Strażnica WOP Pilszcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Pilszcz
Strażnica SG w Pilszczu
Ilustracja
Budynek strażnicy SG w Pilszczu (lipiec 2005)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945[a]

Rozformowanie

24 sierpnia 2005

Tradycje
Rodowód

215 strażnica WOP
223 strażnica WOP
13 strażnica WOP Pilszcz
14 strażnica WOP lądowa Pilszcz
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Pilszczu
Strażnica WOP Lądowa kadrowa w Pilszczu

Kontynuacja

SSG w Pilszczu
PSG w Kietrzu
PSG w Pietraszynie
PSG w Raciborzu
PSG w Opolu

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

por. Robert Szymański

Organizacja
Kryptonim

Sekret 31[b]

Dyslokacja

Pilszcz
ul. Wojska Polskiego 32

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza
Straż Graniczna

Podległość

47 komenda odcinka
69 batalion OP
44 batalion WOP
43 batalion WOP
Górnośląska Brygada WOP
bg GB WOP w Raciborzu
Górnośląska Brygada WOP
Śląski Oddział SG

Granica polsko-czeska, byłe przejście graniczne Pilszcz-Oldřišov (pandemia COVID-19) (lipiec 2020)

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Pilszcz – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Strażnica Straży Granicznej w Pilszczu – zlikwidowana graniczna jednostka organizacyjna Straży Granicznej realizująca zadania bezpośrednio w ochronie granicy państwowej z Czechosłowacką Republiką Socjalistyczną/Republiką Czeską[c].

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 46 komendy odcinka Racibórz jako 215 strażnica WOP (Pilszcz)[1] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

Żołnierze WOP na koniach (1946–1949)

W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 strażnica weszła struktury 69 batalionu Ochrony Pogranicza, a 1 stycznia 1951 44 batalionu WOP w Głubczycach.

Żołnierze WOP i pies służbowy na motocyklu M-72 z koszem (lata 50. XX w.)

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[d], a strażnica WOP Pilszcz otrzymała nr 223 w skali kraju[4].

Żołnierze WOP (lata 50. XX w.)

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Pliszcz była 13 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza[5].

Żołnierz WOP na motocyklu Junak (lata 50. XX w.)

1 stycznia 1960 była jako 13 strażnica WOP IV kategorii Pilszcz.

4 lipca 1961 rozformowano 44 batalion WOP w Głubczycach[6] i strażnica został włączona w struktury 43 batalionu WOP w Raciborzu.

1 stycznia 1964 była jako 14 strażnica WOP lądowa IV kategorii Pilszcz.

Wspólny obiad d-cy strażnicy z żołnierzami odchodzącymi do cywila (1. poł. lat 70. XX w.)

W 1976 w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[7], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach.

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[8].

W drugiej połowie 1984 Strażnica WOP Pilszcz została włączona w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP im. Bohaterów Powstań Śląskich w Raciborzu[7], jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Pilszczu.

Zarządzeniem Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 068/Org. z 12 marca 1990, 16 kwietnia 1990 rozformowano 43 batalion WOP w Raciborzu i strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP w Gliwicach już jako Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Pilszczu (na czas „P” kadrowa)[e] Żołnierze służby zasadniczej WOP z ostatnich poborów nadal pełnili służbę w strażnicy. Tak funkcjonowała do 15 maja 1991.

Straż Graniczna:

Po rozwiązaniu Wojsk Ochrony Pogranicza, 16 maja 1991 strażnica została przejęta przez Śląski Oddział Straży Granicznej w Raciborzu (ŚlOSG)[9][10] i przyjęła nazwę Strażnica Straży Granicznej w Pilszczu (Strażnica SG w Pilszczu).

Zgodnie z zarządzeniem Komendanta Głównego Straży Granicznej, w 1988 Strażnica SG w Pilszczu przejęła wraz z obsadą etatową odcinek granicy państwowej po zlikwidowanej strażnicy SG w Bliszczycach, która uległa zniszczeniu podczas powodzi tysiąclecia w 1997.

W wyniku rozpoczętej od 2000 reorganizacji struktur Straży Granicznej związanej z przygotowaniem Polski do wstąpienia, do Unii Europejskiej i przystąpieniem do Traktatu z Schengen, 23 sierpnia 2005 Strażnica SG w Pilszczu została rozwiązana[11]. Ochraniany przez strażnicę odcinek granicy państwowej, przejęła Placówka Straży Granicznej w Kietrzu (Placówka SG w Kietrzu), a obiekt został przekazany gminie.

