Jowian

Jowian Flavius Iovianus Imperator Caesar Flavius Iovianus Augustus
zaliczony w poczet bogów jako Divus Iovianus
Cesarz rzymski
Okres panowania	od 27 czerwca 363 do 17 lutego 364
Dane biograficzne
Dynastia	konstantyjska
Data urodzenia	ok. 331
Data i miejsce śmierci	17 lutego 364 Dadastana
Moneta

Jowian, właściwie Flavius Iovianus (ur. ok. 331 – zm. 17 lutego 364), cesarz rzymski (27 czerwca 363 do 17 lutego 364). Panował jako Imperator Caesar Flavius Iovianus Augustus.

Życiorys

Jowian przyszedł na świat ok. 331 roku w Sinigidunum (w rzymskiej prowincji Moesia) jako syn Warroniana, dowódcy straży przybocznej (domestici et protectores) Konstantyna II. Jowian również dołączył do gwardii i w 363 roku został jej dowódcą.

Po śmierci Juliana Apostaty, rada wojskowa zebrała się, by wybrać nowego cesarza. Ich pierwszym wyborem był Salutius Secundus, prefekt pretorianów, jednak ten odrzucił proponowany urząd. Kolejnym wyborem rady był Jowian.

Po wyborze na cesarza Jowian dowodził wycofującymi się z Persji wojskami rzymskimi. Nowy cesarz zawarł z Persami pokój na 30 lat, oddając im ziemie za Tygrysem, Nisibis i Singarę. Cofnął też niekorzystne dla chrześcijan decyzje swojego poprzednika i otwarcie popierał tę religię, choć dozwolił również poganom na wyznawanie swojej wiary.

1 stycznia cesarz wraz ze swym maleńkim synem Warronianem objął konsulat. Cesarz w drodze do Europy zatrzymał się w Dadastanie, gdzie spał w świeżo wybielonym pokoju, w którym dobrze napalono węglem drzewnym. Cesarz zmarł najprawdopodobniej w wyniku zaczadzenia. Jowian został pochowany w Konstantynopolu w Kościele Świętych Apostołów.

Rodzina

Jowian był żonaty z Charyto, córką Lucyliana, naczelnika jazdy w Ilirii za panowania Konstancjusza II. Przypuszcza się, że małżeństwo zawarto ok. 361 roku. Z tego małżeństwa pochodziło dwóch synów.