Zamek w Kałuszu
49°01′N 24°22′E/49,016667 24,366667| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
zamek |
| Rozpoczęcie budowy | |
| Ważniejsze przebudowy |
1772 |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°01′N 24°22′E/49,016667 24,366667
| |
Zamek w Kałuszu – wybudowany w XVI w. w Kałuszu.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W 1549 r. król Polski Zygmunt August zezwolił Mikołajowi Sieniawskiemu, wojewodzie bełskiemu, hetmanowi polnemu koronnemu i staroście halickiemu zbudować miasto[1], wówczas także postawiono zamek[2]. Król Polski Jan III Sobieski w 1672 r. pokonał pod miastem Turków uwalniając jeńców i odbierając łupy wojenne. Po 1772 r. pod berłem Austrii warownię przebudowano i miała inne przeznaczenie[2]. Na początku XIX w. po zamku i wałach nie było żadnego śladu, zachowała się tylko tradycja o ich istnieniu[1].
Architektura, wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Lustracja z 1661 r. tak opisuje zamek: izdebka na bramie. W zamku znajdowała się izba stołowa z komorą oraz osiem pokoi z izdebkami. Do ogrodu włoskiego prowadziła bramka, w pobliżu stały stajnia i kuchnia. Uzbrojenie: wielkie działo spiżowe, dwa działka żelazne, 10 hakownic[1].
Lustracja z 1771 r. informowała: Zamek od wschodu otoczony był wałem, na nim znajdowały się przeważnie popalone parkany; na zachodzie stały sztachety na murowanych fundamentach; na południu od cmentarza zamek ogrodzony był płotem z chrustu a od północy opasany parkanem pokrytym daszkiem z gont. Brama murowana, w niej izba dla żołnierzy do usług skarbowych i skarbczyk; brama od folwarku była nowo wymurowana, na górze znajdowała się rezydencja z ganeczkiem wokoło. W środku dziedzińca stały oficyny: stara drewniana i ekonomów, spichlerzyk, stajnia itd.[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kałusz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 720.
- Zamek w Kałuszu