Zamek w Dźwinogrodzie (rejon borszczowski)
48°32′43″N 26°16′47″E/48,545278 26,279722
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Zniszczono |
1240, poł. XVI w. |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 48°32′43″N 26°16′47″E/48,545278 26,279722
| |
Zamek w Dźwinogrodzie – zamek na Ukrainie, w obwodzie tarnopolskim, w rejonie borszczowskim, w Dźwinogrodzie. Został wzniesiony przez księcia Wołodymirkę nad Dniestrem.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Książę przemyski Wołodar Rościsławicz zmarły w 1124 r., dzieląc swoje państwo pomiędzy dwóch synów ziemię dźwinognrodzką, przekazał Wołodymirce, który zaczął tu samodzielnie panować, w związku z czym powstało osobne księstwo dźwinogrodzkie istniejące do 1144 roku. Wydaje się najbardziej prawdopodobne, że cały zamek powstał za panowania Wołodymirki, syna księcia Wołodara w okresie, gdy Dźwinogród był stolicą udzielnego księstwa (lata 1124–1144). Jego brat książę przemyski Rościsław Wołodarewicz oblegał Włodzimierz, ale gród się obronił. Włodymirko podążył na Węgry w poszukiwaniu pomocy. W zamku pozostała 3 tys. załoga, która dwa razy odparła ataki Rościsława[1]. W 1144 r. ośrodek stołeczny tej części Rusi przeniesiono do Halicza. W 1240 r. gród został zniszczony przez Tatarów[2].
Alessandro Guagnini w swojej Geografia Polski z 1585 r. pisał o Dźwinogrodzie na Podolu: arx cum civitate lignea (cytadela, jak i miasto z drewna)[1]. Natomiast Stanisław Sarnicki wspominał to miejsce: sedes olim ducum Russiae (po siedzibie władców Rosji)[1].
Książęta Koriatowicze lub królowie polscy wznieśli nowy zamek, który przetrwał do połowy XVI w. Sarnicki około 1570 r. wskazał położenie tego miejsca nad rzeką, uchodzącą do Dniestru[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Starożytny Dźwinogród i Rożne Pole. sites.google.com/site/xatachytalnya1. [dostęp 2013-10-26].
- ↑ Городище в селе Дзвенигород. zamki-kreposti.com.ua. [dostęp 2013-10-26].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Dźwinogród (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 310.