Graniczna Placówka Kontrolna Czeremcha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
GPK Czeremcha
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

2005

Tradycje
Rodowód

Strażnica SG Czeremcha

Kontynuacja

Placówka SG w Czeremsze

Organizacja
Dyslokacja

Czeremcha

Formacja

WOP
Straż Graniczna

Podległość

6 Oddział OP (1945-1946)
6 Oddział WOP (1946-1948)
11 Brygada OP (1948-1951)
22 Brygada WOP (1951-1956)
KW MO w Białymstoku (1964-1971)
P-M BWOP
Podlaski OSG (1991-2005)

Graniczna Placówka Kontrolna Czeremcha:

  1. pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę na przejściu granicznym ze Związkiem Radzieckim Połowce - Pieszczatka, Czeremcha - Wysokolitowsk.
  2. graniczna jednostka organizacyjna polskiej straży granicznej pełniący służbę na przejściu granicznym i realizująca zadania w ochronie granicy państwowej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1945 Naczelny Dowódca WP nakazywał sformować na granicy 51 przejściowych punktów kontrolnych[a]. Graniczna placówka kontrolna Czeremcha powstała w 1945 jako drogowy przejściowy punkt kontrolny III kategorii o etacie nr 8/12[1]. Nosiła numer 23[2]. Obsada PPK składała się z 10 żołnierzy i 1 pracownika cywilnego[3]. Z dniem 1 kwietnia 1948 przemianowano pododdział na 31 GPK OP Czeremcha[2](kolejowa)[4]. Podlegała 11 Brygadzie Ochrony Pogranicza[4].

W 1991 ochronę granicy państwa przejęła nowo sformowana Straż Graniczna. Graniczna Placówka Kontrolna w Czeremsze weszła w podporządkowanie Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej[5].

24 sierpnia 2005, na bazie Granicznej Placówki Kontrolnej Czeremcha, sformowana została Placówka Straży Granicznej w Czeremsze.

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1999 – w przejściu granicznym Połowce-Pieszczatka, funkcjonariusze GPK SG w Czeremsze, zatrzymali 22 samochody. Były to przeważnie najdroższe modele znanych firm motoryzacyjnych[6].

Dowódcy/komendanci granicznej placówki kontrolnej[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Bronisław Małek[7] (25.04.1948–11.05.1954)
  • kpt. Henryk Szemis[7]
  • mjr Edward Bednarczyk[7]
  • kpt. Grzegorz Skok[7]
  • por. Włodzimierz Gryć[7]

Straż Graniczna:

  • kpt. SG/mjr SG Andrzej Więcław (był 16.05.1991[8]–był w 2000)[9]
  • Konstanty German (był w 2004)[10].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945 → Prochwicz 2011 ↓, s. 123

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej w latach 1989-2004. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Archiwum Straży Granicznej, zespół D WOP, sygn. 217/32, k. 56-60. Wykaz przejściowych punktów kontrolnych. Pismo z 9.11.1945 r.
  • Tadeusz Jarmoliński: Kontrola ruchu granicznego w Polsce w latach 1945 – 1990. Warszawa–Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego 92; 75-531 Koszalin, 2013.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Kajetan Szczepański: Kronika Podlaskiego Oddziału Straży Granicznej 15 maja 1990–2000. Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa, 2000, s. 1–106.
  • Jan Nikołajuk: Reorganizacja formacji granicznej na przykładzie oddziału w Białymstoku. W: Biuletyn 3/2014. T. Z historii Ochrony Granic. Koszalin: Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego, 2014, s. 73-96. ISSN 1492–2505. (pol.).
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k.119 -123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.