1970 | Prom | Jerzy Afanasjew | kapral |
1970 | Legenda | Sylwester Chęciński | policjant |
1970 | Album polski | Jan Rybkowski | Mazur |
1970 | Akcja Brutus | Jerzy Passendorfer | Sowa, komendant MO |
1971 | Złote Koło | Stanisław Wohl | dozorca kamienicy, w której mieszka Kasia "Raz Dwa Trzy" |
1971 | Niebieskie jak Morze Czarne | Jerzy Ziarnik | dyrektor, uczestnik "młodzieżowej" wycieczki |
1971 | Nie lubię poniedziałku | Tadeusz Chmielewski | dźwigowy, mieszkaniec bloku |
1971 | Na przełaj | Janusz Łęski | dozorca parku |
1971 | Milion za Laurę | Hieronim Przybył | góral kupujący kradzione drewno |
1971 | Kłopotliwy gość | Jerzy Ziarnik | kierownik działu planowania PZMC, szef Piotrowskiego |
1971 | Kardiogram | Roman Załuski | leśniczy |
1971 | Jeszcze słychać śpiew i rżenie koni... | Mieczysław Waśkowski | wachmistrz Bronisław Misztal, we współczesności strażnik w Petrochemii Płockiej |
1971 | Antek | Wojciech Fiwek | kum Andrzej |
1972 | Zniszczyć pirata | Hubert Drapella | portier na lotnisku |
1972 | Siedem czerwonych róż, czyli Benek Kwiaciarz o sobie i o innych | Jerzy Sztwiertnia | dyrektor |
1972 | Opowieść | Marek Wortman | Jan Kępczyk, kierownik POM-u |
1972 | Kwiat paproci | Jacek Butrymowicz | Zyndram |
1972 | Kopernik | Ewa Petelska, Czesław Petelski | Dołuski |
1973 | Sobie król | Janusz Łęski | kierowca ciężarówki z prosiakami |
1973 | Chłopcy | Ryszard Ber | Smarkul, pensjonariusz domu starców |
1974 | Zwycięstwo | Jerzy Passendorfer | szeregowy Ostrejko |
1974 | Tylko się jeździ | Leokadia Migielska | fotograf |
1974 | Święty Mikołaj pilnie poszukiwany | Krzysztof Gradowski | pracownik domu dziecka |
1974 | Nie ma mocnych | Sylwester Chęciński | Kazimierz Pawlak |
1974 | Złoto | Sylwester Szyszko | restaurator Stanisław Włodarek |
1974 | Janosik | Jerzy Passendorfer | góral Bruzda |
1975 | Obrazki z życia | Krzysztof Gradowski | portier |
1975 | Oczekiwanie | Ryszard Rydzewski | strażnik w szpitalu |
1977 | Kochaj albo rzuć | Sylwester Chęciński | Kazimierz Pawlak |
1978 | Azyl | Roman Załuski | leśniczy Hryncewicz |
Seriale telewizyjne | |||
Rok | Tytuł | Reżyser | Rola |
1964 | Barbara i Jan | Jerzy Ziarnik, Hieronim Przybył | Karolczyk, szef hotelowej recepcji (odc. 4) |
1966 | Wojna domowa | Jerzy Gruza | strażnik w Łazienkach (odc. 11) |
1969 | Do przerwy 0:1 | Stanisław Jędryka | chłop Anielak, wspólnik Wawrzysiaka (odc. 5 i 6) |
1970 | Wakacje z duchami | Stanisław Jędryka | majster (odc. 1 i 6) |
1970 | Przygody psa Cywila | Krzysztof Szmagier | przemytnik (odc. 3 i 4) |
1972 | Kopernik | Ewa Petelska, Czesław Petelski | Dołuski (odc. 2) |
1973 | Janosik | Jerzy Passendorfer | góral Marcin Bruzda |
1973 | Droga | Sylwester Chęciński | Kazimierz Pawlak (odc. 5) |
1974–1977 | Czterdziestolatek | Jerzy Gruza | Popielak |
1976 | Polskie drogi | Janusz Morgenstern | kościelny Wawrzyniec Kulpiński (odc. 2, 4 i 5) |
1976 | 07 zgłoś się | Krzysztof Szmagier | taksówkarz Dołmontowicz (odc. 2) |
1978 | Zielona miłość | Stanisław Jędryka | Zaborek, pacjent w szpitalu (odc. 2 i 3) |
1980, 1982, 1987 | Dom | Jan Łomnicki, Marcin Łomnicki | Ryszard Popiołek |
1981 | Białe tango | Janusz Kidawa | Stanisław Radziejewski (odc. 8) |
1982 | Przygrywka | Janusz Łęski | sołtys |
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977)
- Srebrny Krzyż Zasługi (1955)
- Nagroda na festiwalu Lubuskie Lato Filmowe w Łagowie za najlepszą rolę męską w filmie Nie ma mocnych (1974)
- Nagroda na festiwalu KSF Młodzi i film - Koszalin za film Nie ma mocnych (1974)
- Nagroda przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji (1983)
- Wiktor dla najpopularniejszej postaci TVP (1988)
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Wacław Kowalski w bazie IMDb (ang.)
- Wacław Kowalski w bazie Filmweb
- Wacław Kowalski w bazie filmpolski.pl
- Szablon:E-teatr
- Miedza to święta rzecz
- Jan Bartłomiej Kowalski: Przecie on nasz podlaski, tutejszy. Słowo Podlasia
- Aktorska droga Wacława Kowalskiego - program dokumentalny TVP z lat 80.
- Wacław Kowalski w wirtualnym albumie w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Wacław Kowalski w bazie Akademii Polskiego Filmu