Strażnica WOP Konradów

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Głuchołazy/Konradów
Strażnica SG w Konradowie
Ilustracja
Budynek byłej strażnicy w Konradowie (luty 2014)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

2 stycznia 2003

Tradycje
Rodowód

224 strażnica WOP
233 strażnica WOP
23 strażnica WOP Konradów
4 strażnica WOP Konradów
5 strażnica WOP lądowa Konradów
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Konradowie
Strażnica WOP Lądowa kadrowa w Konradowie

Kontynuacja

SSG w Konradowie
GPK SG w Głuchołazach
PSG w Głuchołazach
PSG w Nysie
PSG w Opolu

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

por. Czesław Ziubrzyński

Organizacja
Kryptonim

Satyryk 5[b], Ilmen 24[c]

Dyslokacja

Głuchołazy;
Konradów

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

48 komenda odcinka
71 batalion OP
45 batalion WOP
4 GB WOP
batalion graniczny WOP
Górnośląska Brygada WOP
Śląski Oddział SG

Multimedia w Wikimedia Commons
Żołnierze WOP przed bramą wjazdową na strażnicę (1980)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Głuchołazy/Konradów – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica Straży Granicznej w Konradowie – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Czechosłowacją/Republiką Czeską[d].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Głuchołazy – budynek w którym od 1945 stacjonowała 224 strażnica WOP Głuchołazy (maj 2014)

Strażnica została sformowana w 1945 wprowadzono nową numerację strażnic[2], a strażnica WOP Konradów otrzymała nr 224 strażnica WOP (Głuchołazy)[3][e] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4].

Zgodnie z rozkazem Departamentu WOP nr 033 z 26 czerwca 1947, 15 lipca 1947 224 strażnica została przejęta przez Wrocławski Oddział Wojsk Ochrony Pogranicza nr 11[5].

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948, strażnica została włączona w struktury 71 batalionu Ochrony Pogranicza[6], a 1 stycznia 1951 45 batalionu WOP w Prudniku[7].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[f]. Strażnica nosiła numer 233 w skali kraju i stacjonowała w Konradowie[9].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica specjalna Konradów była 23 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[10].

1 stycznia 1960 była jako 4 strażnica WOP I kategorii Konradów.

Wręczenie wyróżnienia dla strażnicy przez płk. Bolesława Bonczara d-cę 4. Górnośląskiej Brygady WOP (czerwiec 1961)

1 stycznia 1964 była jako 5 strażnica WOP lądowa II kategorii Konradów.

W 1976 w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[11], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

Żołnierze WOP i sierż. Kazimierz Obczyński szef strażnicy (1980)

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[12].

W 1984 strażnicę włączono w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP Prudnik[11], jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Konradowie[13].

1 listopada 1989 rozformowano batalion graniczny WOP Prudnik i strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach już jako Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Konradowie (na czas „P” kadrowa)[13], przejmując pod ochronę część odcinka granicy państwowej rozformowanej strażnicy WOP Pokrzywna. Tak funkcjonowała do 15 maja 1991. Żołnierze służby zasadniczej WOP z ostatnich poborów nadal pełnili służbę w strażnicy również po utworzeniu Straży Granicznej, równolegle z przyjętymi do służby kandydackiej funkcjonariuszami SG.

Straż Graniczna:

16 maja 1991 strażnica została przejęta przez Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu[g][14] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Konradowie.

Granica polsko-czeska, znak gran. nr 147/2, Biskupia Kopa (listopad 2014)

W 2000 rozpoczęła się reorganizacja struktur Straży Granicznej związana z przygotowaniem Polski do wstąpienia do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen. Podczas restrukturyzacji wprowadzono kompleksową ochronę granicy już na najniższym szczeblu organizacyjnym tj. strażnica i graniczna placówka kontrolna. Wprowadzona całościowa ochrona granicy zniosła podział na graniczne jednostki organizacyjne ochraniające tylko tzw. „zieloną granicę” i prowadzące tylko kontrole ruchu granicznego. W wyniku tego, 2 stycznia 2003 nastąpiło zniesie Strażnicy SG w Konradowie[h]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy państwowej oraz siły i środki, przejęła Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Głuchołazach II kategorii (GPK SG w Głuchołazach) wraz z obiektem, który wykorzystywany był jako siedziba GPK SG w Głuchołazach.

