Strażnica WOP Krzyżkowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strażnica WOP Dytmarów
Strażnica WOP Krzyżkowice
Ilustracja
Budynek byłej strażnicy w Krzyżkowicach (lipiec 2016)
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1 listopada 1989

Tradycje
Rodowód

221 strażnica WOP
229 strażnica WOP
19 strażnica WOP Dytmarów
7 strażnica WOP Krzyżkowice
8 strażnica WOP lądowa Krzyżkowice
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta w Krzyżkowicach

Kontynuacja

Strażnica WOP Trzebina
SSG w Trzebinie
GPK SG w Głuchołazach
PSG w Głuchołazach
PSG w Nysie
PSG w Opolu

Komendanci / Dowódcy
Ostatni

kpt. Andrzej Krasicki

Organizacja
Kryptonim

Satyryk 2[a], Ilmen 26[b]

Dyslokacja

Dytmarów;
Krzyżkowice 64

Formacja

Wojska Ochrony Pogranicza

Podległość

48 komenda odcinka
71 batalion OP
45 batalion WOP
4 GBWOP
batalion graniczny WOP

Strażnica Wojsk Ochrony Pogranicza Dytmarów/Krzyżkowice – zlikwidowany podstawowy pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza pełniący służbę graniczną na granicy polsko-czechosłowackiej.

Formowanie i zmiany organizacyjne[edytuj | edytuj kod]

Strażnica została sformowana w 1945 w strukturze 48 komendy odcinka Prudnik jako 221 strażnica WOP (Dytmarów)[1][c] o stanie 56 żołnierzy. Kierownictwo strażnicy stanowili: komendant strażnicy, zastępca komendanta do spraw polityczno-wychowawczych i zastępca do spraw zwiadu. Strażnica składała się z dwóch drużyn strzeleckich, drużyny fizylierów, drużyny łączności i gospodarczej. Etat przewidywał także instruktora do tresury psów służbowych oraz instruktora sanitarnego[2].

Miejsce gdzie w latach 1945–1959 była 221/229 strażnica WOP Dytmarów (listopad 2014)

W 1946 stan załogi liczył 31 żołnierzy[3]. W związku z reorganizacją oddziałów WOP, 24 kwietnia 1948 221 strażnica OP Dytmarów została włączona w struktury 71 batalionu Ochrony Pogranicza[4], a 1 stycznia 1951 45 batalionu WOP w Prudniku[5].

Od 15 marca 1954 wprowadzono nową numerację strażnic[d], a strażnica WOP Dytmarów otrzymała nr 229 w skali kraju[7][8].

W 1956 rozpoczęto numerowanie strażnic na poziomie brygady. Strażnica II kategorii Dytmarów była 19 w 4 Brygadzie Wojsk Ochrony Pogranicza w Gliwicach[9].

Do 20 grudnia 1959 Strażnica WOP Dytmarów była usytuowana w rejonie stacji kolejowej Dytmarów. Budynek został zaadaptowany po byłej poniemieckiej restauracji Karla Reimanna[3] i została przeniesiona z Dytmarowa do Krzyżkowic[e]. Budynek w Krzyżkowicach został pozyskany w wyniku przeprowadzonej delimitacji linii granicznej na odcinku strażnicy w latach 1955–1958[10]. W budynku dotychczas mieszkali greccy emigranci, których przeniesiono do miejscowości Rylovka i Osoblaha. W nowym budynku strażnica WOP jako pierwsza w 45. batalionie WOP miała centralne ogrzewanie i ciepłą wodę[3].

1 stycznia 1960 była jako 7 strażnica WOP III kategorii Dytmarów.

1 stycznia 1964 była jako 8 strażnica WOP lądowa IV kategorii Krzyżkowice.

kpt. Tadeusz Cerazy d-ca strażnicy w rozmowie z ob.: Lewandowskim i Ilnickim (1970–1978)

W 1976, w związku z przejściem na dwuszczeblowy system dowodzenia[11], strażnicę podporządkowano bezpośrednio pod sztab Górnośląskiej Brygady WOP (GB WOP) w Gliwicach.

kpt. Tadeusz Cerazy d-ca strażnicy uzgadnia współdziałanie z MO i ORMO w zakresie zabezpieczenia ochranianego odcinka granicy państwowej (1970–1978)

13 grudnia 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego na terytorium kraju, dowódca GB WOP wewnętrznym rozkazem w miejscu stacjonowania poszczególnych batalionów, utworzył tzw. „wysunięte stanowiska dowodzenia” (zalążek przyszłych batalionów granicznych), którym podporządkował strażnice znajdujące się na odcinkach dawnych batalionów granicznych. Brygada wykonywała zadania ochrony granicy i bezpieczeństwa państwa wynikające z dekretu o wprowadzeniu stanu wojennego[12].

