Pałac w Czarnominie
48°13′30″N 29°00′31″E/48,225000 29,008611 Pałac czarnomiński od ogrodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor |
Mikołaj Czarnomski |
| Rozpoczęcie budowy |
1810 |
| Ukończenie budowy |
1820 |
| Pierwszy właściciel |
Mikołaj Czarnomski |
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°13′30″N 29°00′31″E/48,225000 29,008611
| |
Pałac w Czarnominie – pałac wybudowany w miejscowości Czarnomin[2].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Dwukondygnacyjny pałac wybudowany w latach 1810–1820 przez Mikołaja Czarnomskiego[3]. Projektantem i budowniczym był znany architekt z Odessy, Francesco Boffo. Frontowy portyk na sześciu kolumnach jońskich wspierał tympanon[4], a półokrągły ogrodowy architraw na ośmiu kolumnach jońskich podpierał kopułę dachową. Z obszernej sieni przechodziło się do amfilady sal i salonów z bogato stiukami zdobionymi plafonami i supraportami. W pałacu czarnomińskim przechowywano pamiątki po Piotrze Szembeku. Obecnie w mocno zdewastowanym pałacu, zwanym przez miejscowych „Białym Domem” (Білий дім), ze względu na pewne podobieństwo do waszyngtońskiej siedziby prezydentów USA, mieści się szkoła.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Brzezinska błędnie pisze w Czarnocinie na Podolu
- ↑ Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I. Warszawa: 1880-1902, s. 760.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 46-55, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Antoni Urbański: Podzwonne na zgliszczach Litwy i Rusi, (II cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1928, s. 10.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom X (Województwo Bracławskie), s. 46-55
- Antoni Urbański: Kresowe siedziby polskie, które uległy zagładzie: Czarnomin, „Tygodnik Ilustrowany” nr 1, 7 stycznia 1928, Warszawa, s. 19
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Czarnomin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 760.