Kolejno obiekt w Konradowie wykorzystywany był przez:

Po rozformowaniu Grupy Zamiejscowej PSG w Opolu, budynki zostały przekazane gminie i zaadaptowane na mieszkania.

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Żołnierz WOP na motocyklu WSK-125 (1980)

W 1960 4 strażnica WOP Konradów I kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 15 438 m.

Od lat 60 XX wieku[16] do końca lat 80 XX w. na odcinku strażnicy w miejscowości Jarnołtówek[i] do pełnienia służby w ochronie granicy, wykorzystywana była metalowa wieża obserwacyjna[j].

Od 13 kwietnia 1960, formalnie do 24 maja 1985, na ochranianym przez strażnicę WOP Konradów odcinku granicy państwowej funkcjonowało przejście graniczne małego ruchu granicznego, w którym kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Konradowie do 31 października 1989, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr IV/148 (Biskupia Kopa), wyłącznie znak gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska).
  • Główny wysiłek w ochronie granicy skupiała od znaku gran. nr IV/148, do znaku gran. nr IV/151 w głębi Jarnołtówek
  • Odcinek zagrożony był od znaku gran. nr IV/158, do znaku gran. nr 160/2a w głębi Głuchołazy.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby:
  1. na korzyść Strażnicy WOP Gierałcice do znaku gran. nr 160/3a.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czechosłowackiej OSH (Ochrana Statnich Hranic):
    • Zlaté Hory – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr IV/148 do znaku gran. nr IV/158 (naczelnik placówki – mjr Piotr Blachuta).
    • Mikulovice Dawna siedziba OOSH Mikulovice – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr IV/158, do znaku gran. nr 160/3b (naczelnik placówki – mjr Drahomir Grund).

1 listopada 1989 odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu części odcinka po rozformowanej Strażnicy WOP Pokrzywna[13], od znaku gran. nr IV/148, włącznie do znaku gran. nr 140/13 (linia kolejowa nr 343).

W okresie 1 listopada 1989-15 maja 1991 Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Konradowie, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr 140/13 140/13 (linia kolejowa tranzytu czeskiego), wyłącznie znak gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska).
  • Główny wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr 145/13, do znaku gran. nr IV/151 w głębi Jarnołtówek.
  • Odcinek zagrożony był od znaku gran. nr IV/158, do znaku gran. nr 160/2a w głębi Głuchołazy.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
    • Strażnice WOP w: Trzebinie i Gierałcicach
    • Graniczna Placówka Kontrolna Głuchołazy
    • Sekcja Zwiadu WOP w Prudniku
    • Komisariat MO w Głuchołazach
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czechosłowackiej OSH (Ochrana Statnich Hranic):
    • Jindřichov: wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 140/13, do znaku gran. nr IV/146 .
    • Zlaté Hory – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr IV/146 do znaku gran. nr IV/158 (naczelnik placówki – mjr Piotr Blachuta).
    • Mikulovice – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr IV/158, do znaku gran. nr 160/3b (naczelnik placówki – mjr Drahomir Grund).
Straż Graniczna:

W okresie 16 maja 1991–1994 Strażnica SG w Konradowie, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie od znaku gran. nr 140/13 (linia kolejowa tranzytu czeskiego), wyłącznie do znaku gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska).
  • Główny wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr 145/13, do znaku gran. nr II/151 w głębi Jarnołtówek.
  • Odcinek zagrożony był od znaku gran. nr II/158, do znaku gran. nr 160/2a w głębi Głuchołazy.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej Referát cizinecké a pohraniční policie (RCPP):
    • Jindřichov (naczelnik referatu – ppłk Binar).
    • Zlaté Hory.
    • Mikulovice (naczelnik referatu – mjr Drahomir Grund).

