Strażnica WOP Jantar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Elbląg/Jantar
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Organizacja
Dyslokacja

Elbląg[1]; Jantar

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

21 komenda odcinka WOP
10 batalion OP
163 batalion WOP
batalion WOP Sopot

Strażnica WOP Elbląg/Jantar – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę ochronną na granicy morskiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 21 komendy odcinka Elbląg jako 103 strażnica WOP[2] (Elbląg)[3] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[4]. Sformowane strażnice morskiego oddziału OP nie przystąpiły bezpośrednio do objęcia ochrony granicy morskiej. Odcinek dawnej granicy polsko-niemieckiej sprzed 1939 od Piaśnicy, aż do lewego styku z 4 Oddziałem OP ochraniany był przez radziecką straż graniczną wydzieloną ze składu wojsk marszałka Rokossowskiego. Pozostały odcinek granicy od rzeki Piaśnica, aż po granicę z ZSRR zabezpieczała Morska Milicja Obywatelska[5].

W styczniu 1949 strażnicę nr 103 przeniesiono z Elbląga do m. Mikoszewo[6].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica Jantar I kategorii otrzymała numer 98[8][9]. W 1956 rozpoczęto numerować strażnice w systemie brygadowym. Podległa 163 batalionowi WOP strażnica Jantar otrzymała numer 8[10]. Latem 1957 , po przekazaniu 161 batalionu WOP 15 Brygadzie WOP, zmieniono po raz kolejny numerację strażnic w systemie brygadowym[11]. Strażnica Jantar stała się numerem 14[12]. W 1960 , pozostając nadal w systemie brygadowym, odwrócono numerację. Strażnica otrzymała numer 2[13]. W 1964 strażnica WOP nr 2 Jantar uzyskała status strażnicy lądowej i zaliczona została do III kategorii[14].

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

Wiosną 1958 zlikwidowano strażnicę Sztutowo. Odcinek podzielono pomiędzy strażnicę Krynica i strażnicę Jantar[15].

Strażnice sąsiednie:

102 strażnica WOP Tiegenhagen104 strażnica WOP Tolkmit – 1946

Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • por Józef Chichłowski[2](był 10.1946)[b].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[7].
  2. Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 062 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ireneusz Bieniecki. Kaszubska Brygada Wojsk Ochrony Pogranicza w ochronie granicy morskiej. „Biuletyn 1/2005. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej”, 2005. Koszalin. ISSN 1429-2505. 
  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Andrzej Skorek. Zabezpieczenie wybrzeża środkowego po II wojnie światowej. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Straży Granicznej”. 1/97, 1997. Koszalin: Centralny Ośrodek Straży Granicznej. ISSN 1429-2505. 
  • Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • ASGr.Historia Kaszubskiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza. Gdańsk 1965.
  • Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum Straży Granicznej. Wykazy dyslokacyjne jednostek i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.