Pałac Miączyńskich w Łukowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac Miączyńskich w Łukowie
Ilustracja
Pałac Miączyńskich
Państwo

 Ukraina

Obwód

 wołyński

Miejscowość

Łuków (rejon turzyski)

Typ budynku

Pałac

Styl architektoniczny

empire

Architekt

Matthäus Daniel Pöppelmann

Inwestor

Franciszek Ksawery Miączyński

Kondygnacje

1

Ukończenie budowy

XVIII w.

Pierwszy właściciel

Franciszek Ksawery Miączyński

Położenie na mapie obwodu wołyńskiego
Mapa konturowa obwodu wołyńskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Miączyńskich w Łukowie”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac Miączyńskich w Łukowie”
Ziemia51°14′00″N 24°20′51″E/51,233333 24,347500

Pałac Miączyńskich w Łukowie – wybudowany w XVIII w. w Łukowie przez Franciszka Ksawerego Miączyńskiego, według projektu Matthäusa Daniela Pöppelmanna.

Zamek[edytuj | edytuj kod]

Król Polski Zygmunt II August w XVI w. wydał zezwolenie Stanisławowi Maciejowskiemu, kasztelanowi sandomierskiemu[1], na budowę zamku warownego, który otaczały ziemne wały oraz fosa zasilana wodą z pobliskiej rzeki. Do zamku, posiadającego cztery narożne baszty, prowadził kamienny most. Według legendy w podziemiach zamku znajdowały się skarby ukryte przez Atanazego Miączyńskiego zdobyte pod Wiedniem[1].

Pałac[edytuj | edytuj kod]

Pod koniec XVIII w. Franciszek Ksawery Miączyński przebudował zamek w piętrowy pałac, powstały na planie prostokąta, która okalał czworobok starych wałów z fosą. Od frontu znajdował się portyk z czterema kolumnami doryckimi podtrzymującymi fronton. Franciszek Ksawery Miączyński (1841-1915)[2] w 1903 r. sprzedał pałac seminarium prawosławnemu z Petersburga. W II Rzeczypospolitej w pałacu znajdował się zakon sióstr Niepokalanek, który miał kaplicę oraz prowadził ochronkę, szkołę i seminarium nauczycielskie[3]. Po II wojnie światowej pałac przeznaczono na potrzeby służby zdrowia. Obecnie mieści sanatorium przeciwgruźlicze[4]. Pałac otaczał park angielski z XVIII w. w którym znajdowała się rokokowa kaplica grobowa Miączyńskich z 1753 r.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]