W 1994 odcinek strażnicy został skrócony po przejęciu części odcinka przez utworzoną Strażnicę SG w Pokrzywnej, od znaku gran. nr 140/13, włącznie do znaku. gran. nr II/148.

W okresie 1994–marzec 2001 Strażnica SG w Konradowie, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie od znaku gran. nr II/148 (Biskupia Kopa), wyłącznie do znaku gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska).
  • Główny wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr II/148, do znaku gran. nr II/151 w głębi Jarnołtówek.
  • Odcinek zagrożony był od znaku gran. nr II/158, do znaku gran. nr 160/2a w głębi Głuchołazy.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej RCPP:
    • Zlaté Hory.
    • Mikulovice.

W maju 1995 na odcinku strażnicy zostało uruchomione drogowe przejście graniczne, w którym kontrolę graniczną osób, towarów i środków transportu wykonywała załoga Granicznej Placówki Kontrolnej SG w Głuchołazach:

W marcu 2001 odcinek strażnicy został wydłużony, po przejęciu odcinka granicy państwowej po rozformowanej Strażnicy SG w Pokrzywnej, włącznie od znaku gran. nr 140/13 (linia kolejowa nr 343), do znaku gran. nr II/148. W skład strażnicy weszła część sił i środków rozformowanej strażnicy.

W okresie marzec 2001–1 stycznia 2003 Strażnica SG w Konradowie, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie od znaku gran. nr 140/13 (linia kolejowa tranzytu czeskiego), wyłącznie do znaku gran. nr 160/3b (Biała Głuchołaska).
  • Linia rozgraniczenia z:
  1. Strażnicą SG w Trzebinie: włącznie znak gran. nr 140/13, dalej granicą gmin: Głuchołazy, Nysa, Korfantów oraz Prudnik i Biała.
  2. Strażnicą SG w Gierałcicach: wyłącznie znak gran. nr II/160/3b, dalej rzeką Biała Głuchołaska do mostu św. Andrzeja, następnie włącznie stacja PKP Głuchołazy, wyłącznie Bodzanów, wyłącznie Rudawa, włącznie Stary Las...
  • Główny wysiłek w służbie skupiała od znaku gran. nr 145/13 do znaku gran. nr II/151 w głębi Jarnołtówek.
  • Odcinek zagrożony był od znaku gran. nr II/158 do znaku gran. nr 160/2a w głębi Głuchołazy.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był:
  1. na korzyść Strażnicy SG w Trzebinie: do znaku gran. nr 140/11.
  2. na korzyść Strażnicy SG w Gierałcicach: do znaku gran. nr 160/3a.
  • Funkcjonariusze strażnicy SG w Konradowie pełniąc służbę graniczną przy granicy państwowej w rejonie linii rozgraniczenia ze:
  1. Strażnicą SG w Trzebinie: prowadzili rozpoznanie wzdłuż drogi z miejscowości Pokrzywna w kierunku znaku gran. nr 140/13. Na korzyść sąsiada od znaku gran. nr 140/13 w kierunku Wieszczyny, zwracając uwagę na pola orne przyległe do granicy państwowej i linię kolejową tranzytu czeskiego.
  2. Strażnicą SG w Gierałcicach: prowadzili rozpoznanie wzdłuż szlaku turystycznego na Netce, od ul. Andersa w miejscowości Głuchołazy, w kierunku znaku gran. nr II/160. Na korzyść sąsiada do znaku gran. nr 160/3a w kierunku rzeki Biała Głuchołaska zwracając uwagę na linię kolejową tranzytu czeskiego.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czeskiej RCPP:
    • Jindřichov: wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 140/13, do znaku gran. nr II/146 II/146. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunkach: Jindřichov–Pokrzywna, Jindřichov–Biskupia Kopa. (naczelnicy referatu: – ppłk Binar, kpt. Karol Palica).
    • Zlaté Hory: wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr II/146, do znaku gran. nr II/158. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunkach: Zlaté Hory–Jarnołtówek, Ondřejovice–Podlesie.
    • Mikulovice: wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr II/158, do znaku gran. nr 160/3b. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunku Mikulovice–Głuchołazy, zn. gran. II/160–160/3b (naczelnik referatu: – mjr Drahomir Grund).

