Konstancjusz III

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Konstancjusz III
Flavius Constantius
Ilustracja
Wizerunek Konstancjusza III na jego monecie
Cesarz rzymski
(współrządca Honoriusza)
Okres

421

Dane biograficzne
Data i miejsce śmierci

2 września 421
Rawenna

Żona

Elia Galla Placydia

Dzieci

Walentynian III, Honoria

Moneta
moneta
Solid Konstancjusza III

Konstancjusz III, Flavius Constantius (zm. 2 września 421 w Rawennie) – cesarz rzymski, krótkotrwały współrządca Honoriusza w roku 421.

Wódz za panowania cesarza Honoriusza. Wybił się na stanowisko głównego dowódcy zachodu po śmierci Olimpiodora. Dzięki niemu zostali pobici uzurpatorzy Konstantyn III, Konstans II i Maksymus z Hiszpanii. Opanował sytuację w cesarstwie zachodnim po wkroczeniu do niego barbarzyńców. Osiedlił Gotów w Akwitanii. W nagrodę za zwycięstwa cesarz Honoriusz dał mu za żonę swoją siostrę Gallę Placydię i uczynił go współcesarzem (w 421). Z małżeństwa tego narodziło się dwoje dzieci: późniejszy cesarz Walentynian III oraz Honoria.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aleksander Krawczuk, Poczet cesarzy rzymskich, Warszawa 2001.