Strażnica WOP Ołownik
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Strażnica WOP Sobiechy/Ołownik – podstawowy pododdział graniczny Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]
Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 24 komendy odcinka Bartoszyce jako 116 strażnica WOP[1] (Zobichen)[2] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[3].
W 1951 strażnica stacjonowała w Ołowniku. Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[a]. Strażnica IV kategorii otrzymała numer 110[5][6].
Jesienią 1955 zlikwidowano sztab batalionu. Strażnica podporządkowana została bezpośrednio pod sztab brygady. W sztabie brygady wprowadzono stanowiska nieetatowych oficerów kierunkowych odpowiedzialnych za służbę graniczną strażnic[7].
W czerwcu 1956 rozwiązano strażnicę[7]. Na jej bazie powstała 3 placówka WOP Ołownik kategorii "B".
Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]
7 stycznia 1946 patrol strażnicy zatrzymał trzech przestępców granicznych idących do Polski. Ranny w potyczce został kpr. Bronisław Jóźwiak. 6 lutego zatrzymano Niemca udającego się z Berlina do ZSRR rzekomo w celach rodzinnych[8].
Sąsiednie strażnice:
Dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]
- por. Tadeusz Kogut (był 10.1946)[b].
- chor. Edward Mazurkiewicz (był w 1951)
- ppor. Stanisław Grabinowski (1951-?)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego1954[4].
- ↑ Rozkaz personalny dowódcy WOP nr 053 z 19.10.1946. → Rozkazy personalne D WOP ↓
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rabij 2000 ↓, s. 28.
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
- ↑ Historia KOWOP ↓, s. 30.
- ↑ Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.13.
- ↑ a b Historia KOWOP ↓, s. 102.
- ↑ Rabij 2000 ↓, s. 33.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Bogdan Rabij. V Mazurski Oddział WOP i jego osiągnięcia w zakresie zwalczania przestępczości granicznej. „Problemy ochrony granic”. 14/2000, 2000. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej. ISSN 1505-1757.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.120 -121. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
- Archiwum Straży Granicznej. Rozkazy personalne dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza.
- ASGr. Historia Kętrzyńskiego Oddziału Wojsk Ochrony Pogranicza. Kętrzyn 1961
- Archiwum SGr., zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.