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[17]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia - to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[18].
  • 1959/60 – dowództwo WOP udostępniło konie na potrzeby filmu Aleksandra Forda na podstawie powieści Henryka Sienkiewicza Krzyżacy. W filmie brały udział konie ze strażnicy.
  • 1960 – na odcinku strażnicy wprowadzono żołnierzy służby N (niemundurowej) – w ubraniach cywilnych. Przy ich pomocy zabezpieczano odcinek granicy na odcinku Głuchołazy-Konradów[16].
  • 1964 – z-ca d-cy strażnicy kpt. Henryk Pacocha zaprojektował plakietkę Przyjaciel WOP[19].
  • 1965 – 21 marca strażnicę wizytował ówczesny Kierownik Artystyczny Zespołu Pieśni i Tańca Warszawskiego Okręgu Wojskowego Leopold Kozłowski (kompozytor piosenki), poeta Tadeusz Śliwiak (autor piosenki) oraz solistka zespołu Bronisława Baranowska, która na Festiwalu piosenki w Sopocie w 1964 piosenką Dziewczyna WOP-isty zajęła 3 miejsce[20].
  • 1968 – sierpień, rozrzucono ulotki na wysokości byłej strażnicy WOP Jarnołtówek z samochodu jadącego wzdłuż granicy po stronie czechosłowackiej. Niektóre były sygnowane przez młodzież okręgu opawskiego i Miejską Radę Narodową w Krnovie.
  • 1968 – strażnica otrzymała miano Strażnicy Służby Socjalistycznej. W uroczystości uczestniczył d-ca 4 GB WOP płk Bolesław Bonczar oraz przedstawiciele miejscowych i powiatowych władz[21].
  • 1970 – czerwiec, Szkoła Podstawowa nr 3 w Głuchołazach otrzymała imię Żołnierzy Wojsk Ochrony Pogranicza. Patronami szkoły były strażnice WOP: Konradów, Gierałcice i GPK Głuchołazy[22].
płk Wojciech Piekarski i ppłk Paweł Grzybek podczas otwarcia strzelnicy (październik 1970)
  • 1970 – 20 października została otwarta strzelnica na strażnicy, otwarcia dokonał zastępca dowódcy brygady płk Wojciech Piekarski[23].
  • 1979 – 10 czerwca w 34. rocznicę powstania Wojsk Ochrony Pogranicza, Hufiec ZHP im. Górnośląskiej Brygady WOP otrzymał sztandar ufundowany przez Radę Przyjaciół Harcerstwa i żołnierzy WOP (m.in. instruktorami byli, kadra i żołnierze strażnicy). Wcześniej Uchwałą Miejsko-Gminnej Rady Narodowej w Głuchołazach, nadano Hufcowi imię Górnośląskiej Brygady WOP[23].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną, zamknięte zostały szlaki turystyczne. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[24].
  • 1983 – 1 października przybył na stanowisko z-cy d-cy strażnicy ppor. Jerzy Zimowski.
  • 1985 – luty, ubył ze strażnicy do batalionu granicznego WOP Prudnik z-ca d-cy strażnicy ppor. Jerzy Zimowski.
  • 1986 – 1 października przybył na stanowisko z-cy d-cy strażnicy ppor. Bogusław Kuliński.
  • 1987 – rażony został przez piorun w czasie pełnienia służby żołnierz strażnicy, pełniący służbę granicznej na Biskupiej Kopie.
Straż Graniczna:

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Straż Graniczna:

