Formuła 1 Sezon 1965

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 1965 Mistrzostw Świata Formuły 1
Ilustracja
Jim Clark z mechanikiem na padoku na Nürburgringu w 1965 roku
Inauguracja

1 stycznia

Zakończenie

24 października

Liczba wyścigów

10

Mistrzowie
Kierowcy

Jim Clark

Konstruktorzy

Lotus

Poprzedni sezon Następny sezon

Formuła 1 Sezon 1965 był 16. sezonem organizowanych przez FIA wyścigów. Rozpoczął się 1 stycznia 1965, i zakończył 24 października po dziesięciu wyścigach.

Podsumowanie Sezonu[edytuj | edytuj kod]

Drugi tytuł mistrzowski zdobył Jim Clark dzięki sześciu zwycięstwom. Nie wystartował tylko w Monako z powodu startu w Indianapolis 500. Debiutujący Jackie Stewart ukończył sezon na trzecim miejscu, a Richie Ginther odniósł swoje jedyne oraz pierwsze Hondy zwycięstwo grand prix.

Przegląd sezonu[edytuj | edytuj kod]

Rnd Wyścig Data Miejsce Zwycięzca Konstruktor
1 Grand Prix RPA 1 stycznia Prince George Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
2 Monako Grand Prix Monako 30 maja Monaco Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM
3 Belgia Grand Prix Belgii 13 czerwca Spa-Francorchamps Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
4 Francja Grand Prix Francji 27 czerwca Charade Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
5 Wielka Brytania Grand Prix Wielkiej Brytanii 10 lipca Silverstone Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
6 Holandia Grand Prix Holandii 18 lipca Zandvoort Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
7 Niemcy Grand Prix Niemiec 1 sierpnia Nürburgring Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
8 Włochy Grand Prix Włoch 12 września Monza Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania BRM
9 Stany Zjednoczone Grand Prix USA 3 października Watkins Glen Wielka Brytania Graham Hill Wielka Brytania BRM
10 Meksyk Grand Prix Meksyku 24 października Hermanos Rodríguez Stany Zjednoczone Richie Ginther Japonia Honda

Klasyfikacja końcowa konstruktorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Konstruktor Punktów
1 Wielka Brytania Lotus-Climax 54 (58)
2 Wielka Brytania BRM 45 (61)
3 Wielka Brytania Brabham-Climax 27 (31)
4 Włochy Ferrari 26 (27)
5 Wielka Brytania Cooper-Climax 14
6 Japonia Honda 11
7 Wielka Brytania Brabham-BRM 5
8 Wielka Brytania Lotus-BRM 2
9 LDS-Alfa Romeo 0
10 LDS-Climax 0
11 Wielka Brytania Cooper-Ford 0
12 Włochy Alfa Romeo 0
13 Wielka Brytania Brabham-Ford 0
14 Wielka Brytania Lotus-Ford 0

1965 Klasyfikacja końcowa kierowców[edytuj | edytuj kod]

Pos. Kierowca RPA
MCO
Monako
BEL
Belgia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
NED
Holandia
GER
Niemcy
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
MEX
Meksyk
Pkt.
1 Wielka Brytania Jim Clark 1 1 1 1 1 1 10 NU NU 54
2 Wielka Brytania Graham Hill 3 1 (5) (5) 2 (4) 2 2 1 NU 40 (47)
3 Wielka Brytania Jackie Stewart (6) 3 2 2 5 2 NU 1 NU NU 33 (34)
4 Stany Zjednoczone Dan Gurney NU 10 NU 6 3 3 3 2 2 25
5 Wielka Brytania John Surtees 2 4 NU 3 3 7 NU NU 17
6 Włochy Lorenzo Bandini 15 2 9 8 NU 9 6 4 4 8 13
7 Stany Zjednoczone Richie Ginther NU 6 NU NU 6 14 7 1 11
8 Wielka Brytania Mike Spence 4 7 7 4 8 NU 11 NU 3 10
9 Nowa Zelandia Bruce McLaren 5 5 3 NU 10 NU NU 5 NU NU 10
10 Australia Jack Brabham 8 NU 4 NW 5 3 NU 9
11 Nowa Zelandia Denny Hulme 8 4 NU 5 NU NU 5
12 Szwajcaria Jo Siffert 7 6 8 6 9 13 NU NU 11 4 5
13 Austria Jochen Rindt NU NZ 11 NU 14 NU 4 8 6 NU 4
14 Meksyk Pedro Rodríguez 5 7 2
15 Stany Zjednoczone Ronnie Bucknum NU NU NU NU 13 5 2
16 Wielka Brytania Richard Attwood NU 14 13 12 NU 6 10 6 2
17 Szwecja Jo Bonnier NU 7 NU NU 7 NU 7 7 8 NU 0
18 Australia Frank Gardner 12 NU NU 8 11 NU NU 0
19 Stany Zjednoczone Masten Gregory NU 12 8 NU 0
20 Wielka Brytania Bob Anderson NK 9 NW 9 NU NU NW 0
21 Wielka Brytania Innes Ireland 13 NU NU 10 9 NU 0
22 Australia Paul Hawkins 9 10 NU 0
23 Stany Zjednoczone Bob Bondurant 9 NU 0
24 Peter de Klerk 10 0
25 Tony Maggs 11 0
26 Wielka Brytania Ian Raby 11 NZ 0
27 Meksyk Moisés Solana 12 NU 0
28 Belgia Lucien Bianchi 12 0
29 Włochy Nino Vaccarella 12 0
30 Rodezja Sam Tingle 13 0
31 Włochy Roberto Bussinello NZ 13 0
32 Wielka Brytania David Prophet 14 0
Nowa Zelandia Chris Amon NU NW NU 0
Rodezja John Love NU 0
Wielka Brytania Mike Hailwood NU 0
Wielka Brytania John Rhodes NU 0
Niemcy Gerhard Mitter NU 0
Włochy Giancarlo Baghetti NU 0
Włochy Geki NU 0
Włochy Giorgio Bassi NU 0
Trevor Blokdyk NZ 0
Doug Serrurier NZ 0
Neville Lederle NZ 0
Brausch Niemann NZ 0
Ernie Pieterse NZ 0
Wielka Brytania Alan Rollinson NZ 0
Wielka Brytania Brian Gubby NZ 0
Jackie Pretorius NPK 0
Rodezja Clive Puzey NPK 0
Dave Charlton NPK 0
Pos. Kierowca RPA
MCO
Monako
BEL
Belgia
FRA
Francja
GBR
Wielka Brytania
NED
Holandia
GER
Niemcy
ITA
Włochy
USA
Stany Zjednoczone
MEX
Meksyk
Pts.

Wyniki wyścigów nie zaliczonych do mistrzostw[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Wyścigu Tor Data Zwycięzca Konstruktor
Wielka Brytania I Wyścig Mistrzów Brands Hatch 13 marca Wielka Brytania Mike Spence Wielka Brytania Lotus-Climax
Włochy XIV Grand Prix Syrakuz Syrakuzy 4 kwietnia Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
Wielka Brytania I Glover Trophy Goodwood Circuit 19 kwietnia Wielka Brytania Jim Clark Wielka Brytania Lotus-Climax
Wielka Brytania XVII BRDC International Trophy Silverstone 2 maja Wielka Brytania Jackie Stewart Wielka Brytania BRM
Włochy IV Śródziemne Grand Prix Enna Pergusa 15 sierpnia Szwajcaria Jo Siffert Wielka Brytania Brabham-BRM