Żołnierze WOP przy szlabanie w rejonie znaku gran. nr IV/129 (1979)

W drugiej połowie 1984 Strażnica WOP Krzyżkowice została włączona w struktury utworzonego batalionu granicznego WOP Prudnik[11], jako Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. II w Krzyżkowicach.

1 listopada 1989 Strażnica WOP Krzyżkowice została rozformowana[13]. Ochraniany odcinek granicy, przejęły strażnice WOP Pomorzowice i na nowo utworzona Trzebina, a obiekt został sprzedany prywatnej firmie Bumet. Po upadłości firmy obiekt został zaadaptowany na mieszkania.

Fragmenty kulochwytu na byłej strzelnicy strażnicy WOP Krzyżkowice (sierpień 2016)

Ochrona granicy[edytuj | edytuj kod]

W 1946 Strażnica WOP Dytmarów ochraniała odcinek granicy państwowej o długości około 14 km[3].

mjr Mirosław Kudasiewicz z-ca d-cy ds. polit. 45 batalionu WOP (były z-ca d-cy strażnicy WOP Dytmarów) i były d-ca strażnicy WOP Dytmarów kpt. Mieczysław Trepa (ludowy rzeźbiarz oraz twórca szopek krakowskich które można zobaczyć w Muzeum Ziemi Prudnickiej[14].

W marcu 1956 19 strażnica WOP Dytmarów[15]:

W 1960 7 strażnica WOP III kategorii Ochraniała odcinek granicy państwowej o długości 9826 m:

  • Włącznie znak graniczny nr IV/126 IV/126, włącznie znak gran. nr 130/34.

1 stycznia 1964 na ochranianym odcinku funkcjonowało przejście graniczne małego ruchu granicznego (mrg) gdzie kontrolę graniczną i celną osób, towarów i środków transportu wykonywała załoga strażnicy:

W 1976 odcinek strażnicy został wydłużony, po przejęciu części odcinka po rozformowanej strażnicy WOP Trzebina, tj. od znaku gran. nr 130/34, włącznie znak gran. nr IV/136 II/136.

W okresie 1976–14 lipca 1989, rozwinięta strażnica lądowa WOP Krzyżkowice III kategorii ochraniała odcinek granicy państwowej:

  • Włącznie znak gran. nr IV/126 II/126, wyłącznie znak gran. nr IV/136.
  • Główny wysiłek w ochronie granicy skupiała od znaku gran. nr 127/20 do znaku gran. nr 129/5 w głębi Krzyżkowice-Dytmarów.
  • W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był minimum: na głównym kierunku dwukrotnie, na pozostałym raz w ciągu doby.
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z:
  • Współdziałała w zabezpieczeniu granicy państwowej z placówkami po stronie czechosłowackiej OSH (Ochrana Statnich Hranic):
    • Osoblaha OOSH Osoblaha – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr IV/126, do znaku gran. nr 132/16. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunkach: Slezské Pavlovice–Dytmarów, Rylovka–Krzyżkowice (naczelnik placówki – mjr Jaroslav Mihal).
    • Jindřichov – wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku gran. nr 132/16, do znaku gran. nr IV/136. Główny wysiłek w służbie skupiała na kierunkach: Vysoká–Trzebina.

Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]