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna 15 maja 1991
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
dowódca strażnicy por. Czesław Ziubrzyński
zastępca dowódcy strażnicy ppor. Zbigniew Arnister
szef strażnicy st. sierż. Andrzej Tokarz
pomocnik dowódcy strażnicy chor. Jarosław Gajos
pomocnik dowódcy strażnicy mł. chor. Wojciech Buryn
podoficer rozpoznawczy st. sierż. Marek Paluch
podoficer rozpoznawczy st. sierż. Piotr Kubik
podoficer rozpoznawczy st. sierż. Wojciech Tomzik
podoficer rozpoznawczy plut. Ryszard Grub

Komendanci/dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por. Szymański
  • kpt. Zygmunt Dębiński[25]
  • kpt. Stefan Matyński (był 21.03.1965[22])[k] mjr Stefan Matyński (był 21.03.1965)
  • kpt. Aleksy Ptaszyński (był 18.06.1972[26]–†1983) kpt. Aleksy Ptaszyński (był 18.06.1972–1983)
  • por. Andrzej Krasicki[27] p.o. (1983)[l] kpt. SG Andrzej Krasicki p.o. (1983)
  • por./kpt. Zbigniew Fornalik[28] (1983–1990[m] kpt. Zbigniew Fornalik (1983–1990)
  • ppor. Zbigniew Arnister cz.p.o. (1990)[n]
  • por. Czesław Ziubrzyński[29] (03.12.1990–15.05.1991)[o]por. Czesław Ziubrzyński, d-ca strażnicy (03.12.1990–15.05.1991)
Komendanci strażnicy SG:
  • mjr SG Henryk Pichura (16.05.1991–1993?)[p]
  • por. SG/mjr SG Antoni Ożóg[30] (1993?–01.01.2003) – do rozformowania[q].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. ↑ Kryptonim strażnicy w latach 1972–1973.
  3. ↑ Kryptonim strażnicy w latach 80. XX w.
  4. ↑ Od 1 stycznia 1993 z Republiką Czeską.
  5. ↑ Położenie strażnicy → 50°19′00″N 17°23′15″E/50,316556 17,387611.
  6. ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[8].
  7. ↑ Zarządzenie nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 07.05.1991, utworzono Śląski Oddział SG.
  8. ↑ Zarządzenie nr 058 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 13.12.2002 zmieniające zarządzenie w sprawie organizacji wchodzących w skład Straży Granicznej komend, strażnic, granicznych placówek kontrolnych, dywizjonów, pododdziałów odwodowych oraz ośrodków szkolenia w ramach III etapu realizacji programu dostosowania Straży Granicznej do standardów Schengen, polegającą na włączeniu wytypowanych strażnic w struktury gpk. W wyniku przeprowadzonej reorganizacji we wszystkich oddziałach SG 62 strażnice zostały włączone w struktury gpk.
  9. ↑ Położenie wieży obserwacyjnej → 50°16′38″N 17°24′57″E/50,277190 17,415834.
  10. ↑ Obserwację na wieży obserwacyjnej prowadzi się w warunkach dobrej widoczności w celu ochrony wyznaczonego odcinka granicy. Każda wieża obserwacyjna powinna być wyposażona w: * szkic terenu znajdującego się w zasięgu obserwacji z wyraźnie oznaczonym ochranianym odcinkiem granicy;
  11. ↑ kpt. Stefan Matyński ubył do GPK Głuchołazy.
  12. ↑ por. Andrzej Krasicki ubył do strażnicy WOP Krzyżkowice.
  13. ↑ por. Zbigniew Fornalik w wyniku wypadku odszedł na rentę.
  14. ↑ ppor. Zbigniew Arnister w 1991 nie wyraził chęci przejścia do Straży Granicznej i został przeniesiony do dalszego pełnienia służby w WP.
  15. ↑ por. Czesław Ziubrzyński odszedł do rezerwy.
  16. ↑ mjr SG Henryk Pichura ubył do Raciborza, na stanowisko z-cy komendanta ds. granicznych Śl OSG.
  17. ↑ mjr SG Antoni Ożóg 02.01.2003 ubył do GPK SG w Głuchołazach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Prochwicz 2011 ↓.
  2. ↑ Rozkaz dowódcy WOP z 22.02.1954[1].
