Zamek w Felsztynie (Skeliwka): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia nagłówki sekcji; zmiany kosmetyczne
Konarski (dyskusja | edycje)
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 44: Linia 44:


== Architektura ==
== Architektura ==
Do czasów obecnych zachowała się dawna baszta fortyfikacji miejskich, starsza od pobliskiego kościoła, zamieniona na dzwonnicę i zwieńczona [[krenelaż]]em.
Do czasów obecnych zachowała się dawna baszta fortyfikacji miejskich, przypuszczalnie starsza od pobliskiego kościoła, a następnie zamieniona na dzwonnicę i zwieńczona w XIX wieku [[krenelaż]]em. Wieża została zburzona do I piętra w 1914 roku podczas I wojny światowej i zrekonstruowana w czasach II Rzeczypospolitej.


== Przypisy ==
== Przypisy ==

Wersja z 21:42, 22 sie 2018

Zamek w Felsztynie (Skeliwka)
Ilustracja
Warownia Herburtów w 1914 r
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Felsztyn (Skeliwka)

Typ budynku

zamek

Ukończenie budowy

XIV w.

Zniszczono

1914 r.

Kolejni właściciele

Jan Herburt, Mikołaj Herburt, Stanisław Herburt, Walenty Herburt, Daniłłowiczowie, Mikołaj Daniłłowicz

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Felsztynie (Skeliwka)”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Zamek w Felsztynie (Skeliwka)”
Ziemia49°32′07″N 22°57′45″E/49,535278 22,962500

Zamek w Felsztynie – wybudowany w XIV w. nad Strwiążą przez Herburtów, przybyłych do Polski z Moraw[1].

Historia

Stare fot., Jan Herburt, mapa, herb
Warownia Herburtów w 1914 r.
Jan Herburt
Mapa Felsztyna i okolic z 1889 r.
Herb Felsztyna z XIX w.

Na początku XVI w. urodził się tutaj Jan Herburt. W 1551 r. właścicielami zamku byli: Jan Herburt, i jego bracia: Mikołaj, Stanisław, Walenty. Następnie Felsztyn przeszedł w ręce Daniłłowiczów, z których Mikołaj otrzymał w 1641 r. przywilej na skład win węgierskich[2].

Architektura

Do czasów obecnych zachowała się dawna baszta fortyfikacji miejskich, przypuszczalnie starsza od pobliskiego kościoła, a następnie zamieniona na dzwonnicę i zwieńczona w XIX wieku krenelażem. Wieża została zburzona do I piętra w 1914 roku podczas I wojny światowej i zrekonstruowana w czasach II Rzeczypospolitej.

Przypisy

  1. Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 164. ISBN 83-921981-6-6.
  2. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II. Warszawa: 1880–1902, s. 382.

Bibliografia

  • Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II, Warszawa, 1880–1902, s. 382.
  • Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu..., zespół red. A. Strojny, K. Bzowski, A. Grossman, Kraków, Wyd. Bezdroża, 2005, ISBN 83-921981-6-6, s. 164.

Linki zewnętrzne