Pieniężno: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Historia: odstęp, |
drobne redakcyjne |
||
Linia 44: | Linia 44: | ||
Pieniężno położone jest w pasie [[Wzniesienia Górowskie|Wzniesień Górowskich]] nad rzeką [[Wałsza|Wałszą]]. |
Pieniężno położone jest w pasie [[Wzniesienia Górowskie|Wzniesień Górowskich]] nad rzeką [[Wałsza|Wałszą]]. |
||
== Demografia == |
|||
* Piramida wieku mieszkańców Pieniężna w 2014 roku <ref name="populacja2016"/>. |
|||
<br />[[Plik:Piramida_wieku_Pieniezno.png|600x400px]] |
|||
== Zabytki == |
== Zabytki == |
||
⚫ | |||
[[Plik:Pieniezno Seat town hall.JPG|thumb|240px|Ratusz - obecnie w odbudowie, z lewej wieża nieistniejącego kościoła ewangelickiego]] |
[[Plik:Pieniezno Seat town hall.JPG|thumb|240px|Ratusz - obecnie w odbudowie, z lewej wieża nieistniejącego kościoła ewangelickiego]] |
||
[[Plik:Pieniężno, Seminarium Werbistów zewnątrz.jpg|thumb|Pieniężno, seminarium [[Werbiści|werbistów]]]] |
[[Plik:Pieniężno, Seminarium Werbistów zewnątrz.jpg|thumb|Pieniężno, seminarium [[Werbiści|werbistów]]]] |
||
Linia 75: | Linia 71: | ||
Ze względu na zniszczenie miasta w ponad 90% zimą [[1945]] r. administracja polska nie zaliczyła miejscowości do miast. Pieniężno odzyskało prawa miejskie dopiero w [[1973]] r. |
Ze względu na zniszczenie miasta w ponad 90% zimą [[1945]] r. administracja polska nie zaliczyła miejscowości do miast. Pieniężno odzyskało prawa miejskie dopiero w [[1973]] r. |
||
⚫ | |||
== Transport == |
== Transport == |
||
Przez miasto przebiegają drogi: |
Przez miasto przebiegają drogi: |
Wersja z 10:49, 27 sty 2017
Pieniężno (dawniej Melzak, niem. Mehlsack) – miasto na Warmii w woj. warmińsko-mazurskim, w powiecie braniewskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Pieniężno. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. elbląskiego.
Według danych z 30 czerwca 2012 miasto liczyło 2956 mieszkańców.
Pieniężno położone jest w pasie Wzniesień Górowskich nad rzeką Wałszą.
Zabytki
- Zamek Kapituły Warmińskiej z XIV wieku;
- Ratusz z XIV-XV wieku: Obecnie ratusz znajduje się w odbudowie po zniszczeniach II wojny światowej, w czasie której miasto zostało zniszczone w 80%. Był to budynek usytuowany pośrodku kwadratowego rynku[1].
- Muzeum Misyjno-Etnograficzne Księży Werbistów;
- Most kolejowy o wysokości 30 metrów i długości 160 m z 1885 roku, odbudowany w 1950 roku;
- Wieża ciśnień z 1905 roku;
- Klasztor Księży Werbistów
- Kościół św. św. Piotra i Pawła z XIV wieku: Kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła o pięciu nawach wybudowano w 1897 roku. W tym miejscu stała kiedyś stara świątynia, której wyposażenie trafiło do nowego kościoła: barokowe figury patronów przy ołtarzu, gotycka chrzcielnica i polichromowana ambona z XVII wieku[2].
- wieża kościoła poewangelickiego z lat 1844-1851
- cerkiew greckokatolicka św. Michała z lat 1621-1623, dawna kaplica szpitalna
Nazwa miasta
Najstarsza znana nazwa związana z miejscowością jest pochodzenia staropruskiego i brzmiała Melcekuke (od "malte", "malko" – drzewo, zarośla, las i "kuke", "kauks" – diabeł, czart, czyli "czarci las"). Niemieccy koloniści osadzeni tu po lokacji miasta przez Krzyżaków przyswoili ją fonetycznie jako Mehlsack ("worek mąki"). Osadnictwo mazurskie w Prusach Książęcych w następnych wiekach sprawiło, że pojawiła się także równoległa forma polska Melzak. Po przyłączeniu do Polski w 1945 w użyciu znajdowała się nazwa Mąkowory. W 1947 na mocy rozporządzenia ministrów administracji publicznej i ziem odzyskanych z 12.11.1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości nazwę ponownie zmieniono i odtąd miasteczko nosi nazwę Pieniężno, na cześć Seweryna Pieniężnego juniora – wydawcy przedwojennej polskiej "Gazety Olsztyńskiej".