  • 1946 – koniec, na zapleczu budynku strażnicy wykonano przybudówkę dla 4 koni (2 taborowe i 2 pod siodło), zbudowano drewnianą szopę na siano dla koni i słomę do ziemniaków dla żołnierzy. Na dachu budynku wybudowano drewnianą wieżę obserwacyjną[3].
  • 1954 – doszło do śmiertelnego wypadku na prowizorycznej strzelnicy strażnicy Dytmarów. Żołnierz poruszający ruchomym celem w trakcie strzelań na 100 m zginął od pocisku, d-ca strażnicy został przeniesiony do rezerwy[16].
  • 1956 – koniec czerwca, początek lipca w okresie tzw. „Wypadków poznańskich”, przy linii granicznej i w strefie działania, odnajdywano pakunki zawierające ulotki z tzw. „bibułą”, przytwierdzone do balonów leżących na ziemi[17]. W związku z masowością zjawiska, żołnierze otrzymali zezwolenie na użycie broni, celem zestrzelenia nisko przelatujących balonów (nawet jeśli znajdowały się na terytorium czechosłowackim, ale w zasięgu ognia - to samo czynili pogranicznicy czechosłowaccy)[15].
  • 1961 – lato, strażnicę odwiedził dowódca Wojsk Wewnętrznych gen. bryg. Wacław Komar i dowódca WOP gen. bryg. Eugeniusz Dostojewski w asyście dowódcy Górnośląskiej Brygady WOP płk. Bolesława Bonczara[18].
  • 1962/1963 – żołnierze strażnicy pomagali w zwalczaniu skutków zimy 100-lecia[19].
  • 1968 – strażnica jako pierwsza w 45. batalionie WOP otrzymała tytuł „Strażnicy Służby Socjalistycznej”, który nadawano przodującym pododdziałom granicznym[20].
  • 1969 – 22 lutego doszło do nieszczęśliwego wypadku żołnierza strażnicy, który będąc na samowolnym oddaleniu w miejscowości Krzyżkowice, uczestniczył w przyjęciu weselnym, w rejonie zabudowań sąsiadujących ze strażnicą. W wyniku poszukiwań zorganizowanych przez kadrę strażnicy, został odnaleziony w niewielkim zbiorniku z gnojowicą oraz cieczą z pobliskiej pryzmy liści buraków i głową leżącą w wodzie. Pomimo prób reanimacji, nie udało się przywrócić funkcji mu życiowych. Bezpośrednią przyczyną śmierci było utonięcie. Ponadto stwierdzono we krwi topielca 3 promile alkoholu[21].
  • 1972 – 31 sierpnia żołnierze strażnicy brali udział w gaszeniu pożaru zabudowań gospodarczych mieszkańca Krzyżkowic[22].
  • 13 grudnia 1981–22 lipca 1983 – (stan wojenny w Polsce), normę służby granicznej dla żołnierzy podwyższono z 8 do 12 godzin na dobę. Ścisłą kontrolą objęto całą strefę nadgraniczną. W stan gotowości były postawione pododdziały odwodowe[23].

Strażnice sąsiednie[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna[edytuj | edytuj kod]

Obsada personalna 31 października 1989
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko
dowódca strażnicy kpt. Andrzej Krasicki
szef strażnicy st. sierż. Stanisław Leśniak
pomocnik dowódcy strażnicy chor. Tadeusz Rogowski

Komendanci/dowódcy strażnicy[edytuj | edytuj kod]