  3. ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  4. ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  5. ↑ Ziemianek 2003 ↓, s. 41.
  6. ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 142-143.
  7. ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 143.
  8. ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  9. ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.25.
  10. ↑ Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.186.
  11. ↑ a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  12. ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  13. ↑ a b c Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza Nr 035/Org z dnia 31 lipca 1989 w sprawie zmian etatowych w jednostkach WOP, przeformowano strażnicę WOP – Lądową rozwiniętą kategorii I w Konradowie na Strażnice WOP Lądową (na czas „P” kadrową.
  14. ↑ Łach 2013 ↓, s. 293.
  15. ↑ Zniesienie placówki Straży Granicznej w Nysie. slaski.strazgraniczna.pl. (pol.).
  16. ↑ a b Gacek 2005 ↓, s. 31.
  17. ↑ Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  18. ↑ Kudasiewicz 2003a ↓, s. 8.
  19. ↑ Gacek 2005 ↓, s. 37.
  20. ↑ Kudasiewicz 2004a ↓, s. 10.
  21. ↑ „GRANICA – Pismo Wojsk Ochrony Pogranicza”, 1968. ISSN 0324-928X. 
  22. ↑ a b Kudasiewicz 2004b ↓, s. 10.
  23. ↑ a b Kudasiewicz 2003b ↓, s. 10.
  24. ↑ Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  25. ↑ Gacek 2005 ↓, s. 65.
  26. ↑ Kudasiewicz 2006 ↓, s. 10.
  27. ↑ Gacek 2005 ↓, s. 69.
  28. ↑ Gacek 2005 ↓, s. 68.
  29. ↑ Gacek 2005 ↓, s. 71.
  30. ↑ Na skróty przez Czechy. nto.pl, 2002-07-26. [dostęp 2019-03-25]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945–1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (88) Głuchołaskie inspiracje. „Tygodnik Prudnicki”. 15(802), s. 10, 2006-04-12-04. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Dziewczyna WOP-isty. „Tygodnik Prudnicki”. 5(688), s. 10, 2004-02-04. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Imieniem Wojsk Ochrony Pogranicza. „Tygodnik Prudnicki”. 11(694), s. 10, 2004-03-17. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Też magister. „Tygodnik Prudnicki”. 49(732), s. 10, 2003-12-08. ISSN 1231-904X. 
  • Wiesław Ziemianek. Proces powstania, organizacji i rozwoju Wojsk Ochrony Pogranicza w latach 1945–1948 na przykładzie jednostki w Kłodzku. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 23/2003, 2003. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 20 sierpnia 1967, s. 39.
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Wojska Ochrony Pogranicza
Oddziały OP 1945–1946
Oddziały WOP
1946–1948 i 1957–1976
Brygady OP 1948–1950
Brygady WOP 1950–1958
„Terytorialne”
brygady WOP 1958–1990
Komendy odcinków
Bataliony OP
Bataliony WOP
Bataliony portowe
Inne
Samodzielne OZ
Szkolnictwo WOP
Dywizjony OP
Strażnice WOP
GPK/PPK
Górnośląska Brygada WOP
Rodowód
Komendy odcinków
Bataliony OP
Bataliony WOP
Strażnice
GPK
PPK MRG

Sudecka Brygada WOP
Rodowód
Komendy odcinków
Bataliony OP
Bataliony WOP
Strażnice
GPK
Straż Graniczna
Oddziały
Obecne
Dawne
Ośrodki szkolenia
Obecne
Dawne
Inne
Obecne
Dawne

Śląski Oddział Straży Granicznej
Placówki
Funkcjonujące
Rozformowane
Strażnice
Rozformowane
Graniczne
placówki
kontrolne
Rozformowane
G.j.o. przejęte
po GBWOP
G.j.o. przejęte
po BeOSG
G.j.o. przejęte
od SuOSG
PSG przejęte
przez Ś–MOSG
PSG przejęte
po Ś–MOSG


Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Strażnica_WOP_Konradów&oldid=73618224”