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W październiku 1945 w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza na odcinku strażnicy został utworzony Przejściowy Punkt Kontrolny Pilszcz – kolejowy III kategorii[12][f] (funkcjonował do 1948, a następnie został przeniesiony do Owsiszcz), którego załoga wykonywała kontrolę graniczną osób, towarów oraz środków transportu:

Od 1947 załoga strażnicy wykonywała kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu[13]:

W 1960 13 strażnica WOP Pilszcz IV kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 13771 m.

1 stycznia 1964 na ochranianym odcinku przez strażnicę funkcjonowały przejścia graniczne małego ruchu granicznego (mrg), w których kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

W 1976 odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu odcinka po rozwiązanej strażnicy WOP Boboluszki.

W okresie maj 1989–15 maja 1991 Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Pilszczu, potem Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Pilszczu, ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr IV/61, wyłącznie znak gran. nr IV/87.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
    • Strażnice WOP w: Kietrzu i Krasnym Polu
    • Grupa Operacyjno-Rozpoznawcza Zwiadu w Głubczycach
  • W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali ze swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) CSRS:
Straż Graniczna:

W okresie 16 maja 1991–1992 Strażnica SG w Pilszczu ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie od znaku gran. nr II/61, wyłącznie do znaku gran. nr II/87.

19 lutego 1996 na odcinku strażnicy zostało uruchomione przejście graniczne mrg, w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

W 1998, odcinek strażnicy został wydłużony po przejęciu odcinka granicy państwowej po rozformowanej strażnicy SG w Bliszczycach wraz z podległymi przejściami granicznymi.

Lata 90. XX w., na odcinku strażnicy zostało uruchomione przejście graniczne mrg, w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[14]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia – to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[15].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[16].
Straż Graniczna:

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Straż Graniczna:

Komendanci/dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

Żołnierz składa meldunek d-cy strażnicy (lata 50. XX w.)
  • kpt. Wacław Nowak
  • kpt. Stanisław Bajek[17] (był we 09.1968)
  • kpt. Gorczyński
  • kpt. Marian Kowalski[17]
  • mjr Stanisław Wojtas (był w 1976[18]–1987)[g] kpt. Stanisław Wojtas (był w 1976}–1987)
  • ppor./por. Robert Szymański (1987–1.04.1991[19])
Komendanci strażnicy SG:
  • por. SG/mjr SG Robert Szymański (2.04.1991–23.08.2005) – do rozformowania[h].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1991 strażnica Straży Granicznej.
  2. Kryptonim strażnicy w latach 80.
  3. Od 1 stycznia 1993 z Republiką Czeską.
  4. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego 1954[3].
  5. Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 068/Org. z 12 marca 1990 w sprawie rozformowania batalionu granicznego GB WOP w Raciborzu oraz zmianach etatowych w jednostkach WOP.
  6. Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945 dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.
  7. mjr Stanisław Wojtas odszedł na emeryturę.
  8. mjr SG Robert Szymański ubył do GPK SG w Pietraszynie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  4. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.24.
  5. Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.186.
  6. Zarządzenie MSW nr 0104/61/WW z 4.07.1961.
  7. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  8. Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  9. Zarządzeniem nr 021 Komendanta Głównego Straży Granicznej z 7.05.1991, utworzono Śląski Oddział SG.
  10. Łach 2013 ↓, s. 293.
  11. Zarządzenie nr 047 Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia 18.08.2005.
  12. Zaremba 2008 ↓, s. 99.
  13. Gacek 2005 ↓, s. 8.
  14. Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  15. Kudasiewicz 2003 ↓, s. 8.
  16. Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  17. a b Gacek 2005 ↓, s. 64.
  18. Gacek 2005 ↓, s. 15.
  19. Rozkaz Ministra Spraw Wewnętrznych nr 077 z 17.04.1991.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945––1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.). 
  • Halina Łach: System ochrony polskiej granicy państwowej. Olsztyn: Instytut Historii i Stosunków Międzynarodowych. Wydział Humanistyczny UWM, 2013. ISBN 978-83-935593-8-1.
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.