  • kpt. Jan Pszenny (był w 1945)
  • chor. Julian Barłożewski (7.10.1953–14.12.1954)[7]
  • kpt. Mieczysław Trepa[24]
  • Lucjan Izdebski[25] (16.11.1955–1.09.1962)[26]
  • por. Lucjan Izdebski[25] (1.07.1963–17.09.1963)[26]
  • kpt. Tadeusz Cerazy (1964[27]–17.12.1977[28])[29]
  • ppor./por. Andrzej Kopczyński[30] (1978–1980)
  • ppor./por. Jerzy Górecki[30] (1980–1984[f])
  • por./kpt. Andrzej Krasicki[30][31] (1984–31.10.1989) – do rozformowania[g] kpt. SG Andrzej Krasicki (1984–31.10.1989).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Kryptonim strażnicy w latach 1972–1973.
  2. Kryptonim strażnicy w latach 80.
  3. Położenie strażnicy → 50°19′48″N 17°40′40″E/50,330017 17,677750.
  4. Rozkaz dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza nr 04 z 22 lutego 1954[6].
  5. Z naruszeniem przepisów, nr karty 200 w teczce archiwalnej – DWOP 1606/3 Teczka zarządzenia, rozkazy WOP 1960.
  6. Wtórnik 2891/71.
  7. kpt. Andrzej Krasicki ubył do strażnicy WOP Gośice.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ASGran., sygn. 217/143 ↓.
  2. Dominiczak 1985 ↓, s. 46.
  3. a b c d e Kudasiewicz 2005a ↓, s. 10.
  4. Jackiewicz 1998 ↓, s. 142–143.
  5. Prochwicz 2011 ↓, s. 143.
  6. Prochwicz 2011 ↓, s. 207.
  7. a b Julian Barłożewski. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2016. [dostęp 2023-03-15]. (pol.).
  8. Dyslokacja jednostek WOP 1954 ↓, k.24.
  9. Wykaz dyslokacyjny 1957 ↓, k.186.
  10. Formalnie umowa polsko-czechosłowacka o wytyczeniu granicy weszła w życie 14.02.1959 (Dz.U. z 1959 r. nr 25, poz. 159). Protokół o przekazaniu prawnej i mapowej dokumentacji wyznaczenia granicy między CSRS i PRL spisany został 28.06.1961 we Wrocławiu Rzeczycki 2014 ↓, s. 39
  11. a b Jackiewicz 1998 ↓, s. 145.
  12. Żurawlow 2011 ↓, s. 41.
  13. a b Zarządzenie Dowódcy Wojsk Ochrony Pogranicza Nr 035/Org z dnia 31 lipca 1989 w sprawie zmian etatowych w jednostkach WOP, rozformowano strażnicę WOP – lądową rozwiniętą kat. II w Krzyżkowicach i sformowanie strażnicy WOP – Lądowej (na czas „P” kadrowej) w Trzebini...
  14. Kapliczka – rzeźba E/111. [w:] Wirtualne Oblicze Kultur : Cyfrowe Muzeum pogranicza polsko–czeskiego [on-line]. wok4u.eu, 2021-04-06. (pol.).
  15. a b Kudasiewicz 2003a ↓, s. 8.
  16. Gacek 2005 ↓, s. 41.
  17. Robert Spałek: Agenci w balonach – mniej znany aspekt „wojny balonowej”. ipn.gov.pl. (pol.).
  18. Kudasiewicz 2006a ↓, s. 10.
  19. Kudasiewicz 2004a ↓, s. 10.
  20. Kudasiewicz 2006b ↓, s. 10.
  21. Kudasiewicz 2003b ↓, s. 10.
  22. Gacek 2005 ↓, s. 42.
  23. Żurawlow 2011 ↓, s. 37.
  24. Gacek 2005 ↓, s. 70.
  25. a b Gacek 2005 ↓, s. 71.
  26. a b Lucjan Izdebski. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2023-03-15]. (pol.).
  27. Kudasiewicz 2005b ↓, s. 10.
  28. Tadeusz Franciszek Cerazy. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej IPN [on-line]. katalog.bip.ipn.gov.pl, 2019. [dostęp 2024-02-24]. (pol.).
  29. Gacek 2005 ↓, s. 16.
  30. a b c Gacek 2005 ↓, s. 69.
  31. Ostatnie pożegnanie śp. mjr. WOP/SG w st. spocz. Andrzeja Krasickiego. [w:] Związek Emerytów i Rencistów Straży Granicznej [on-line]. facebook.com, 2023-12-16. [dostęp 2023-12-17]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945–1985. Warszawa: Wojskowa Drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Stefan Gacek: Górnośląska Brygada WOP. Rys historyczny 1945–1991. Gliwice: Wydawnictwo Byłych Żołnierzy Zawodowych i Oficerów Rezerwy Wojska Polskiego, 2005.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
  • Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945–1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
  • Tomasz Rzeczycki. Ucięty nos Pinokia, czyli granica (nie)prosta jak drut. „Odkrywca”. 8(187), s. 37–41, 2014. 
  • Sławomir Żurawlow, Pododdziały Ochrony Pogranicza w Jaworzynce, Istebnej i Koniakowie – Rys historyczny 1922–2008, Gliwice: Gminny Ośrodek Kultury w Istebnej, 2011.
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Zima Stulecia 1962/1963. „Tygodnik Prudnicki”. 2 (685), s. 10, 2004. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (91) – Nie warto było. „Tygodnik Prudnicki”. 18(804), s. 10, 2006-05-03. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (99) – W służbie socjalistycznej. „Tygodnik Prudnicki”. 27(810), s. 10, 2006-07-05. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (70) Krótka historia pewnej strażnicy WOP. „Tygodnik Prudnicki”. 48(783), s. 10, 2005-11-30. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (71) Krótka historia pewnej strażnicy WOP – dokończenie. „Tygodnik Prudnicki”. 49(784), s. 10, 2005-12-07. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP (26) – Przygoda z jajkiem i nabiałem. „Tygodnik Prudnicki”. 2(737), s. 10, 2005-10-12. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Z archiwum odkrywcy – Balonowa propaganda. „Tygodnik Prudnicki”. 19(649), s. 8, 2003-05-07. ISSN 1231-904X. 
  • Mirosław Kudasiewicz. Wspomnienia Weterana WOP – Wesele. alkohol, lekkomyślność. „Tygodnik Prudnicki”. 51(681), s. 10, 2003-12-17. ISSN 1231-904X. 
  • Archiwum Straży Granicznej, DWOP, sygn. 217/143 k. 119–123. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Wykaz dyslokacyjny etatowych oddziałów i pododdziałów Wojsk Ochrony Pogranicza z 18 maja 1957.
  • Archiwum SG, zespół archiwalny DWOP, sygn. 1284/200, Struktury organizacyjno-dyslokacyjne. Dyslokacja jednostek Wojsk Ochrony Pogranicza z 8 kwietnia 1954.