Zamek w Skale Podolskiej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zamek w Skale Podolskiej
Ilustracja
Ruiny pałacu Tarłów na dziedzińcu
Państwo

 I Rzeczpospolita

Miejscowość

Skała Podolska

Typ budynku

zamek

Inwestor

Koriatowicze

Rozpoczęcie budowy

XIV w.

Ważniejsze przebudowy

1515

Zniszczono

1615

Pierwszy właściciel

Koriatowicze

Kolejni właściciele

Stanisław Lanckoroński

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Skale Podolskiej”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zamek w Skale Podolskiej”
Ziemia48°51′25″N 26°11′57″E/48,856944 26,199167

Zamek w Skale Podolskiej – znajduje się ponad jarem Zbrucza, na skalnym cyplu dostępnym tylko od strony południowej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Zamek

Zamek został wzniesiony w XIV w. przez ród książąt Koriatowiczów[1]. Następnie po 1515 r. został znacznie rozbudowany przez Stanisława z Brzezia Lanckorońskiego (1465–1535) herbu Zadora[1], starostę kamienieckiego, później wojewodę sandomierskiego na polecenie króla Zygmunta Starego[2]. W rodzie Lanckorońskich zamek znajdował się do 1706 roku. Potem właścicielami byli Tarłowie. Z zamku, który zajmował cały cypel pozostała tylko potężna baszta z XVI w., stojąca u nasady cypla.

Pałac[edytuj | edytuj kod]

Ruiny dwukondygnacyjnego pałacu Tarłów, które przedzieliły dziedziniec zamkowy na dwie części: większą południową i mniejszą północną, gdzie znajdują się pozostałości najstarszej części zamku[2]. W 1914 r. Gołuchowscy wybudowali nowy parterowy pałac w innym miejscu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 346-352, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  2. a b Aleksander Strojny, Krzysztof Bzowski, Artur Grossman: Ukraina zachodnia: tam szum Prutu, Czeremoszu.... Kraków: Wyd. Bezdroża, 2005, s. 283. ISBN 83-921981-6-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]