Historia
Prusowie założyli w tym miejscu gród obronny, który nazywał się Melcekuke. Ostatnim księciem staropruskim był prawdopodobnie Wewa. W połowie XIII w. stoczył krwawy bój z Krzyżakami ponosząc klęskę. W efekcie, zgodnie z umową między Krzyżakami a papieżem Innocentym IV, Warmię otrzymał biskup, a Terra Wewa przekazana została kapitule. Pierwsze zapiski w kronikach zakonu krzyżackiego podają datę 1282 r., kiedy to biskup warmiński przekazał posiadłości Wewy kapitule z poleceniem założenia parafii i wzniesienia kościoła. Krzyżacy nazywali miasto Mehlsack.
Nie jest dokładnie znana data nadania praw miejskich, niektóre źródła podają 1295 r., jednak w dokumentach po raz pierwszy nazwy civitas (łac. – miasto) użyto w 1312 r., gdy kapituła warmińska wystawiła przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim.
17 lutego 1945 roku siły hitlerowskie zostały wyparte przez oddziały 3 armii 2 Frontu Białoruskiego. W walkach o miasto i okolice zginęło 166 żołnierzy radzieckich i 32 oficerów. 18 lutego 1945 roku podczas inspekcji wojsk na przednim skraju frontu pod Pieniężnem został śmiertelnie ranny dowódca 3 Frontu Białoruskiego generał armii Iwan Czerniachowski[3]. Na jego cześć w Pieniężnie ustawiono pomnik (nazwę Czerniachowsk nadano też miastu Wystruć w północnej części obwodu kaliningradzkiego w byłych Prusach Wschodnich).
Wiosną 2001 roku na cokole pomnika gen. Czerniachowskiego pojawiły się napisy kat AK i morderca[4]. W 2014 władze miasta wystąpiły z inicjatywą usunięcia lub przeniesienia pomnika. 17 września 2015 r. rozpoczęto demontaż monumentu sowieckiego generała[5].
Ze względu na zniszczenie miasta w ponad 90% zimą 1945 r. administracja polska nie zaliczyła miejscowości do miast. Pieniężno odzyskało prawa miejskie dopiero w 1973 r.
Transport
Przez miasto przebiegają drogi:
- 507 Braniewo - Pieniężno - Orneta - Dobre Miasto
- 510 Pieniężno - Głębock
- 512 Pieniężno - Górowo Iławeckie - Bartoszyce - Szczurkowo
Wspólnoty wyznaniowe
Współpraca międzynarodowa
Miasta i gminy partnerskie:
Zobacz też
- Piotr Kolberg, burmistrz Pieniężna.
- Cerkiew św. Michała w Pieniężnie
- Cmentarz żydowski w Pieniężnie
- Pieniężno (stacja kolejowa)
Linki zewnętrzne
- Czas na Pieniężno
- Melzak, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VI: Malczyce – Netreba, Warszawa 1885, s. 250 .
- ↑ Roman Pawlak: Polska zabytkowe ratusze. Warszawa: Sport i Turystyka MUZA SA, 2003, s. 274. ISBN 83-7200-991-0.
- ↑ Piotr Skurzyński, Edyta Tomczyk, Wanda Bednarczuk=Rzepko: Polska na weekend: Warmia, Mazury, Suwalszczyzna. 2008, s. 6. ISBN 978-83-7552-316-4.
- ↑ ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945” Sport i Turystyka 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 182
- ↑ Wprost: Pomnik kata AK, 29.05.2001
- ↑ Rozpoczęła się rozbiórka pomnika generała Czerniachowskiego. pieniezno.wm.pl. [dostęp 2015-09-18].
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów na oficjalnej stronie Świadków Jehowy (www.jw.org), dostęp z 2 stycznia 2015.